Μέσα στο προεκλογικό...νταβαντούρι απαρατήρητη πέρασε η Εκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας (ΕCRΙ) του Συμβουλίου της Ευρώπης που δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη Τρίτη και η οποία ουσιαστικά υιοθετεί (και δεν είναι η πρώτη φορά) την ύπαρξη «μακεδονικής» και «τουρκικής» μειονότητας στην Ελλάδα, ερχόμενη σε πλήρη αντίθεση με τις ελληνικές θέσεις.Ίσως το ζήτημα αυτό να μην προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον την περίοδο αυτή, δεν παύει όμως να έχει αρνητικές επιπτώσεις για τη διεθνή εικόνα της χώρας και να προκαλεί δυσχέρειες στον χειρισμό μιας αξιόπιστης εξωτερικής πολιτικής.
Αποδεικνύει, δηλαδή, ότι η Αθήνα δεν έχει κατορθώσει να πείσει για τις θέσεις της στο ευαίσθητο θέμα των μειονοτήτων τους διεθνείς οργανισμούς που ασχολούνται με τα θέματα αυτά.
Αρκεί να υπενθυμίσουμε εδώ ότι η... αρμόδια επιτροπή του ΟΗΕ είχε καταλήξει πέρυσι σε ανάλογα συμπεράσματα προκαλώντας τις έντονες αντιδράσεις της ελληνικής πλευράς.
Αυτό για το οποίο κατηγορείται κυρίως η Ελλάδα είναι ότι, ενώ έχει υπογράψει από το 2000 το 12ο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δεν το έχει κυρώσει, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η απαγόρευση του δικαιώματος της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι σε άτομα που ανήκουν στη «μακεδονική κοινότητα» και στην «τουρκική κοινότητα», ένα από τα τρία στοιχεία της μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης.
Αυτή ακριβώς τη φρασεολογία χρησιμοποιεί η Εκθεση υπενθυμίζοντας ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει εκδώσει τρεις καταδικαστικές αποφάσεις κατά της Ελλάδας για παραβίαση της ελευθερίας του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι σε μέλη της «κοινότητας ατόμων εθνοτικής τουρκικής καταγωγής», ενώ εκκρεμεί απόφαση για την αναγνώριση του σωματείου «Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού».
Επισημαίνεται παράλληλα ότι οι ελληνικές αρχές εξακολουθούν να διορίζουν τους μουφτήδες παρά την καταδίκη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για παραβίαση των θρησκευτικών ελευθεριών που προβλέπονται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Oλα αυτά δείχνουν ότι υπάρχει ένα σοβαρό έλλειμμα ενημέρωσης της διεθνούς κοινής γνώμης και θα πρέπει επιτέλους η ελληνική εξωτερική πολιτική να μην ασκείται αποκλειστικά για εσωτερική κατανάλωση, με εθνικιστικούς κομπασμούς για την άγρα ψήφων.
Διότι δεν έχει νόημα να προσπαθούμε να πείσουμε τους Ελληνες ότι δεν υπάρχει «τουρκική» ή «μακεδονική» μειονότητα στην Ελλάδα όταν δεν έχουμε κατορθώσει να πείσουμε τους ξένους, με αποτέλεσμα να τροφοδοτείται με επιχειρήματα (που στηρίζονται μάλιστα στο διεθνές δίκαιο) η άλλη πλευρά. Σε μια περίοδο όπου τα ζητήματα των μειονοτήτων έχουν ιδιαίτερα ευαισθητοποιήσει την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη είναι προφανές ότι η Ελλάδα θα πρέπει να προσαρμοσθεί στις επιταγές του νέου ευρωπαϊκού δικαίου αν θέλει να θεωρείται μια σύγχρονη ανοικτή κοινωνία που δεν διακατέχεται από τα φοβικά σύνδρομα του παρελθόντος.
Μεταξύ όλων των πολλών άλλων η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές θα πρέπει να χαράξει μια νέα μειονοτική πολιτική εναρμονισμένη με τα ισχύοντα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ετσι θα εξυπηρετηθούν τα καλώς εννοούμενα εθνικά συμφέροντα και θα αποφευχθούν οι διεθνείς επικρίσεις που αμαυρώνουν την εικόνα της χώρας.(Δείτε πατώντας ΕΔΩ,ολόκληρο το πόρισμα της έκθεσης σε μορφή PDF).
