Μετά από καθυστερήσεις, δισταγμούς και παλινωδίες, το ευρώ κέρδισε ένα γύρο στην τιτανομαχία του με τις αγορές.
Σύμφωνα με τις ενδείξεις, αυτό έγινε μετά από πίεση του Ομπάμα στην Μέρκελ και στους Βρετανούς, στη μεν πρώτη να δεχθεί τη δημιουργία ενός μηχανισμού στήριξης, στα πρότυπα εκείνου που έγινε για την Ελλάδα (κονιορτοποιήθηκε... το «όχι» του Α. Σαμαρά με το αιτιολογικό της εναντίωσής του στη συμμετοχή του ΔΝΤ) , ο οποίος όμως θα ισχύει για όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στους δε δεύτερους να μη θέσουν «βέτο» στην υλοποίηση του συγκεκριμένου σχεδίου.
Που σημαίνει ότι είτε οι ΗΠΑ ανησυχούν σφόδρα μήπως και γίνει η καταστροφή, δηλαδή μήπως κηρύξει πτώχευση κάποια χώρα, και κτυπηθούν και οι ίδια από το ντόμινο, είτε γιατί δεν θέλουν άλλη εξασθένηση του ευρώ για να διατηρήσουν τη σημερινή ανταγωνιστικότητα των προϊόντων τους. Παράλληλα, η ΕΚΤ αποφάσισε να αγοράζει εκείνη απ’ ευθείας τα ομόλογα των χωρών-μελών της Ευρωζώνης, αν και όταν υπάρχει ανάγκη, για να μην τινάζονται τα “spreads” στο …διάστημα. Όλα αυτά, με τον φόβο ότι οι διεθνείς κερδοσκόποι ετοίμαζαν μία μεγάλη επίθεση χθες Δευτέρα, κατά του ευρώ..
Επειδή πολλοί στην Ελλάδα έβγαλαν μεγάλο αναστεναγμό ανακούφισης μετά τις παραπάνω εξελίξεις, επισημαίνουμε ότι είναι εξαιρετικά πρόωρο να νομίζουμε ότι γλυτώσαμε τα χειρότερα ή ότι ενδεχομένως τα πράγματα θα καλυτερεύσουν για μας.
Πρώτον γιατί το πιθανότερο είναι ότι οι βάρβαροι (οι αγορές) θα συνεχίσουν τις επιθέσεις τους εναντίον της Κωνσταντινούπολης ή της Ρώμης (ευρώ) και απλά τώρα ανασυντάσσονται επιλέγοντας αδύναμους στόχους,
δεύτερον γιατί η ολοκληρωτική νίκη επί αυτών απαιτεί και άλλες πολιτικές αποφάσεις, όπως η αντιμετώπιση της ασυδοσίας των αγορών, η υιοθέτηση ευρωομόλογου, η αύξηση του όγκου των ευρώ και
τρίτον γιατί οι όροι της συμφωνίας στήριξης της οικονομίας μας θα διατηρηθούν, ακόμη και αν βρίσκαμε (υποθετικό προς το παρόν) φτηνότερα δάνεια στις αγορές, από εκείνα που προτίθενται να μας δώσουν οι εταίροι μας.
Αφού συμφωνήσαμε και παίρνουμε σταδιακά τα μέτρα που είμαστε υποχρεωμένοι να πάρουμε, τόσο εξαιτίας της αντικειμενικής κατάστασης της οικονομίας, όσο και επειδή μας τα επέβαλε η «τρόϊκα», το παιχνίδι για μας θα κριθεί τώρα στην εφαρμογή. Ο Γ. Παπακωνσταντίνου δήλωσε ότι δεν θα χρειαστούν πρόσθετα μέτρα και πάντως δεν θα είναι αυτός που θα τα ανακοινώσει, είτε γιατί δεν θα συμφωνήσει, είτε γιατί προβλέπει ότι δεν θα μείνει για πολύ στο σημερινό πόστο του. Η προσωπική τύχη του υπουργού Οικονομικών μας είναι αδιάφορη, για μας όμως έχει τεράστια σημασία να καταφέρει αυτός και οι συνεργάτες του να φτιάξουν τους μηχανισμούς που θα εφαρμόσουν τα μέτρα και κυρίως που θα συμμαζέψουν την φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, περικόπτοντας παράλληλα λειτουργικές δαπάνες, ώστε να κάνουν περιττά τα πρόσθετα. Το οφείλουν στους πολίτες!
Σε αυτό το σημείο επικεντρώνονται οι φόβοι των πολιτών που αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα και τους κινδύνους, καθώς ο υπουργός Οικονομικών και το επιτελείο του δεν έχουν πείσει για τις διοικητικές και διαχειριστικές ικανότητές τους. Και επειδή παίζουν με το παρόν και το μέλλον μας, καλά θα κάνουν να το πουν αμέσως, αν νομίζουν ότι δεν θα τα καταφέρουν γιατί ο στόχος είναι πάνω από τις ικανότητές τους. Η να ζητήσουν ενίσχυση της ομάδας από τον πρωθυπουργό. Και βέβαια και ο Γ. Παπανδρέου έχει ευθύνη να τους αντικαταστήσει, αν διατηρεί αμφιβολίες για τις ικανότητές τους.
Στο μεταξύ, στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών (που έτσι όπως πραγματοποιήθηκε, ήταν συνάντηση των τριών που μαζί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θέλουν να διασώσουν το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα και να δίδουν τη μάχη μέσα στη Βουλή και όχι στους δρόμους, όπως προτιμούν η Αλέκα Παπαρήγα και ο Αλέξης Τσίπρας), οι Κ. Παπούλιας , Γ. Παπανδρέου, Α. Σαμαράς και Γ. Καρατζαφέρης φαίνεται ότι συμφώνησαν σε κάποιες θεσμικές αλλαγές, σχετικά με τα «πόθεν έσχες» των πολιτικών και των δημοσίων υπαλλήλων, τη χρηματοδότηση των κομμάτων, την ασυλία και άλλα τέτοια, με στόχο να εκτονώσουν τις γενικευμένες επικρίσεις.
Θα δούμε αν θα τα καταφέρουν, αλλά προτιμότερη αυτή η προσπάθεια, παρά η συμπεριφορά των κομμάτων της Αριστεράς που θυμίζουν αναρχοαυτόνομους με ταμπέλλες κομμάτων.
Που σημαίνει ότι είτε οι ΗΠΑ ανησυχούν σφόδρα μήπως και γίνει η καταστροφή, δηλαδή μήπως κηρύξει πτώχευση κάποια χώρα, και κτυπηθούν και οι ίδια από το ντόμινο, είτε γιατί δεν θέλουν άλλη εξασθένηση του ευρώ για να διατηρήσουν τη σημερινή ανταγωνιστικότητα των προϊόντων τους. Παράλληλα, η ΕΚΤ αποφάσισε να αγοράζει εκείνη απ’ ευθείας τα ομόλογα των χωρών-μελών της Ευρωζώνης, αν και όταν υπάρχει ανάγκη, για να μην τινάζονται τα “spreads” στο …διάστημα. Όλα αυτά, με τον φόβο ότι οι διεθνείς κερδοσκόποι ετοίμαζαν μία μεγάλη επίθεση χθες Δευτέρα, κατά του ευρώ..
Επειδή πολλοί στην Ελλάδα έβγαλαν μεγάλο αναστεναγμό ανακούφισης μετά τις παραπάνω εξελίξεις, επισημαίνουμε ότι είναι εξαιρετικά πρόωρο να νομίζουμε ότι γλυτώσαμε τα χειρότερα ή ότι ενδεχομένως τα πράγματα θα καλυτερεύσουν για μας.
Πρώτον γιατί το πιθανότερο είναι ότι οι βάρβαροι (οι αγορές) θα συνεχίσουν τις επιθέσεις τους εναντίον της Κωνσταντινούπολης ή της Ρώμης (ευρώ) και απλά τώρα ανασυντάσσονται επιλέγοντας αδύναμους στόχους,
δεύτερον γιατί η ολοκληρωτική νίκη επί αυτών απαιτεί και άλλες πολιτικές αποφάσεις, όπως η αντιμετώπιση της ασυδοσίας των αγορών, η υιοθέτηση ευρωομόλογου, η αύξηση του όγκου των ευρώ και
τρίτον γιατί οι όροι της συμφωνίας στήριξης της οικονομίας μας θα διατηρηθούν, ακόμη και αν βρίσκαμε (υποθετικό προς το παρόν) φτηνότερα δάνεια στις αγορές, από εκείνα που προτίθενται να μας δώσουν οι εταίροι μας.
Αφού συμφωνήσαμε και παίρνουμε σταδιακά τα μέτρα που είμαστε υποχρεωμένοι να πάρουμε, τόσο εξαιτίας της αντικειμενικής κατάστασης της οικονομίας, όσο και επειδή μας τα επέβαλε η «τρόϊκα», το παιχνίδι για μας θα κριθεί τώρα στην εφαρμογή. Ο Γ. Παπακωνσταντίνου δήλωσε ότι δεν θα χρειαστούν πρόσθετα μέτρα και πάντως δεν θα είναι αυτός που θα τα ανακοινώσει, είτε γιατί δεν θα συμφωνήσει, είτε γιατί προβλέπει ότι δεν θα μείνει για πολύ στο σημερινό πόστο του. Η προσωπική τύχη του υπουργού Οικονομικών μας είναι αδιάφορη, για μας όμως έχει τεράστια σημασία να καταφέρει αυτός και οι συνεργάτες του να φτιάξουν τους μηχανισμούς που θα εφαρμόσουν τα μέτρα και κυρίως που θα συμμαζέψουν την φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, περικόπτοντας παράλληλα λειτουργικές δαπάνες, ώστε να κάνουν περιττά τα πρόσθετα. Το οφείλουν στους πολίτες!
Σε αυτό το σημείο επικεντρώνονται οι φόβοι των πολιτών που αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα και τους κινδύνους, καθώς ο υπουργός Οικονομικών και το επιτελείο του δεν έχουν πείσει για τις διοικητικές και διαχειριστικές ικανότητές τους. Και επειδή παίζουν με το παρόν και το μέλλον μας, καλά θα κάνουν να το πουν αμέσως, αν νομίζουν ότι δεν θα τα καταφέρουν γιατί ο στόχος είναι πάνω από τις ικανότητές τους. Η να ζητήσουν ενίσχυση της ομάδας από τον πρωθυπουργό. Και βέβαια και ο Γ. Παπανδρέου έχει ευθύνη να τους αντικαταστήσει, αν διατηρεί αμφιβολίες για τις ικανότητές τους.
Στο μεταξύ, στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών (που έτσι όπως πραγματοποιήθηκε, ήταν συνάντηση των τριών που μαζί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θέλουν να διασώσουν το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα και να δίδουν τη μάχη μέσα στη Βουλή και όχι στους δρόμους, όπως προτιμούν η Αλέκα Παπαρήγα και ο Αλέξης Τσίπρας), οι Κ. Παπούλιας , Γ. Παπανδρέου, Α. Σαμαράς και Γ. Καρατζαφέρης φαίνεται ότι συμφώνησαν σε κάποιες θεσμικές αλλαγές, σχετικά με τα «πόθεν έσχες» των πολιτικών και των δημοσίων υπαλλήλων, τη χρηματοδότηση των κομμάτων, την ασυλία και άλλα τέτοια, με στόχο να εκτονώσουν τις γενικευμένες επικρίσεις.
Θα δούμε αν θα τα καταφέρουν, αλλά προτιμότερη αυτή η προσπάθεια, παρά η συμπεριφορά των κομμάτων της Αριστεράς που θυμίζουν αναρχοαυτόνομους με ταμπέλλες κομμάτων.