Μακροχρόνια άνεργοι και... ανταγωνιστικότητα

Μήνα με τον μήνα και χρόνο με τον χρόνο αυξάνονται οι μακροχρόνια άνεργοι

Ακόμη και με τα αμφισβητήσιμα στοιχεία της Στατιστικής Αρχής -προσμετρά στους απασχολούμενους ακόμη και αυτούς που εργάστηκαν μία ή δύο ώρες την εβδομάδα- το ποσοστό της...μακροχρόνιας ανεργίας από 41,3% επί του συνόλου των ανέργων το πρώτο τρίμηνο του 2009 αυξήθηκε σε 44,6% το πρώτο τρίμηνο του 2010. Με άλλα λόγια, το πρώτο φετινό τρίμηνο περισσότεροι από 261.000 μακροχρόνια άνεργοι, που έχουν στερηθεί του δικαιώματος ακόμη και το πενιχρό επίδομα ανεργίας των 454 ευρώ -παρέχεται μόνον για ένα χρόνο-, καλούνταν να τα βγάλουν πέρα χωρίς καμία στήριξη από την Πολιτεία ενώ χτυπούσαν «πόρτες» ματαίως. Στο μεταξύ οι άνεργοι της κατηγορίας αυτής αυξάνονται και πληθύνονται.

Τη μείωση των θέσεων εργασίας εδώ και τώρα διευκολύνει μάλιστα η κυβέρνηση με την πολιτική της για την προώθηση της «ελαστικοποίησης» των εργασιακών σχέσεων και μάλιστα στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και της μελλοντικής δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης.

Και ας αναγνωρίζεται ακόμη και από τα κορυφαία στελέχη του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου ότι για τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών δεν «ευθύνονται» οι μισθοί.

Αλλωστε, το έωλο επιχείρημα περί φθηνών μισθών, ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης καταρρίπτεται και από το γεγονός ότι η ανεργία αυξάνει και μεταξύ των μεταναστών. Το ποσοστό της ανεργίας των ατόμων με ξένη υπηκοότητα αυξήθηκε από 10,7% το πρώτο τρίμηνο του 2009 σε 14,5% κατά το πρώτο φετινό τρίμηνο.

Με όλα αυτά τα δεδομένα, γίνεται ακόμη πιο δυσβάσταχτη η περικοπή ουσιαστικά στο μισό της αποζημίωσης της απόλυσης για τους εργαζομένους, που προωθεί το υπουργείο Απασχόλησης προς όφελος των επιχειρηματιών. Ο ένας στους δύο εργαζομένους που θα χάσει τη δουλειά του θα μείνει στην ανεργία πάνω από ένα χρόνο ενώ θα στερηθεί και τη μισή αποζημίωσή του.