Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν τελικά «σοφό».Καταρχήν οι ψηφοφόροι δεν «τσίμπησαν» στο δίλημμα που τους είχαν θέσει τα μεγάλα κόμματα και ψήφισαν (ή δεν ψήφισαν καθόλου) ελεύθερα..
Τέσσερις στους δέκα δεν πήγαν να ψηφίσουν, δείχνοντας ή οτι αδιαφορούν και γυρίζουν την πλάτη στα παιχνίδια των κομμάτων ή οτι ανέχονται την πολιτική της κυβέρνησης χωρίς και να την επικροτούν.
Οκτώ στους δέκα σύμφωνα...με τις δημοσκοπήσεις θεωρούσαν οτι δεν πρέπει να γίνουν τώρα εθνικές εκλογές. Επίσης, οι ψηφοφόροι αποδυνάμωσαν τον δικοματισμό, αντί να «μαντρωθούν» απο την τεχνητή πόλωση που προσπάθησαν να δημιουργήσουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δίνοντας ισχυρά ποσοστά στους υποψήφιους των άλλων κομμάτων και στους ανεξάρτητους.
Η εικόνα μετά απο τις «περίεργες» αυτές εκλογές είναι ξεκάθαρη. Ο λαός ανέχεται χωρίς να επικροτεί την ακολουθούμενη πολιτική, δεν θέλει αλλαγή κυβέρνησης τώρα και εκφράζει συνολικά τη δυσαρέσκεια του για τα πολιτικά κόμματα.
Το ερώτημα είναι πόσο έτοιμη είναι η κυβένρηση και πόσο ισχυρός αισθάνεται τώρα ο πρωθυπουργός για να εφαρμόσει όλα όσα πρέπει να γίνουν προκειμένου να βγεί η χώρα απο το λούκι όσο το δυνατόν συντομότερα και όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα.
Κατά τη γνώμη μου, ο κ. Παπανδρέου δεν μπορεί να αισθάνεται πολύ ισχυρός. Φυσικά διαπιστώνει οτι πρέπει να συνεχίσει, αλλά πολύ φοβάμαι οτι το αίτημα του για νέα εντολή θα επανέλθεί σύντομα, ίσως και σε διάστημα μικρότερο απο ενα χρόνο. Η αντιπολίτευση θα συνεχίσει να ασκεί αντιμνημονιακή κριτική, με τον ίδιο ανεύθυνο τρόπο που την ασκούσε μέχρι σήμερα, το ΚΚΕ θα ενισχύσει τις αντιδράσεις του και ο Σαμαράς τον λαικισμό του. Και αυτό διότι ο λαός έδειξε οτι ανέχεται μεν, αλλά δεν επικροτεί τα σκληρά μέτρα που έπονται.
Ίσως είναι τώρα μια ευκαιρία να αποκαλύψει ο πρωθυπουργός την ατζέντα της επόμενης χρονιάς – την οποία όποιος έχει διαβάσει το μνημόνιο γνωρίζει – και η οποία περιλαμβάνει απολύσεις στο δημόσιο τομέα, φοροκυνηγητό και αυξήσεις φόρων και πολλά άλλα.
Μπαίνοντας στο δεύτερο γύρο εφαρμογής του μνημονίου και καθώς δεν έχουμε δεί το επιθυμητό αποτέλεσμα – δηλαδή την αναγκαία μείωση του ελλείμματος – τα μέτρα θα αυξηθούν και η δυσκολία των πολιτών θα μεγαλώσει. Καιρός είναι επίσης να εξηγήσει η κυβέρνηση κυρίως οτι το μνημόνιο δεν είναι «αναγκαίο κακό» αλλά αναγκαία πολιτική για να βγούμε απο την κρίση και να περιγράψει ποιό θα ήταν το κόστος των προβαλλόμενων ώς εναλλακτικών λύσεων. Παράλληλα, αν η ΝΔ θέλει να θεωρείται υπεύθυνο κόμμα και να συμβάλει στην έξοδο απο την κρίση θα πρέπει να ακολουθήσει πιο ώριμη στάση και να «συμφωνήσει» με την κυβέρνηση σε αυτές τις βασικές αιτιάσεις.
Δυστυχώς, οι πιθανότητες να γίνουν αυτά είναι μικρές και αυτό που είναι πιθανότερο είναι οτι θα συνεχίσουν όλοι να λειτουργούν όπως λειτουργούσαν μέχρι σήμερα, συντηρώντας με τα ψέμματα το θολό τοπίο και δίνοντας ψεύτικες υποσχέσεις.
Γ.Νικολόπουλος
reporter
