"όσοι έχουν μελετήσει την ιστορία των πραξικοπημάτων στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, αλλά και στην Ευρώπη, γνωρίζουν πως πίσω από τους παρανοϊκούς δικτάτορες βρισκόταν πάντα η CIΑ.."
Άρθρο του κ.Μ.Ιγνατίου,
αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα "Ημερησία":
Οσοι έχουν μελετήσει την ιστορία των πραξικοπημάτων στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, αλλά και στην Ευρώπη, γνωρίζουν πως πίσω από τους παρανοϊκούς δικτάτορες βρισκόταν πάντα η CIA.
Μέχρι πριν από μερικά χρόνια, η διαβόητη αμερικανική μυστική υπηρεσία διατηρούσε «εκτροφείο» δικτατόρων, οι οποίοι ενεργώντας για λογαριασμό της Ουάσιγκτον, ανέτρεπαν τις δημοκρατικές κυβερνήσεις και εγκαθιστούσαν στη θέση τους ανδρείκελα, πολιτικούς και στρατιωτικούς έτοιμους να υπηρετήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες στο όνομα ενός άρρωστου αντικομμουνισμού.
Ετσι, όταν ο Λευκός Οίκος και η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών άδειασαν κυριολεκτικά τη χούντα της Ονδούρας απαιτώντας την επαναφορά του ανατραπέντος προέδρου Μ. Σελάγια, οι πάντες αναφώνησαν πως «κάτι αλλάζει στην Αμερική». Προσωπικά, πιστεύω πως... πολλά άλλαξαν στις ΗΠΑ μετά την ανάληψη της προεδρίας από τον Μπάρακ Ομπάμα και πολλά θα αλλάξουν ακόμα, εάν ο σημερινός ένοικος του Λευκού Οίκου συνεχίσει να αρνείται να βάλει νερό στο κρασί του.
Λίγο μετά την έκκληση του Ούγκο Τσάβες προς τον Μπάρακ Ομπάμα να αποκηρύξει τους πραξικοπηματίες, ανώτερος αξιωματούχος του Λευκού Οίκου, κάλεσε τους δημοσιογράφους και τους ανακοίνωσε πως «αναγνωρίζουμε τον Σελάγια ως τον νομίμως εκλεγμένο και συνταγματικό πρόεδρο της Ονδούρας. Δεν βλέπουμε άλλον«. Η δήλωσή του στενού συνεργάτη του Αμερικανού προέδρου, ικανοποίησε τα δημοκρατικά αισθήματα στις ΗΠΑ και τη Λατινική Αμερική και έθεσε τους όρους, που θα διέπουν τις σχέσεις της υπερδύναμης με όσους πιστεύουν στις αρχές της Δημοκρατίας.
Ο κ. Ομπάμα ζήτησε και από την Χίλαρι Κλίντον να τοποθετηθεί ισχυρά εναντίον των στρατιωτικών της Ονδούρας, οι οποίοι πιστεύεται πως είναι οι τελευταίοι στη Νότιο Αμερική που διατηρούν ακόμη σχέσεις με κέντρα αποσταθεροποίησης. Δυστυχώς, οι αστείοι αυτοί τύποι δεν κατανόησαν πως ο τρόπος σκέψης στην Ουάσιγκτον δεν είναι ο ίδιος όπως τα προηγούμενα χρόνια, όταν στον Λευκό Οίκο πλημμύριζαν από αγαλλίαση στο άκουσμα πραξικοπημάτων.
Η υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Χίλαρι Κλίντον καταδίκασε την ανατροπή του Σελάγια τονίζοντας τα εξής: «Καλούμε όλα τα μέρη της Ονδούρας να σεβαστούν τη συνταγματική τάξη και τον κανόνα δικαίου, να επαναβεβαιώσουν τη δημοκρατική τους κλίση και να δεσμευτούν στην επίλυση των πολιτικών διαφορών ειρηνικά και μέσα από το διάλογο».
Γυρίζοντας χρόνια πίσω, στο 1967 και στο 1974, δεν μπορεί κανείς να μην επιχειρήσει συγκρίσεις. Οταν οι Ελληνες συνταγματάρχες κατέλυσαν την Δημοκρατία, οι Αμερικανοί δεν έκλαψαν. Συνεργάστηκαν με τον Παπαδόπουλο και στη συνέχεια με τον Ιωαννίδη και δεν βοήθησαν με κανένα τρόπο στην πτώση της δικτατορίας.
Αντίθετα, χρησιμοποίησαν τους δικτάτορες για να ανατρέψουν τον Μακάριο ώστε να δικαιολογηθεί «η τουρκική επέμβαση», όπως περιγράφουν μέχρι τώρα την εισβολή του Αττίλα. Τα απόρρητα έγγραφα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ αποδεικνύουν πως αμέσως μετά την ανατροπή του Μακάριου, ο Χένρι Κίσιγκερ και η CIA συνομώτησαν για να τον αντικαταστήσουν με τον Γλαύκο Κληρίδη, όπως περιγράφει ένα σημαντικότατο έγγραφο της 23ης Ιουλίου 1974, τρείς μέρες μετά την απόβαση των Τούρκων στο νησί.
Είναι βέβαιο και ουδείς δικαιούται να αμφιβάλλει, πως εάν οι Αμερικανοί, το 1967 και το 1974 αποδοκίμαζαν με ισχυρό τρόπο τους πραξικοπηματίες ?όπως έπραξαν την Κυριακή το βράδυ ο Λευκός Οίκος και το Στέϊτ Ντιπάρτμεντ- η Ελλάδα και η Κύπρος θα είχαν άλλη, πολύ καλύτερη, τύχη.
Ομως, στο όνομα των στρατηγικών τους συμφερόντων βοήθησαν να καταλυθεί η Δημοκρατία και ανέδειξαν πολιτικούς και στρατιωτικούς έτοιμους να συνθηκολογήσουν και να εξυπηρετήσουν την Αμερική. Και αυτός είναι ο μοναδικός λόγος που οι Ελληνες και οι Κύπριοι δεν εμπιστεύονται (ακόμα) την Ουάσιγκτον...
