λέει τώρα ο Guardian.Η διασημότερη γυναίκα οικονομολόγος του κόσμου Τζαγιάντι Γκος αντλεί από το παράδειγμα των αφρικανικών χωρών με το ΔΝΤ και προειδοποιεί ότι η μόνη λύση για την Ελλάδα θα είναι η αναδιάρθρωση του χρέους:
"Είναι πλέον προφανές, ότι τα...προβλήματα της ελληνικής οικονομίας-και της ευρωζώνης- είναι άλυτα αφενός και αφετέρου δεν μπορούν να λυθούν με απλές εισροές κονδυλίων από την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να εφαρμόσει αυστηρά μέτρα λιτότητας, τα οποία θα προκαλέσουν σοβαρή μείωση στα εισοδήματα και άνοδο της ανεργίας όχι μόνο σήμερα αλλά και στο μέλλον. Τα μέτρα αυτά δεν θα μειώσουν τις ανισορροπίες της χώρας ίσα ίσα θα τις επιδεινώσουν.
Οι καταχρεωμένες και φτωχές χώρες της Αφρικής θα μπορούσαν να πουν δυο τρία πράγματα στους Έλληνες για το τι μέλλει γεννέσθαι. Θα μπορούσαν να τους πουν ότι τα αποπληθωριστικά μέτρα τα οποία επιβάλουν οι κυβερνήσεις προκαλούν βαθύτατη ύφεση η οποία καταστρέφει τις υπάρχουσες πιθανότητες για μελλοντική ανάπτυξη και ωθούν μεγάλο μέρος του πληθυσμού σε ανασφαλείς και αδύναμες οικονομικά καταστάσεις. Θα μπορούσαν να τους πουν ότι είναι αναποτελεσματικά γιατί η επιβάρυνση του ΑΕΠ κάνει ακόμα πιο δύσκολη την εξυπηρέτηση του χρέους, το οποίο θα συνεχίσει να συσσωρεύεται και να μεγαλώνει λόγω των ληξιπρόθεσμων επιτοκίων που θα προστίθενται στα ήδη υπάρχοντα και μετά θα συμψηφιστούν, οπότε και θα αυξάνεται ακόμα και όταν η χώρα πάψει να δανείζεται. Μπορούν να τους πουν πως δεν θα υπάρχει καμία εναλλακτική στην αναδιάρθρωση γιατί θα μεγαλώνει το εύρος του προβλήματος παρόλο (και εν μέρει εξαιτίας) των αυστηρότατων μέτρων λιτότητας. Θα μπορούσαν να τους πουν για τις χαμένες οικονομικά δεκαετίες που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν είχαν κάνει αναδιάρθρωση του χρέους πολύ νωρίτερα και είχαν ακολουθήσει διαφορετικές πολιτικές οικονομικής ανάκαμψης.
Αυτή η εμπειρία αποδεικνύει το προφανές: η Ελλάδα δεν έχει άλλη εναλλακτική από την αναδιάρθρωση του χρέους και κατ΄επέκταση απώλεια χρημάτων για τους διεθνής πιστωτές της που δεν πρόσεξαν εξαρχής. Αν δεν γίνει τώρα, θα γίνει οπωσδήποτε κάποια στιγμή στο μέλλον, αφού η χώρα θα έχει γονατίσει οικονομικά.
Γιατί κάτι το οποίο είναι τόσο προφανές δεν συζητείται καν; Μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θα σήμαινε ένα σημαντικό haircut για γερμανικές και γαλλικές τράπεζες που έχουν δανείσει εκτενώς το ελληνικό κράτος και βοήθησαν να δημιουργηθούν οι ανισορροπίες που έχουν κάνει την ελληνική οικονομία λιγότερο ανταγωνιστική από τη γερμανική για παράδειγμα. Κάτι τέτοιο δεν πρέπει να συμβεί, οπότε το βάρος της αναπροσαρμογής έχει πέσει αποκλειστικά στον ελληνικό λαό ενώ το βάρος επωμιστούν πολλές γεννεές Ελλήνων, αφού πρόκειται για χαμένο κόπο.
Το σενάριο γίνεται ακόμα χειρότερο. Χώρες που μπορεί να αντιμετωπίσουν παρόμοια προβλήματα με τα ελληνικά στο μέλλον ήδη εξήγγειλαν μέτρα λιτότητας και μακροοικονομικές πολιτικές που απειλούν την εύθραυστη οικονομική ανάκαμψη και επιτείνουν την πορεία προς την ύφεση. Η Ισπανία ανακοίνωσε αυστηρότερη νομισματική πολιτική καθώς και μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις δημοσίων υπαλλήλων και άλλα πολλά. Αυτό είναι αξιοσημείωτο αφού μέχρι και πριν δυο χρόνια η Ισπανία παρουσίαζε δημοσιονομικό πλεόνασμα (το έλλειμμα έχει δημιουργηθεί εξαιτίας του ιδιωτικού τομέα) ενώ τα πρόσφατα ελλείμματα οφείλονται αποκλειστικά στην κρίση.
Η Ιρλανδία ήδη έχει ξεκινήσει ένα πακέτο αποπληθωριστικών μέτρων που έχουν συρρικνώσει το ΑΕΠ ενώ προχώρησε και σε μείωση των κρατικών δαπανώ σε όλους τους τομείς από την παιδεία μέχρι τις βιομηχανικές υποδομές. Οι Βαλτικές χώρες, όχι μόνο η Λετονία, η οποία βρίσκεται υπό την εποπτεία του ΔΝΤ αλλά και η Εστονία, όπου οι ίδιοι έχουν προκαλέσει τα προβλήματά τους, αυτή τη στιγμή έχουν επιβάλει σοβαρές περικοπές μισθών, εισοδημάτων και αύξηση της ανεργίας εξαιτίας του σοβαρότατου πακέτου μέτρων. Στη Ρουμανία, είδαμε την αστυνομία να συγκρούεται με διαδηλωτές που είχαν κατέβει στους δρόμους να διαδηλώσουν ενάντια στις περικοπές μισθών. Στην Βρετανία, η νέα κυβέρνηση ήδη συζητάει τα μέτρα μείωσης του ελλείμματος μειώνοντας τις δαπάνες και αυξάνοντας τους έμμεσους φόρους.
Όλες αυτές οι χώρες ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να αποφύγουν τα χειρότερα όμως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο διότι δεν βγαίνουν τα νούμερα. Οπότε όλες τους, και κατά συνέπεια η υπόλοιπη Ευρώπη, καταδικάζουν τον εαυτό τους σε μια περίοδο οικονομικής αποτελμάτωσης ή μείωσης εισοδημάτων, με όλα τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που αυτό συνεπάγεται.
Είναι δυνατόν τέτοιου είδους παράλογες πολιτικές να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη; Το πρόβλημα είναι ότι η δύναμη των οικονομικών-στα πολιτικά, τα ΜΜΕ και στον καθορισμό εθνικών αλλά και διεθνών οικονομικών πολιτικών- παραμένει ανέπαφη παρόλες τις αποτυχίες της. Γι’ αυτό και η αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους δεν συζητείται αυτή τη στιγμή. Γι 'αυτό και η συζήτηση για το νοικοκύρεμα των δημοσιονομικών δεν συμπεριλαμβάνει φόρους στο κεφάλαιο καθώς και στα ιδρύματα τα οποία επωφελήθηκαν των τεράστιων ποσών διάσωσης και που αυτή τη στιγμή κρατούν όμηρο το... χέρι που τους τάισε".
Διαβάστε το δημοσίευμα:
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2010/may/17/greece-debt-restructure
newstime
"Είναι πλέον προφανές, ότι τα...προβλήματα της ελληνικής οικονομίας-και της ευρωζώνης- είναι άλυτα αφενός και αφετέρου δεν μπορούν να λυθούν με απλές εισροές κονδυλίων από την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να εφαρμόσει αυστηρά μέτρα λιτότητας, τα οποία θα προκαλέσουν σοβαρή μείωση στα εισοδήματα και άνοδο της ανεργίας όχι μόνο σήμερα αλλά και στο μέλλον. Τα μέτρα αυτά δεν θα μειώσουν τις ανισορροπίες της χώρας ίσα ίσα θα τις επιδεινώσουν.
Οι καταχρεωμένες και φτωχές χώρες της Αφρικής θα μπορούσαν να πουν δυο τρία πράγματα στους Έλληνες για το τι μέλλει γεννέσθαι. Θα μπορούσαν να τους πουν ότι τα αποπληθωριστικά μέτρα τα οποία επιβάλουν οι κυβερνήσεις προκαλούν βαθύτατη ύφεση η οποία καταστρέφει τις υπάρχουσες πιθανότητες για μελλοντική ανάπτυξη και ωθούν μεγάλο μέρος του πληθυσμού σε ανασφαλείς και αδύναμες οικονομικά καταστάσεις. Θα μπορούσαν να τους πουν ότι είναι αναποτελεσματικά γιατί η επιβάρυνση του ΑΕΠ κάνει ακόμα πιο δύσκολη την εξυπηρέτηση του χρέους, το οποίο θα συνεχίσει να συσσωρεύεται και να μεγαλώνει λόγω των ληξιπρόθεσμων επιτοκίων που θα προστίθενται στα ήδη υπάρχοντα και μετά θα συμψηφιστούν, οπότε και θα αυξάνεται ακόμα και όταν η χώρα πάψει να δανείζεται. Μπορούν να τους πουν πως δεν θα υπάρχει καμία εναλλακτική στην αναδιάρθρωση γιατί θα μεγαλώνει το εύρος του προβλήματος παρόλο (και εν μέρει εξαιτίας) των αυστηρότατων μέτρων λιτότητας. Θα μπορούσαν να τους πουν για τις χαμένες οικονομικά δεκαετίες που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν είχαν κάνει αναδιάρθρωση του χρέους πολύ νωρίτερα και είχαν ακολουθήσει διαφορετικές πολιτικές οικονομικής ανάκαμψης.
Αυτή η εμπειρία αποδεικνύει το προφανές: η Ελλάδα δεν έχει άλλη εναλλακτική από την αναδιάρθρωση του χρέους και κατ΄επέκταση απώλεια χρημάτων για τους διεθνής πιστωτές της που δεν πρόσεξαν εξαρχής. Αν δεν γίνει τώρα, θα γίνει οπωσδήποτε κάποια στιγμή στο μέλλον, αφού η χώρα θα έχει γονατίσει οικονομικά.
Γιατί κάτι το οποίο είναι τόσο προφανές δεν συζητείται καν; Μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θα σήμαινε ένα σημαντικό haircut για γερμανικές και γαλλικές τράπεζες που έχουν δανείσει εκτενώς το ελληνικό κράτος και βοήθησαν να δημιουργηθούν οι ανισορροπίες που έχουν κάνει την ελληνική οικονομία λιγότερο ανταγωνιστική από τη γερμανική για παράδειγμα. Κάτι τέτοιο δεν πρέπει να συμβεί, οπότε το βάρος της αναπροσαρμογής έχει πέσει αποκλειστικά στον ελληνικό λαό ενώ το βάρος επωμιστούν πολλές γεννεές Ελλήνων, αφού πρόκειται για χαμένο κόπο.
Το σενάριο γίνεται ακόμα χειρότερο. Χώρες που μπορεί να αντιμετωπίσουν παρόμοια προβλήματα με τα ελληνικά στο μέλλον ήδη εξήγγειλαν μέτρα λιτότητας και μακροοικονομικές πολιτικές που απειλούν την εύθραυστη οικονομική ανάκαμψη και επιτείνουν την πορεία προς την ύφεση. Η Ισπανία ανακοίνωσε αυστηρότερη νομισματική πολιτική καθώς και μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις δημοσίων υπαλλήλων και άλλα πολλά. Αυτό είναι αξιοσημείωτο αφού μέχρι και πριν δυο χρόνια η Ισπανία παρουσίαζε δημοσιονομικό πλεόνασμα (το έλλειμμα έχει δημιουργηθεί εξαιτίας του ιδιωτικού τομέα) ενώ τα πρόσφατα ελλείμματα οφείλονται αποκλειστικά στην κρίση.
Η Ιρλανδία ήδη έχει ξεκινήσει ένα πακέτο αποπληθωριστικών μέτρων που έχουν συρρικνώσει το ΑΕΠ ενώ προχώρησε και σε μείωση των κρατικών δαπανώ σε όλους τους τομείς από την παιδεία μέχρι τις βιομηχανικές υποδομές. Οι Βαλτικές χώρες, όχι μόνο η Λετονία, η οποία βρίσκεται υπό την εποπτεία του ΔΝΤ αλλά και η Εστονία, όπου οι ίδιοι έχουν προκαλέσει τα προβλήματά τους, αυτή τη στιγμή έχουν επιβάλει σοβαρές περικοπές μισθών, εισοδημάτων και αύξηση της ανεργίας εξαιτίας του σοβαρότατου πακέτου μέτρων. Στη Ρουμανία, είδαμε την αστυνομία να συγκρούεται με διαδηλωτές που είχαν κατέβει στους δρόμους να διαδηλώσουν ενάντια στις περικοπές μισθών. Στην Βρετανία, η νέα κυβέρνηση ήδη συζητάει τα μέτρα μείωσης του ελλείμματος μειώνοντας τις δαπάνες και αυξάνοντας τους έμμεσους φόρους.
Όλες αυτές οι χώρες ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να αποφύγουν τα χειρότερα όμως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο διότι δεν βγαίνουν τα νούμερα. Οπότε όλες τους, και κατά συνέπεια η υπόλοιπη Ευρώπη, καταδικάζουν τον εαυτό τους σε μια περίοδο οικονομικής αποτελμάτωσης ή μείωσης εισοδημάτων, με όλα τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που αυτό συνεπάγεται.
Είναι δυνατόν τέτοιου είδους παράλογες πολιτικές να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη; Το πρόβλημα είναι ότι η δύναμη των οικονομικών-στα πολιτικά, τα ΜΜΕ και στον καθορισμό εθνικών αλλά και διεθνών οικονομικών πολιτικών- παραμένει ανέπαφη παρόλες τις αποτυχίες της. Γι’ αυτό και η αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους δεν συζητείται αυτή τη στιγμή. Γι 'αυτό και η συζήτηση για το νοικοκύρεμα των δημοσιονομικών δεν συμπεριλαμβάνει φόρους στο κεφάλαιο καθώς και στα ιδρύματα τα οποία επωφελήθηκαν των τεράστιων ποσών διάσωσης και που αυτή τη στιγμή κρατούν όμηρο το... χέρι που τους τάισε".
Διαβάστε το δημοσίευμα:
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2010/may/17/greece-debt-restructure
newstime
