Οι νέοι ηλικίας έως 29 ετών, και ιδιαίτερα οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας, αποτελούν τα θύματα της κρίσης στη χώρα μας.Σύμφωνα με στοιχεία του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, το 37% των ανέργων, δηλαδή περίπου 300.000 άτομα, είναι ηλικίας έως 29 ετών..
Η νεολαία στήνεται στο εκτελεστικό απόσπασμα της αγοράς εργασίας στην εποχή του ΔΝΤ με τα μνημόνια που υπογράφει και υλοποιεί η κυβέρνηση.
Το δικαίωμα και το μοντέλο της μόνιμης και σταθερής εργασίας μπαίνουν στην προκρούστειο κλίνη των μέτρων κυβέρνησης - ΕΕ και ΔΝΤ.
Η περιβόητη.. οικονομική κρίση έχει μετατραπεί σε κρίση απασχόλησης που κρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια των εργαζομένων, εξολοθρεύοντας καθημερινά χιλιάδες θέσεις εργασίας. Ο εφιάλτης της ανεργίας είναι εδώ στην εποχή του ΔΝΤ και της τρόικας, πιο απειλητικός από ποτέ άλλοτε, ειδικότερα για τους νέους.
Ενδεικτικό της ζοφερής προοπτικής στον εργασιακό τομέα είναι ότι ο ΟΟΣΑ προβλέπει πως ο δείκτης της επίσημης ανεργίας στην Ελλάδα το επόμενο διάστημα θα εκτιναχθεί στο 14,3%, ενώ οι προβλέψεις της ΕΕ είναι ότι η αύξηση θα είναι της τάξης του 13,2%. Για τον Οκτώβριο του 2010 τα επίσημα στοιχεία του ΟΑΕΔ -για τον οποίο αρκεί ακόμα και μία ώρα εργασίας για να θεωρηθεί κάποιος εργαζόμενος- δίνουν 717.382 ανέργους, ενώ επίσημες προβλέψεις αναφέρουν ότι μέχρι το τέλος του 2010 θα έχουν αγγίξει το ένα εκατομμύριο. Οι καθημερινές πληροφορίες και τα ρεπορτάζ των ΜΜΕ διαμορφώνουν ένα γκρίζο τοπίο όσον αφορά την ένταξη των νέων στην αγορά εργασίας.
Οι νέοι ηλικίας έως 29 ετών, και ιδιαίτερα οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας, αποτελούν τα θύματα της κρίσης στη χώρα μας. Σύμφωνα με στοιχεία του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, το 37% των ανέργων, δηλαδή περίπου 300.000 άτομα, είναι ηλικίας έως 29 ετών. Ταυτοχρόνως η μείωση των μόνιμα απασχολούμενων οδηγεί στην αύξηση της προσωρινής απασχόλησης. Ετσι, εκτός από τη μάστιγα της ανεργίας, οι νέοι και οι εργαζόμενοι πληρώνουν την κρίση και με την αύξηση των ευέλικτων μορφών εργασίας και την υποααπασχόληση.
Ακόμα και για όσους εξασφαλίσουν μία θέση εργασίας οι προοπτικές είναι δυσοίωνες. Στην πλειονότητά τους οι προσφερόμενες θέσεις εργασίας είναι εξαιρετικά χαμηλόμισθες, μερικής απασχόλησης, χωρίς επαρκή ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά και εργασιακά δικαιώματα.
Το 2010 η μία στις δύο νέες θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη είναι ευέλικτη. Σε όσες επιχειρήσεις η πλήρης απασχόληση συνεχίζει να αποτελεί κανόνα, αντισταθμίζεται είτε με την παραίτηση διεκδικήσεων για αυξήσεις είτε με την προσπάθεια αποφυγής περισσότερων απολύσεων, ενώ μεγάλα τμήματα μισθωτών του ιδιωτικού τομέα που αμείβονται με μισθούς πάνω από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας αποδέχονται, όλο και συχνότερα, περικοπή μισθών σε ποσοστά από 10% έως και 30% επί των αποδοχών τους.
Το πρόβλημα της ανεργίας παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις σε όλο τον κόσμο. Μόνο στην τελευταία τριετία ο αριθμός των εργαζομένων που έχασαν τις δουλειές τους παγκοσμίως ανέρχεται σε 210 εκατομμύρια! «10 Αυστραλίες», για να το πούμε με άλλα λόγια. Ο αριθμός των ανέργων στις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης εκτινάχτηκε στα 23,109 εκατομμύρια. Ο ΟΟΣΑ επισημαίνει ότι μέχρι τα τέλη του 2010 οι άνεργοι στις 30 χώρες-μέλη του θα έχουν αυξηθεί κατά 25 εκατομμύρια και θα έχουν φτάσει στα 57 εκατομμύρια.
Γιώργος Κ. Καββαδίας
Εκπαιδευτικός-ερευνητής
