Εξεταστικές επιτροπές. Αυτό ήταν ένα από τα πρώτα που υποσχέθηκε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Α. Σαμαράς, σε μια πιθανή του νίκη στις εκλογές, σχολιάζοντας χθες τα πεπραγμένα του ενός χρόνου διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ.Την ίδια ώρα που στηλίτευε την τακτική της κυβέρνησης να «στήνει εξεταστικές επιτροπές και να...κυβερνά με αυτές», ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έφτιαχνε ήδη τις δικές του και μάλιστα πολύ πριν αποκτήσει ο ίδιος τη δυνατότητα να κάνει πράξη τα όσα υπόσχεται. 'Η μήπως για αυτό ακριβώς το λόγο;
Δεν θέλουμε να στρέψουμε την κριτική μας εναντίον του κ. Σαμαρά. Οχι για κάποιον λόγο εκλεκτικής πολιτικής συγγένειας, αλλά γιατί πιστεύουμε ότι η κριτική οφείλει να απευθύνεται προς την κυβέρνηση. Διότι αυτή είναι υπεύθυνη για τη διακυβέρνηση της χώρας και τη λήψη των μεγάλων και μικρών αποφάσεων.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, έχοντας συγκεκριμένο θεσμικό ρόλο, έχει συμμετοχή στα τεκταινόμενα στο πολιτικό σκηνικό, ωστόσο το μερίδιο της ευθύνης της είναι συγκριτικά πολύ μικρό. Και για αυτό κρίνεται, δηλαδή για τη δραστηριότητα που ασκεί ως αξιωματική αντιπολίτευση και όχι ως πρώην κυβέρνηση. Ιδιαίτερα εφόσον έχει παρέλθει ένας χρόνος από τότε που εγκατέλειψε το τιμόνι της χώρας.
Ομως αυτή η ασυλία κριτικής, που εκ των πραγμάτων απολαμβάνει η αντιπολίτευση, ως αναγκαστικώς απέχουσα από τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων, δεν συνεπάγεται και ασυλία πολιτικής αξιολόγησης, ιδιαίτερα προς έναν κομματικό σχηματισμό που διεκδικεί την ανάληψη της εξουσίας.
Το αντίθετο μάλλον. Τα τελευταία χρόνια, πολλά έχουν λεχθεί και έχουν αναιρεθεί ταχύτατα και από τις δύο κομματικές πλευρές, που χρονικώς μοιράζονται την ευθύνη της διακυβέρνησης. Από την «επανίδρυση του κράτους» έως «τα λεφτά που υπάρχουν».
Ταυτόχρονα, οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, που βιώνουνε, είναι πρωτόγνωρες και ολοένα και πιο ακραίες.
Ο συνδυασμός αυτός οξύνει την ικανότητα επιλογής και απόρριψης, ισχυροποιεί τα κριτήρια και περιθωριοποιεί εύκολες μικροπολιτικές προσεγγίσεις, που φωνάζουν χωρίς να προτείνουν, εντυπωσιάζουν χωρίς να επιλύουν. Το πολιτικό προαγωγικό εισιτήριο έχει γίνει πλέον πολύ πιο δύσκολο και επίπονο για όποιον επιδιώκει να το αποκτήσει.
Nίκος Φράντζης
naftemporiki
Δεν θέλουμε να στρέψουμε την κριτική μας εναντίον του κ. Σαμαρά. Οχι για κάποιον λόγο εκλεκτικής πολιτικής συγγένειας, αλλά γιατί πιστεύουμε ότι η κριτική οφείλει να απευθύνεται προς την κυβέρνηση. Διότι αυτή είναι υπεύθυνη για τη διακυβέρνηση της χώρας και τη λήψη των μεγάλων και μικρών αποφάσεων.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, έχοντας συγκεκριμένο θεσμικό ρόλο, έχει συμμετοχή στα τεκταινόμενα στο πολιτικό σκηνικό, ωστόσο το μερίδιο της ευθύνης της είναι συγκριτικά πολύ μικρό. Και για αυτό κρίνεται, δηλαδή για τη δραστηριότητα που ασκεί ως αξιωματική αντιπολίτευση και όχι ως πρώην κυβέρνηση. Ιδιαίτερα εφόσον έχει παρέλθει ένας χρόνος από τότε που εγκατέλειψε το τιμόνι της χώρας.
Ομως αυτή η ασυλία κριτικής, που εκ των πραγμάτων απολαμβάνει η αντιπολίτευση, ως αναγκαστικώς απέχουσα από τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων, δεν συνεπάγεται και ασυλία πολιτικής αξιολόγησης, ιδιαίτερα προς έναν κομματικό σχηματισμό που διεκδικεί την ανάληψη της εξουσίας.
Το αντίθετο μάλλον. Τα τελευταία χρόνια, πολλά έχουν λεχθεί και έχουν αναιρεθεί ταχύτατα και από τις δύο κομματικές πλευρές, που χρονικώς μοιράζονται την ευθύνη της διακυβέρνησης. Από την «επανίδρυση του κράτους» έως «τα λεφτά που υπάρχουν».
Ταυτόχρονα, οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, που βιώνουνε, είναι πρωτόγνωρες και ολοένα και πιο ακραίες.
Ο συνδυασμός αυτός οξύνει την ικανότητα επιλογής και απόρριψης, ισχυροποιεί τα κριτήρια και περιθωριοποιεί εύκολες μικροπολιτικές προσεγγίσεις, που φωνάζουν χωρίς να προτείνουν, εντυπωσιάζουν χωρίς να επιλύουν. Το πολιτικό προαγωγικό εισιτήριο έχει γίνει πλέον πολύ πιο δύσκολο και επίπονο για όποιον επιδιώκει να το αποκτήσει.
Nίκος Φράντζης
naftemporiki
