Στη δεκαετία του ΄80 είχε ξεκινήσει μία διαφημιστική εκστρατεία που προέτρεπε τους καταναλωτές να αγοράζουν ελληνικά προϊόντα. «Ο επιμένων Ελλη-νικά» ήταν το σλόγκαν..Στόχος ήταν η ανάπτυξη της εσωτερικής κατανάλωσης και η στήριξη των ελληνικών επιχειρήσεων.
Μετά γίναμε... Ευρωπαίοι και το ξεχάσαμε.
Το επανέφερε στο προσκήνιο ο Μιχάλης Καχριμάκης. Τον ακούει κανείς;
Θα σωθούμε, άραγε, αν αγοράζουμε κατά...προτεραιότητα ελληνικά προϊόντα; Σίγουρα όχι, αυτό από μόνο του δεν αρκεί. Ωστόσο, είναι απαράδεκτο από κάθε πλευρά το γεγονός ότι δεν στηρίζουμε ενεργά τους Έλληνες επιχειρηματίες και παραγωγούς. Έχουμε φτάσει στο σημείο να καταναλώνουμε φρούτα από τη Νότια Αμερική και τα δικά μας να σαπίζουν στις χωματερές.
Θυμάμαι ένα συμπαθητικό σημείωμα ενός Γάλλου φιλέλληνα στο διαδίκτυο. Όταν ξέσπασε, λοιπόν, η ελληνική κρίση, εκείνος έγραψε: «Θέλω να βοηθήσω την Ελλάδα, επειδή αγαπώ τους Έλληνες. Έψαξα, λοιπόν, στο super market να αγοράσω ελληνικά προϊόντα. Δεν βρήκα...».
Αν ένας Γάλλος ψάχνει ελληνικά προϊόντα στη Γαλλία για να στηρίξει την Ελλάδα, εμείς τι πρέπει να κάνουμε που ζούμε στην Ελλάδα; Ο Μιχάλης Καχριμάκης είναι ένας δραστήριος άνθρωπος και φέρεται αποφασισμένος να το παλέψει. Από την θέση του γενικού γραμματέα του ΠΑΣΟΚ έχει τη δυνατότητα να πιέσει ανθρώπους και καταστάσεις. Ωστόσο, θα πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι τα αντανακλαστικά της κοινωνίας μας είναι τόσο χαμηλά που δεν το σκεφτήκαμε νωρίτερα...
Ταυτόχρονα αναδεικνύονται όλες οι αδυναμίες μας. Τα τελευταία είκοσι χρόνια διαλύθηκε σταδιακά ο παραγωγικός ιστός της χώρας. Έκλεισαν δεκάδες χιλιάδες ελληνικές βιοτεχνίες και πολλές εταιρείες μετέφεραν την παραγωγική τους δραστηριότητα στο εξωτερικό. Επίσης, υπήρξε τεράστιο έλλειμμα πολιτικής για την ελληνική επαρχία, με αποτέλεσμα να χάσουμε και το συγκριτικό πλεονέκτημα που είχε στο παρελθόν η χώρα μας στα γεωργικά προϊόντα με την περίοπτη θέση τους στις ευρωπαϊκές αγορές.
Είναι φανερό ότι κάναμε πολλά πράγματα λάθος. Κι είναι καιρός να αρχίσουμε να σχεδιάζουμε τα πάντα από την αρχή. Σαν να γράφουμε πάνω σε μία λευκή κόλα χαρτί. Υπάρχουν δυνάμεις ικανές να κάνουν τη μεγάλη ανατροπή. Τόλμη χρειάζεται και δουλειά...
Άρθρο του κ.Κ.Μαυρίδη
αναδημοσιεύεται από capital.gr
