Οι πηγές των ειδήσεων..

Οι επαφές και οι προσπάθειες του υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου για την οικονομία στο περιθώριο της συνόδου του ΔΝΤ πέρασαν σε δεύτερη μοίρα, μόλις το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP) μετέδωσε τις υποτιθέμενες δηλώσεις του προέδρου του Eurogroup Ζαν-Κλόντ Γιούνκερ.
Άρθρο του κ.Μιχάλη Ιγνατίου,
αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα "Ημερησία"

Η σοβαρότητα του AFP είναι γνωστή και ουδείς έκανε την παραμικρή δεύτερη σκέψη για την εγκυρότητα της ανταπόκρισής του. Οι αποκαλύψεις, και μάλιστα μέσω δηλώσεων του κ. Γιούνκερ, ήταν συγκλονιστικές.
Υστερα από..τέσσερις μέρες και δεκάδες ρεπορτάζ, ανταποκρίσεις και δηλώσεις, το συμπέρασμα είναι ότι δεν ισχύει σχεδόν τίποτα απ' όσα μεταδόθηκαν, εκτός τα όσα αναφέρει η Lara Marlowe της εφημερίδας Irish Times. Εν τω μεταξύ, γύρω από την ανταπόκριση του Γαλλικού Πρακτορείου παίχθηκε ένα άνευ προηγουμένου παρασκήνιο με αναφορά στα ονόματα πρώην πρωθυπουργών. Ο ισχυρισμός του πρακτορείου ότι ο κ. Γιούνκερ συζήτησε το θέμα της διαφθοράς «με ένα πρωθυπουργό», ο οποίος απλά του είπε ότι... γνωρίζει πως είναι ο κυβερνήτης μίας διεφθαρμένης χώρας ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Ο ισχυρισμός ότι η Γερμανία και η Γαλλία επέμεναν, ενώ ήμασταν μία καταχρεωμένη χώρα, να μας χρεώνουν ακόμα περισσότερο επιβάλλοντας αγορές προϊόντων τους, εξόργισε δικαιολογημένα τους πάντες στην Ελλάδα.

Οταν διάβασα την ανταπόκριση στο κρατικό Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων επισκεφθήκαμε (με ένα ακόμα συνάδελφο) τα γραφεία του AFP στο καινούργιο κτίριο του ΔΝΤ και ζητήσαμε την ανταπόκριση. Μας έδωσαν στα γαλλικά και στα ελληνικά και τις σημειώσεις του ανταποκριτή, αλλά και τα λεγόμενα του κ. Γιούνκερ σε εισαγωγικά. Ηταν με λίγα λόγια απόλυτα πειστικοί.

Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν ένα μέσο μαζικής ενημέρωσης ή ένας δημοσιογράφος πρέπει να αρκείται σε πηγές όπως είναι τα πρακτορεία ειδήσεων.
Είναι ένα κρίσιμο ερώτημα και σίγουρα η απάντηση σ' αυτό δεν μπορεί να δοθεί με ένα ναι ή ένα όχι. Η εμπειρία της περασμένης Παρασκευής και το γεγονός ότι η ανταπόκριση ενός ξένου πρακτορείου έβαλε φωτιά στην Ελλάδα για τέσσερις μέρες μολύνοντας την πολιτική ζωή του τόπου πρέπει να μας προβληματίσει. Και τους πολιτικούς, αλλά περισσότερο εμάς τους δημοσιογράφους.

Γνωρίζοντας τον ανταποκριτή του AFP δεν μπορώ να πω ότι είχε οποιαδήποτε σκοπιμότητα. Από άλλους συναδέλφους πληροφορήθηκα ότι το ιστορικό του είναι πολύ καλό. Αρα τίθεται και ένα άλλο θέμα. Ποιανού η αξιοπιστία είναι μεγαλύτερη; Του ανταποκριτή του AFP ή του κ. Γιούνκερ, για τον οποίο ακούστηκαν ένα σωρό φήμες τις οποίες δεν μπορώ να υιοθετήσω επειδή δεν υπάρχουν αποδείξεις. Ο δημοσιογράφος επέμενε χθες ότι το Γαλλικό Πρακτορείο δεν θα αποσύρει την ανταπόκρισή του και ότι επιμένει στην ακρίβεια των πληροφοριών του.

Εάν τελικά δεν την αποσύρει, προκύπτει ένα άλλο τεράστιο θέμα, διότι επιμένει στην ακρίβεια των πληροφοριών του... Την ίδια στιγμή η μαγνητοταινία που έδωσε το AFP δεν λύνει την απορία για την ακρίβεια των λόγων του δημοσιογράφου και του κ. Γιούνκερ. Είναι κακής ποιότητας και τα λόγια του Ευρωπαίου αξιωματούχου καλύπτονται από τους ήχους των πιάτων και των πιρουνιών!

Η εμπειρία αυτή πρέπει να μας κάνει καλύτερους, ιδιαίτερα εμάς τους δημοσιογράφους, που πρέπει να επιστρέψουμε στον κλασικό τρόπο δημοσιογραφίας. Οσον αφορά τις περιπτώσεις όπου οι δημοσιογράφοι δεν λαμβάνουμε προσκλήσεις για να παρακολουθήσουμε μία ομιλία είναι καλύτερα να περιμένουμε την απομαγνητοφώνηση.

Διαφορετικά θα μπορεί ένας οποισδήποτε ξένος δημοσιογράφος που καλύπτεται από την αξιοπιστία του μέσου στο οποίο εργάζεται να κάνει «μπάχαλο» την Ελλάδα.
Σε ό,τι αφορά εμένα, παίρνω το μερίδιο των ευθυνών μου, για το γεγονός ότι δεν επιβεβαίωσα τους ισχυρισμούς που περιελάμβανε η ανταπόκριση του AFP.