Ενα είναι το ζήτημα με τη νέα κυβέρνηση:θα μπορέσει να βγάλει τη χώρα απο την ύφεση ή θα βουλιάξουμε τελείως;
Η αλήθεια είναι οτι το έργο είναι εξαιρετικά δύσκολο αλλά υπάρχουν ελπίδες.
Για να βγούμε απο την ύφεση πρέπει να συνδυάσουμε τρείς παράγοντες:
Τη μείωση του ελλείμματος, την... αύξηση των επενδύσεων και της ρευστότητας στην αγορά και την εξυγίανση του δημοσίου τομέα.
Ο πρώτος στόχος δεν μπορούσε να επιτευχθεί απο το περιορισμένο σχήμα Παπακωνσταντίνου - Σαχινίδη στο Οικονομικών. Χρειαζόταν και δεύτερος υφυπουργός και ο κ. Κουσελάς ανέλαβε να μαζέψει τα έσοδα, τα οποία ο υπερφορτωμένος υπουργός Παπακωνσταντίνου δεν είχε καταφέρει να μαζέψει. Ετσι τις δαπάνες θα τις κόβει ο Σαχινίδης και τα έσοδα θα τα μαζεύει ο Κουσουλάς υπο την καθοδήγηση και τη χάραξη πολιτικής απο τον Παπακωνστνατίνου. Το σχήμα βελτιώνεται.
Ο δέυτερος στόχος της ανάπτυξης και των επενδύσεων είναι πάρα πολύ σημαντικός. Ο Χρυσοχοίδης αντικαθιστά την Κατσέλη η οποία δεν τα είχε πάει καθόλου καλά, ενώ ο Χρυσοχοίδης έχει αποδειχθεί αποτελεσματικός – έστω και σε άλλο πόστο. Όμως ήταν υπέυθυνος για τον τομέα ανάπτυξης πριν γίνει το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση και το θέμα το γνωρίζει καλά. Ας ελπίσουμε οτι θα πάει καλύτερα απο την κυρία Κατσέλη, ή μάλλον πολύ καλύτερα, διότι το καλύτερα μόνο, δεν αρκεί. Ο κ. Παμπούκης που είναι κοσμοπολίτης και νομικός μπορεί να αντιληφθεί τι χρειάζεται για να έρθουν ξένες επενδύσεις και διαθέτει αρκετή επιρροή στον Πρωθυπουργό για να πετύχει τις αλλαγές που είναι αναγκαίες για να έρθει το ξένο κεφάλαιο. Συνεπώς οι τοποθετήσεις Χρυσοχοίδη στο Ανάπτυξης και Παμπούκη στις ξένες επενδύσεις είναι θετικές.
Θετική είναι και η τοποθέτηση Λοβέρδου στο Υγείας αφού εκεί οι σπατάλες είναι πολύ μεγάλες και το χάος ακόμη μεγαλύτερο, ενώ και η τοποθέτηση του Σκανδαλίδη στο Αγροτικής Ανάπτυξης γεννά περιορισμένες έστω, ελπίδες. Τι ελπίδες; Οτι ο έμπειρος πολιτικός μπορεί να συνεννοηθεί με τους αγρότες και να προσπαθήσει να τους περάσει την αναγκαία αλλαγή νοοτροπίας και κατεύθυνσης της αγροτικής παραγωγής.
Η τοποθέτηση του κ. Σηφουνάκη στο Περιβάλλοντος, και Κλιματικής Αλλαγής είναι επίσης θετική διότι ο τομέας του περιβάλλοντος δεν είναι μόνο πράσινος – που είναι η κυρία Μπιρμπίλη – αλλά και αναπτυξιακός, που δεν είναι η κυρία Μπιρμπίλη και που ελπίζουμε να είναι ο κ. Σηφουνάκης. Το γεγονός οτι η λέξη ενέργειας δεν περιλαμβάνεται στο όνομα του υπουργείου της κυρίας Μπιρμπίλη δημιουργεί την εντύπωση οτι η ενέργεια θα περάσει στον κ. Χρυσοχοίδη πράγμα που δεν έχει ώς τώρα διευκρινιστεί. Αλλά αν συμβεί είναι μια καλοδεχούμενη αλλαγή.
Θετική είναι και η ίδρυση υπουργείου Θάλασσας – στην Ελλάδα ζούμε – και ο πειραιώτης βουλευτής Διαμαντίδης σε κάθε περίπτωση έχει επαφή με το ζήτημα, αλλά δεν έχει δοκιμαστεί σε τόσο μεγάλη διοικητική θέση. Και αυτή η θέση ασφαλώς σχετίζεται με την ανάπτυξη της οικονομίας.
Ο τρίτος στόχος τώρα, είναι ο πιο δύσκολος και τον ανέλαβε ο κ. Ραγκούσης. Να καθαρίσει την κόπρο του Αυγείου στον δημόσιο τομέα, πράγμα ενδεχομένως αδύνατον, αλλά οι περγαμηνές του απο τον Καλλικράτη δείχνουν τουλάχιστον αποφασιστικότητα σε «εκκαθαριστικές» διαδικασίες.
Κατά τα άλλα, οι τοποθετήσεις είναι διορθωτικές – όπως η αντικατάσταση της κυρίας Ξενογιαννακοπούλου στο Υγείας απο τον κυριο Λοβέρδο ο οποίος καλείται να αναλάβει το συμμάζεμμα των νοσοκομείων και του αθλητισμού, η τοποθέτηση του κ. Χυτήρη στο Πολιτισμού για να βάλει τάξη στα κρατικά ΜΜΕ και να εποπτεύσει τα ιδιωτικά, η τοποθέτηση του κ. Ξυνίδη στο Ανάπτυξης και Βούγια στο Υποδομών που γίνονται για να ικανοποιηθεί η Βόρειος Ελλάδα και πολλές άλλες αλλαγές, αποσκοπούν κυρίως σε διορθώσεις και ισορροπίες. Σημαντική πολιτικά μπορεί να θεωρείται και η τοποθέτηση του κ. Καρχιμάκη στο Κόμμα αφού διαθέτει μεγάλη γνώση και εμπειρία. Στο πολύ δύσκολο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη μένει να δούμε τι θα καταφέρει ο κ. Παπουτσής ο οποίος εκτιμούμε οτι θα περάσει την πιο δύσκολη δοκιμασία της πολιτικής του καριέρας.
Πάντως η αλήθεια είναι οτι για την ανάπτυξη της οικονομίας, οι αλλαγές είναι τουλάχιστον ελπιδοφόρες, αφού μέχρι στιγμής ήταν ο τομέας που η κυβέρνηση δεν τα πήγαινε καθόλου καλά. Η νεκροψία βεβαίως θα δείξει και τη νεκροψία την περιμένουμε το Πάσχα του 2011 – μη με ρωτήσετε γιατί μέχρι τότε, αλλά αυτυή είναι η ημερομηνία που τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου αναφέρουν στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους ώς ορόσημο για το που πάει το πράγμα. Μέχρι τότε λοιπόν, ελπίδα, νηστεία και προσευχή...
Γ.Νικολόπουλος
reporter
