Email από κ.Γ.Σαρρή.
"Ωραία λοιπόν!
Καίγονται όλα μπροστά στα μάτια μας και πια δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο από την προσευχή!Στο Χριστό,στον Αλλάχ,στο Βούδα στον Αίολο η στο Μέγα Χάος.
Τα είδαμε όλα.
Τις φοβερές σκηνές της φωτιάς που δεν περίμενε κανείς να ξαναδεί μετα το 2007 και μάλιστα μέσα την πόλη!
Τον ανθρώπινο πόνο, την αγωνία την απόγνωση,όλα!
Σκηνές που πονάνε, που σε διαλύουν,που σε αφήνουν άφωνο.Όμως αυτό που πονάει πιο πολύ, είναι ο... κόσμος μας ο ίδιος, που από αύριο θα προσπαθήσουν να μας κρύψουν με όλους τους τρόπους.Κι αν έχουμε πράγματι το κουράγιονα γυρίσουμε τη σελίδα, να τι θ' αντικρίσουμε.Ιδού το μεγαλοπρεπές μας δημιούργημα!
Ένας κόσμος όπου η άξια της ζωής είναι ζήτημα ισολογισμών!
Ένας κόσμος, όπου μια μεγάλη η μικρή κατασκευαστική,ένας άπληστος οικοπεδοφάγος, μια εταιρεία ακινήτων η ένας οποιοσδήποτε κερδοσκόπος μπορεί να δίνει εντολή να καεί μια πόλη χωρίς να το πολυσκεφτεί!
Ένας κόσμος όπου ένας άνεργος φουκαράς, από τις στρατιές των φτωχών που δημιουργεί το σύστημα,χωρίς αναστολές εκτελεί την εντολή για 2 σουβλάκια.
Ένας κόσμος όπου τελικά το περίφημο "ένας είναι ο κανόνας,ότι δεν υπάρχουν κανόνες" επικράτησε ολοκληρωτικά, κι όταν το πουλούσαν οι πονηροί ,όλοι γελούσαν με την ευρηματικότητα!
Ένας κόσμος που δημιουργήθηκε κάτω από τη μύτη μας με την έγκριση,την αποδοχή,την ψήφο αλλά και την ανοχή μας.
Ένας κόσμος δηλ. για γκρέμισμα εδώ και τώρα !
Όχι, δεν είναι ζήτημα παιδείας και πολιτισμού οι πυρκαγιές!
Όχι, δεν είναι απλά ζήτημα συντονισμού και ανικανότητας!
Όχι, δεν είναι ζήτημα οικολογικής συνείδησης!
Όχι ,δεν είναι απλά δουλειά κάποιων τυχαίων ασυνείδητων καθαρμάτων.
ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ.Και το μοντέλο της "ελεύθερης αγοράς" όπου όλα επιτρέπονται αρκεί να δημιουργούν κέρδος, είναι το φίδι που τρέφουμε χρόνια στον κόρφο μας και καμαρώνουμε γι αυτό!
Είναι αυτό που κάνει την κάθε βίλα να θέλει να γίνει μεγαλύτερη η πολλές βίλες μέσα στο δάσος,τον κάθε πάμπλουτο να θέλει να γίνει όλο και πιο πάμπλουτος και τον κάθε φτωχό να ονειρεύεται να γίνει βεζίρης στη θέση του βεζίρη κι ας καεί ο πλανήτης όλος.
Είναι αυτό που κάνει την λογική "αφου το κάνουν όλοι δεν πειράζει, θα το κάνω κι εγώ"να μοιάζει το μόνο λογικό ευαγγέλιο στις μέρες μας.
Ας κοιτάξουμε γύρω μας, τώρα που ακόμα καίνε οι φωτιές, κι ας πούμε "φταίω κι εγώ γι αυτο".
Το παραμύθι που μας πούλησαν (του glamour,της πλούσιας κι ανέμελης ζωής,της αποθέωσης του τίποτα σε όλα τα επίπεδα,της αδιαφορίας και της απαξίωσης κάθε τι πραγματικά σπουδαίου και όμορφου σ' αυτή τη μικρούλα ζωή μας)γκρεμίζεται μπροστά μας παρασύροντας κι εμάς μαζί του.
Είναι αυτό που μας μαλάκωσε μέχρι μαλακίας και μας έκανε να τα ανεχόμαστε τελικά όλα!
Τώρα,έστω για λίγο,ας το σκεφτούμε.Μόνο τότε μπορεί μες την καπνιά και τον πανικόνα δούμε μια στάλα φως!
Αλλιώς τα χειρότερα είναι μπροστά μας.
Ένας κόσμος όπου η άξια της ζωής είναι ζήτημα ισολογισμών!
Ένας κόσμος, όπου μια μεγάλη η μικρή κατασκευαστική,ένας άπληστος οικοπεδοφάγος, μια εταιρεία ακινήτων η ένας οποιοσδήποτε κερδοσκόπος μπορεί να δίνει εντολή να καεί μια πόλη χωρίς να το πολυσκεφτεί!
Ένας κόσμος όπου ένας άνεργος φουκαράς, από τις στρατιές των φτωχών που δημιουργεί το σύστημα,χωρίς αναστολές εκτελεί την εντολή για 2 σουβλάκια.
Ένας κόσμος όπου τελικά το περίφημο "ένας είναι ο κανόνας,ότι δεν υπάρχουν κανόνες" επικράτησε ολοκληρωτικά, κι όταν το πουλούσαν οι πονηροί ,όλοι γελούσαν με την ευρηματικότητα!
Ένας κόσμος που δημιουργήθηκε κάτω από τη μύτη μας με την έγκριση,την αποδοχή,την ψήφο αλλά και την ανοχή μας.
Ένας κόσμος δηλ. για γκρέμισμα εδώ και τώρα !
Όχι, δεν είναι ζήτημα παιδείας και πολιτισμού οι πυρκαγιές!
Όχι, δεν είναι απλά ζήτημα συντονισμού και ανικανότητας!
Όχι, δεν είναι ζήτημα οικολογικής συνείδησης!
Όχι ,δεν είναι απλά δουλειά κάποιων τυχαίων ασυνείδητων καθαρμάτων.
ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ.Και το μοντέλο της "ελεύθερης αγοράς" όπου όλα επιτρέπονται αρκεί να δημιουργούν κέρδος, είναι το φίδι που τρέφουμε χρόνια στον κόρφο μας και καμαρώνουμε γι αυτό!
Είναι αυτό που κάνει την κάθε βίλα να θέλει να γίνει μεγαλύτερη η πολλές βίλες μέσα στο δάσος,τον κάθε πάμπλουτο να θέλει να γίνει όλο και πιο πάμπλουτος και τον κάθε φτωχό να ονειρεύεται να γίνει βεζίρης στη θέση του βεζίρη κι ας καεί ο πλανήτης όλος.
Είναι αυτό που κάνει την λογική "αφου το κάνουν όλοι δεν πειράζει, θα το κάνω κι εγώ"να μοιάζει το μόνο λογικό ευαγγέλιο στις μέρες μας.
Ας κοιτάξουμε γύρω μας, τώρα που ακόμα καίνε οι φωτιές, κι ας πούμε "φταίω κι εγώ γι αυτο".
Το παραμύθι που μας πούλησαν (του glamour,της πλούσιας κι ανέμελης ζωής,της αποθέωσης του τίποτα σε όλα τα επίπεδα,της αδιαφορίας και της απαξίωσης κάθε τι πραγματικά σπουδαίου και όμορφου σ' αυτή τη μικρούλα ζωή μας)γκρεμίζεται μπροστά μας παρασύροντας κι εμάς μαζί του.
Είναι αυτό που μας μαλάκωσε μέχρι μαλακίας και μας έκανε να τα ανεχόμαστε τελικά όλα!
Τώρα,έστω για λίγο,ας το σκεφτούμε.Μόνο τότε μπορεί μες την καπνιά και τον πανικόνα δούμε μια στάλα φως!
Αλλιώς τα χειρότερα είναι μπροστά μας.
