Ο Έλληνας έμαθε πλέον τα spreads και τους τελευταίους 3-4 μήνες ζει και χορεύει στο ρυθμό τους.Βέβαια έννοιες όπως οίκοι αξιολόγησης",διεθνείς κερδοσκόποι","swaps", "spreads"κτλ δεν είναι καθόλου άγνωστες στους παλιότερους αναγνώστες του Greece Salonika καθώς έχουμε αναφερθεί επανειλλημένα στα θέματα αυτά απ' το Σεπτέμβριο του 2008 και μετά ,στο ξεκίνημα της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης, όταν οι πάντες στην Ελλάδα έδειχναν να κοιτούν τα γειτονικά σπίτια να καίγονται χωρίς να ανησυχούν για το ...δικό μας σπίτι.
Μόλις τις τελευταίες εβδομάδες πάντως η κυβέρνηση, αλλά και η ελληνική κοινωνία στο σύνολό της,άρχισαν να κατανοούν πως εγκλωβιστήκαμε σε μία κατάσταση από την οποία πλέον θα βγουμε με μεγάλη δυσκολία.
Οι αγορές, που δεν έχουν συναισθήματα και ευαισθησίες, μας σπρώχνουν με...ξεκάθαρο τρόπο στη χρήση μου μηχανισμού στήριξης. Ένας μηχανισμός που παραμένει ωστόσο ασαφής, τόσο ως προς τον τρόπο που θα λειτουργήσει όσο και και ως προς τις υποχρεώσεις που θα αναλάβει η Ελλάδα, όταν και εφόσον κάνει χρήση αυτού.
Στην Ε.Ε. λένε ότι όλα είναι έτοιμα να λειτουργήσει με το «πάτημα ενός κουμπιού», ωστόσο πολλοί είναι εκείνοι που δεν έχουν πεισθεί ότι ο μηχανισμός μπορεί να λειτουργήσει με τόση μεγάλη ευκολία.
Η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα: Να κάνει χρήση του μηχανισμού ή όχι; Η απάντηση σε αυτό δεν είναι ούτε απλή και καθόλου σίγουρη, για το ποια είναι η ορθή επιλογή. Αν η Ελλάδα έβγαινε στην αγορά χθες για να πάρει χρήματα θα πλήρωνε επιτόκιο κοντά στο 7,1% - 7,3%. Αν τα χρήματα αυτά τα έπαιρνε μέσα από τον μηχανισμό, το επιτόκιο θα ήταν σημαντικά χαμηλότερο και οι τόκοι σημαντικά λιγότεροι.
Τα spreads δεν αποκλιμακώνονται, η Γερμανία επιμένει να είναι «ήξεις αφήξεις» και οι αγορές μας σφυροκοπούν.
Τα περιθώρια έχουν στενέψει και η ώρα που θα ληφθεί η μεγάλη απόφαση δεν φαίνεται να είναι μακριά.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει να κάνει χρήση και αυτό διότι γνωρίζουν πολύ καλά πως η εγκατάσταση του ΔΝΤ στην Αθήνα δεν θα έχει... τουριστικό χαρακτήρα. Θα ζητηθούν μέτρα και μέτρα σκληρά.
Η «συνταγή του ΔΝΤ» είναι συγκεκριμένη για όλες τις χώρες. Είναι ο «κακός λύκος» που φοβίζει τους πάντες. Υπάρχουν όμως περιθώρια αποφυγής του μηχανισμού; Η απάντηση είναι πως πλέον είναι πολύ δύσκολο.
Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει τις αποφάσεις της μέσα στον μήνα. Δεν έχει περιθώρια. Πρέπει να φύγει άμεσα από αυτή τη μιζέρια και από μία αντιπαραγωγική διαδικασία, αφού η «ενασχόληση» με το spread θυμίζει την ιστορία του 1999 που όλοι ασχολούνταν με το Χ.Α. Πρέπει η κυβέρνηση να μπορέσει να παράγει πολιτική. Να λύσει προβλήματα και όχι να έχει ως πρώτο ζήτημα στην ατζέντα το... spread.
Μακάρι να μπορούσαμε να μην πάμε στο ΔΝΤ, αλλά το ερώτημα δεν είναι αυτό. Το ερώτημα είναι: Μπορούμε να το αποφύγουμε; Αν η απάντηση είναι όχι, τότε είναι απείρως προτιμότερο να το κάνουμε μία ώρα νωρίτερα. Η αναμονή κάνει κακό και ρίχνει σε ένα «βαρέλι χωρίς πάτο» τις θυσίες των πολιτών. Οσο πιο γρήγορα φτάσουμε στο ναδίρ, τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσουμε να σηκωθούμε.
Δείτε και :
15/1/2009 Ποιός αξιολογεί τους "οίκους αξιολόγησης";
12/12/2008 Στα αζήτητα τα ομόλογα,σοβαρά προβλήματα στην Ελληνική οικονομία.
9/12/2008 Βρόμικα οικονομικά παιχνίδια σε βάρος της Ελλάδας.
