Αν το καλοσκεφτεί κανείς, αυτή η ιστορία με τις τράπεζες, τις εξαγορές, τις συγχωνεύσεις και τις στρατηγικές συνεργασίες, που επαναλαμβάνεται αδιαλείπτως κάθε καλοκαίρι, από το ’96 και μετά, θυμίζει κάτι από τις μεταγραφικές ιστορίες του καλοκαιριού στο... ποδόσφαιρο.Προσέξτε: Στο παρασκήνιο όλοι συζητούν με όλους για όλα, πίσω από κλειστές ή σκοπίμως μισόκλειστες πόρτες, μέσα σε ένα κλίμα μυστηρίου, υπονοουμένων και...ακριτομυθιών, που «λένε» λίγα, εννοούν πολλά και επιτρέπουν στους υποτίθεται μυημένους να φαντασιώνονται ακόμα περισσότερα, διαβάζοντας πίσω από τις λέξεις. Εκεί άλλωστε δεν βρίσκεται και το μυστικό της υπόθεσης; Στις εντυπώσεις; Γιατί, στην πραγματικότητα, όλοι ξέρουν -και όχι μόνο οι «υποψιασμένοι» - ότι στο τέλος δεν θα γίνει τίποτα, αφού παραδοσιακά, στο παρά πέντε, για αδιευκρίνιστους κατά κανόνα λόγους, κανείς «δεν τα βρίσκει» με κανέναν και δεν γίνεται τίποτα ή σχεδόν τίποτα. Και μένουν οι οπαδοί με τη γλύκα, τις καλοκαιρινές αναμνήσεις και τον μεσημεριανό ύπνο.
Τι άλλο θυμίζει αυτή η παράδοση;
Την ιστορία του Πέτρου με τον λύκο.
Ως γνωστόν, ο περί ου ο λόγος διασκέδαζε κάθε μέρα τρομοκρατώντας του συγχωριανούς του, φωνάζοντας, ψευδόμενος, «λύκος, λύκος». Οταν κάποια στιγμή ο λύκος ευαρεστήθηκε να εμφανιστεί, δεν πίστεψε κανείς τον Πέτρο, που αυτή τη φορά καλούσε σε βοήθεια με το δίκιο του, αλλά εις μάτην. Με τα γνωστά αποτελέσματα για τον ίδιο και το... τρυφερό κοπάδι του.
Μια ψυχραιμότερη ανάγνωση των δύο «παραβολών», μάλιστα, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το δίδυμο «Πέτρος - λύκος» βρίσκεται πολύ πιο κοντά στην περιγραφή του σημερινού τραπεζικού σκηνικού.
Γιατί -και να το θεωρείτε δεδομένο- κάποια στιγμή αυτός ο περίφημος «επόμενος κύκλος συγκέντρωσης στο ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα» θα ξεκινήσει. Μόνο που επειδή όλοι οι εμπλεκόμενοι (επενδυτές, μέτοχοι, εργαζόμενοι και αδηφάγο αναγνωστικό κοινό, ακόμα - ακόμα κι αυτοί οι ίδιοι οι... πρωταγωνιστές) θα έχουν κουραστεί από τις «οδύσσειες», που στο μεταξύ θα έχουν γραφτεί και θα έχουν ειπωθεί, κανείς δεν θα το πιστέψει. Εν πολλοίς, η αγορά θα το έχει προδικάσει, θα το έχει αποτιμήσει και θα το έχει... παραγράψει.
Πρόβλημα;
Ενδεχομένως, αν και αυτοί που πρόκειται να αποφασίσουν τις κινήσεις, έχουν τη δική τους άποψη.
Θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους κατά τον καλύτερο δυνατό και ασφαλέστερο τρόπο και το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι οι εντυπώσεις και τα επέκεινά τους.
Εως τότε, βεβαίως, τα stories θα διαδέχονται το ένα το άλλο, άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο ευφάνταστα.
Στο τέλος της ημέρας, πάντως, όλοι θα δικαιούνται να υπενθυμίζουν ότι «το είχαν προαναγγείλει, σε ανύποπτο χρόνο».
Και όλοι θα είναι ικανοποιημένοι.
Για την ιστορία, πάντως, το φετινό καλοκαίρι συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες να αποδειχθεί «μοιραίο» για τον Πέτρο και το κοπάδι του...
Γ.Μαντελάς
kathimerini.gr
Τι άλλο θυμίζει αυτή η παράδοση;
Την ιστορία του Πέτρου με τον λύκο.
Ως γνωστόν, ο περί ου ο λόγος διασκέδαζε κάθε μέρα τρομοκρατώντας του συγχωριανούς του, φωνάζοντας, ψευδόμενος, «λύκος, λύκος». Οταν κάποια στιγμή ο λύκος ευαρεστήθηκε να εμφανιστεί, δεν πίστεψε κανείς τον Πέτρο, που αυτή τη φορά καλούσε σε βοήθεια με το δίκιο του, αλλά εις μάτην. Με τα γνωστά αποτελέσματα για τον ίδιο και το... τρυφερό κοπάδι του.
Μια ψυχραιμότερη ανάγνωση των δύο «παραβολών», μάλιστα, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το δίδυμο «Πέτρος - λύκος» βρίσκεται πολύ πιο κοντά στην περιγραφή του σημερινού τραπεζικού σκηνικού.
Γιατί -και να το θεωρείτε δεδομένο- κάποια στιγμή αυτός ο περίφημος «επόμενος κύκλος συγκέντρωσης στο ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα» θα ξεκινήσει. Μόνο που επειδή όλοι οι εμπλεκόμενοι (επενδυτές, μέτοχοι, εργαζόμενοι και αδηφάγο αναγνωστικό κοινό, ακόμα - ακόμα κι αυτοί οι ίδιοι οι... πρωταγωνιστές) θα έχουν κουραστεί από τις «οδύσσειες», που στο μεταξύ θα έχουν γραφτεί και θα έχουν ειπωθεί, κανείς δεν θα το πιστέψει. Εν πολλοίς, η αγορά θα το έχει προδικάσει, θα το έχει αποτιμήσει και θα το έχει... παραγράψει.
Πρόβλημα;
Ενδεχομένως, αν και αυτοί που πρόκειται να αποφασίσουν τις κινήσεις, έχουν τη δική τους άποψη.
Θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους κατά τον καλύτερο δυνατό και ασφαλέστερο τρόπο και το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι οι εντυπώσεις και τα επέκεινά τους.
Εως τότε, βεβαίως, τα stories θα διαδέχονται το ένα το άλλο, άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο ευφάνταστα.
Στο τέλος της ημέρας, πάντως, όλοι θα δικαιούνται να υπενθυμίζουν ότι «το είχαν προαναγγείλει, σε ανύποπτο χρόνο».
Και όλοι θα είναι ικανοποιημένοι.
Για την ιστορία, πάντως, το φετινό καλοκαίρι συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες να αποδειχθεί «μοιραίο» για τον Πέτρο και το κοπάδι του...
Γ.Μαντελάς
kathimerini.gr
