Άρθρο του κ.Τ.Τέλλογλου,αναδημοσιεύεται από την "Καθημερινή":
Τα 83 εκατ. ευρώ αγγίζουν τα ποσά που εκταμιεύτηκαν, μέσω της εταιρείας MFI του Λονδίνου, για την πληρωμή προμηθειών που αφορούν την παραγγελία, από την Ελλάδα, των γερμανικών υποβρυχίων της κλάσης 214.
Αυτό αποκάλυψε την... περασμένη εβδομάδα στην «Κ» καλά πληροφορημένη νομική πηγή στο Μόναχο με γνώση των έως τώρα συγκεντρωθέντων εγγράφων της δικογραφίας. Η ίδια πηγή συμπλήρωσε με νόημα ότι μέχρι σήμερα δεν είναι σαφές αν τα χρήματα αφορούν τη σύναψη ή την τροποποίηση της σύμβασης.
«Είναι χρήματα με βάση παραστατικά που έχουν δοθεί στη διάρκεια μερικών χρόνων…» είπε. Σύμφωνα με την αρχική σύμβαση 8/2000, το τίμημα είχε συμφωνηθεί σε 1.112.956.129 ευρώ για τα τρία υποβρύχια, φθάνοντας τελικά στο 1 δισ. 800 εκατ. Για την πληρωμή των προμηθειών φέρεται να χρησιμοποιείται η εταιρεία MFI, θυγατρική κατά 50% της Thyssen Krupp και της Ferrostaal, που «κατευθύνει» τα ποσά για τις προμήθειες στην εταιρεία ΜΙΕ. Δικαιούχος της εμφανιζόταν ο 62χρονος εφοπλιστής Μ. Μ. Το 2004 - 2005 η εταιρεία ΜΙΕ πέρασε στον έλεγχο του 40χρονου ασφαλιστικού συμβούλου Α. Χ. ο οποίος ήταν για μεγάλο διάστημα στενός συνεργάτης του Μ. Μ.
Χωρίς έλεγχο
Η υπόθεση της σύναψης και της υλοποίησης της σύμβασης των υποβρυχίων συνδέεται με τη διαχείριση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά από την εταιρεία Thyssen Krupp. Σύμφωνα με στελέχη των Ναυπηγείων εκείνης της περιόδου -που δεν εργάζονται πια στην Ελλάδα και μίλησαν στην «Κ» υπό τον όρο να τηρηθεί η ανωνυμία τους- ο εσωτερικός έλεγχος της εταιρείας λειτούργησε ουσιαστικά για ένα εξάμηνο, από τον Ιανουάριο του 2006, «πράγμα πρωτοφανές για γερμανική εταιρεία…».
Ηδη, ένας νομικός σύμβουλος της εταιρείας HDW, της θυγατρικής της Thyssen Krupp, που έχει αναλάβει την κατασκευή των υποβρυχίων, έχει στραφεί εναντίον του πρώην επικεφαλής των Ελληνικών Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, Γκέρλιτς, για την έκδοση μιας σειράς εικονικών τιμολογίων σε επισκευές μη πολεμικών πλοίων. Σημειώνεται ότι στις 14 Ιανουαρίου 2005 τα Ελληνικά Ναυπηγεία εξέδωσαν ένα τιμολόγιο 1,9 εκατ. ευρώ για παροχή υπηρεσιών εταιρείας συμβούλων στη Shiraz Marine PVT. LTD στο Νέο Δελχί, για «προώθηση των δραστηριοτήτων των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά» στην Ασία. Ενα μήνα αργότερα, εμβάζεται το ίδιο ποσό στην ίδια ινδική εταιρεία για την προώθηση των δραστηριοτήτων των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στη Βολιβία (δεν έχει θάλασσα!!!), στο… Περού, στη Βενεζουέλα, στη Χιλή και στην Αργεντινή. Τον Οκτώβριο του 2004 είχαν εμβασθεί από τα Ναυπηγεία σε μία εταιρεία των Ολλανδικών Αντιλλών, τη Sidewind Investments, 1,3 εκατ. ευρώ για υπηρεσίες συμβούλων. Τα τρία εμβάσματα είχαν σταλεί σε έναν λογαριασμό της BNP Paribas στη Γενεύη, μία τράπεζα με πολλούς Ελληνες πελάτες. Σύμφωνα με άλλο πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της γερμανικής εταιρείας, στον Σκαραμαγκά πολλές επισκευές μη πολεμικών πλοίων καταχωρίζονταν στο κέντρο κόστους κατασκευής των υποβρυχίων για να «συμπληρωθεί» το ποσοστό της ελληνικής προστιθέμενης αξίας. «Η ελληνική αγορά» κατά το ίδιο στέλεχος «είχε τη δυνατότητα να μας εφοδιάζει με υλικά σχετικά φθηνά (καλώδια, λαμαρίνες), ενώ οι μηχανές, τα ηλεκτρονικά και όλα τα μηχανήματα υψηλής προστιθέμενης αξίας έφθαναν από τη Γερμανία. Ηταν αδύνατο να πιάσουμε τα ποσοστά της ελληνικής προστιθέμενης αξίας…».
Στην κατοχή της «Κ» βρέθηκε μια γραπτή ανταλλαγή επιχειρημάτων του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου των Ναυπηγείων Ράινχαρντ Κούλμαν με τον πρόεδρο του σωματείου «Τρίαινα» Σταύρο Μαρκάτο. Εκεί υποστηρίζεται ότι με ευθύνη της προηγούμενης διοίκησης είχε μεταφερθεί εκτός Ελλάδας έργο ύψους 45 εκατ. ευρώ. Ο κ. Κούλμαν το παραδέχεται αυτό, αναφέροντας ότι «ορισμένα εξειδικευμένα εξαρτήματα των υποβρυχίων που χρειάζονταν πολύ ειδικευμένους τεχνικούς, καθώς και μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας μεταφέρθηκαν στο Κίελο… επειδή δεν υπήρχαν περαιτέρω χρήματα για επιπλέον επενδύσεις προκειμένου να αποκτηθούν νέα μηχανήματα ή να εκπαιδευτεί το προσωπικό στη Γερμανία…». Στη σύμβαση του 2000 προβλέπονταν αντισταθμιστικά οφέλη ύψους 280 εκατ. ευρώ!
Εξετάζονται ύποπτα τιμολόγια 3 εκατ. ευρώ
Στο στόχαστρο των ελεγκτικών υπηρεσιών του υπουργείου Οικονομικών βρίσκονται τιμολόγια 3 εκατ. ευρώ που διακινήθηκαν μέσω των ελληνικών εταιρειών Signal και Space για την προμήθεια των φρεγατών του πολεμικού ναυτικού. Το θέμα προέκυψε μετά καταγγελίες του πρώην στελέχους της γαλλικής Thales Μισέλ Ζοσεράν, ο οποίος είχε ισχυριστεί ότι για τη δουλειά αυτή η εταιρεία του είχε δώσει προμήθειες. Το 2008, η υπηρεσία για την καταπολέμηση της ευρωπαϊκής απάτης (OLAF) και η Eurojust είχαν παραδώσει στοιχεία για πληρωμές που φαίνονταν «ύποπτες», χωρίς όμως να δώσουν στοιχεία για τους λογαριασμούς–παραλήπτες, όπως π. χ. είχε γίνει από τις εισαγγελικές αρχές του Μονάχου στην υπόθεση Siemens. Φαίνεται ότι τέτοιοι λογαριασμοί δεν δόθηκαν από τις εισαγγελικές αρχές στη Γαλλία (Thales) και την Ολλανδία (Signal), στην προσπάθεια να προστατεύσουν εθνικές τους βιομηχανίες. Οι Ευρωπαίοι συνομιλητές των ελληνικών αρχών ζήτησαν από τις ελληνικές υπηρεσίες να ανοίξουν τους «παραλήπτες λογαριασμούς». Τέτοιοι λογαριασμοί δεν φαίνεται να προκύπτουν από την επεξεργασία των στοιχείων των ελληνικών λογαριασμών που συνδέονται με τις δύο ελληνικές εταιρείες. Αυτές είχαν αναλάβει, για τον εκσυγχρονισμό των παλαιότερων φρεγατών, να υλοποιήσουν αντισταθμιστικά οφέλη 45 εκατ. ευρώ. Αυτό το συμβόλαιο είχε ύψος 381 εκατ.
