Αντί να εξεγείρονται οι άποροι και οι αναξιοπαθούντες αυτής της χώρας,εξεγείρονται όλοι αυτοί που ήταν ένα γρανάζι του συστήματος, που ζούσαν μέσα από το σύστημα που δημιούργησαν οι ίδιοι και ο πολιτικός κόσμος, και το οποίο λειτούργησε για 10ετίες ολόκληρες εις βάρος του συνόλου της κοινωνίας..Σε πλήρη παράκρουση βρίσκεται η ελληνική κοινωνία. Σε μία ιδιαίτερα δύσκολη καμπή της χώρας μας, με την οικονομία να βρίσκεται στο παρά πέντε της κατάρρευσης, μάλλον ελάχιστοι έχουν καταλάβει τι συμβαίνει γύρω μας.
Συντεχνίες, ψευτοπαλικαράδες, «άποροι» ιδεολόγοι φοροφυγάδες και βολεμένοι άεργοι δημόσιοι υπάλληλοι, έχουν... σηκώσει την παντιέρα της επανάστασης θέλοντας να «χτυπήσουν» το κατεστημένο και να εγκαθιδρύσουν το δικό τους νόμο και τη δική τους τάξη.
Σε ποιον θεό άραγε πιστεύουν όλοι αυτοί οι «επαναστάτες του καναπέ», οι οποίοι για χρόνια ολόκληρα όχι μόνο στήριξαν το σύστημα και το υπηρέτησαν με τυφλή υπακοή, αλλά πολλές φορές οι ίδιοι αυτοί δημιούργησαν το κατεστημένο.
Δεν εξεγείρονται οι άποροι και οι αναξιοπαθούντες αυτής της χώρας, αλλά όλοι αυτοί που ήταν ένα γρανάζι του συστήματος, που ζούσαν μέσα από το σύστημα που δημιούργησαν οι ίδιοι και ο πολιτικός κόσμος, και το οποίο λειτούργησε για 10ετίες ολόκληρες εις βάρος του συνόλου της κοινωνίας. Άπειρα τα παραδείγματα, αλλά θα ήθελα να σταθώ σε μερικά χαρακτηριστικά εξ αυτών που δείχνουν πόσο σάπιο είναι το σύστημα και πόσο έχει γιγαντωθεί και έχει μπει στο μεδούλι της κοινωνίας.
Απόστολος Γκλέτσος. Ένας ηθοποιός που έγινε γνωστός όχι για τις υποκριτικές του ικανότητες, αλλά για τις «εξωγηπεδικές» του δραστηριότητες. Αφού δεν κατάφερε να διαπρέψει στον καλλιτεχνικό χώρο, επέστρεψε «φτωχός» στα πάτρια εδάφη και ζήτησε την ψήφο των πολιτών της Στυλίδας. Δυσκολεύτηκε σχετικά αλλά την έλαβε. Πριν προλάβει να πατήσει το πόδι του στο δημαρχιακό μέγαρο, ο συνδυασμός του θύμιζε σκορποχώρι και μέσα σε αυτό το κλίμα έντονης αμφισβήτησης, αποφάσισε να μιμηθεί τον Αθανάσιο Διάκο και τον Λεωνίδα από τη Σπάρτη ο ίδιος παρομοίασε τον εαυτό του με ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η ιστορία μας.
Τι χρειάζεται για να γίνει κανείς ήρωας στη νεότερη αλλά σάπια Ελλάδα; λίγα πράγματα... μία κάμερα, ένα μπουζόκλειδο και ένα σύνθημα «δεν πληρώνω δεν πληρώνω». Αυτά έκανε ο κ. Γκλέτσος και σήμερα όλη η σύγχρονη σάπια Ελλάδα έχει τον δικό της ήρωα. Δεν υπολόγισε κανένα νόμο και τους καταπάτησε με μεγάλη ευκολία, για... το καλό των συμπολιτών του. Τα «φτωχά» παιδιά του λαού προτάσσουν τα στήθη τους για την... παρέα.
Από την άλλη πλευρά το 60% των φορολογουμένων αυτής της χώρας δεν πλήρωσαν ούτε ένα ευρώ ως φόρο. Δηλαδή, το 60% των Ελλήνων ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Έτσι λένε τα στοιχεία. Πολλοί εξ αυτών τα έχουν βάλει με την κυβέρνηση και λένε... «δεν πάει άλλο αυτοί θέλουν να πιουν το αίμα». Έχετε δει αγανακτισμένο φοροφυγά; εκεί να δείτε επαναστατική διάθεση...
Και πάμε και στο τελευταίο αλλά ωραίο παράδειγμα. Οι εργαζόμενοι στην εν πολλαίς αμαρτίαις ΕΡΤ, ετοιμάζουν «επανάσταση» γιατί η διοίκηση θέλει -άκουσον άκουσον- να τους καταργήσει το δικαίωμα που αποκτήθηκε με «αίμα» να διορίζονται στην επιχείρηση, αδέρφια, ξαδέρφια και κουνιάδοι των εργαζομένων. Μήπως να κάνουν μετεγγραφή τον Γκλέτσο να τους λύσει το πρόβλημα; Ολα τα παραπάνω συμβαίνουν στην Ελλάδα, μία χώρα που η παράνοια βασιλεύει και επιβραβεύεται.
Θ. Παπαδής
Σε ποιον θεό άραγε πιστεύουν όλοι αυτοί οι «επαναστάτες του καναπέ», οι οποίοι για χρόνια ολόκληρα όχι μόνο στήριξαν το σύστημα και το υπηρέτησαν με τυφλή υπακοή, αλλά πολλές φορές οι ίδιοι αυτοί δημιούργησαν το κατεστημένο.
Δεν εξεγείρονται οι άποροι και οι αναξιοπαθούντες αυτής της χώρας, αλλά όλοι αυτοί που ήταν ένα γρανάζι του συστήματος, που ζούσαν μέσα από το σύστημα που δημιούργησαν οι ίδιοι και ο πολιτικός κόσμος, και το οποίο λειτούργησε για 10ετίες ολόκληρες εις βάρος του συνόλου της κοινωνίας. Άπειρα τα παραδείγματα, αλλά θα ήθελα να σταθώ σε μερικά χαρακτηριστικά εξ αυτών που δείχνουν πόσο σάπιο είναι το σύστημα και πόσο έχει γιγαντωθεί και έχει μπει στο μεδούλι της κοινωνίας.
Απόστολος Γκλέτσος. Ένας ηθοποιός που έγινε γνωστός όχι για τις υποκριτικές του ικανότητες, αλλά για τις «εξωγηπεδικές» του δραστηριότητες. Αφού δεν κατάφερε να διαπρέψει στον καλλιτεχνικό χώρο, επέστρεψε «φτωχός» στα πάτρια εδάφη και ζήτησε την ψήφο των πολιτών της Στυλίδας. Δυσκολεύτηκε σχετικά αλλά την έλαβε. Πριν προλάβει να πατήσει το πόδι του στο δημαρχιακό μέγαρο, ο συνδυασμός του θύμιζε σκορποχώρι και μέσα σε αυτό το κλίμα έντονης αμφισβήτησης, αποφάσισε να μιμηθεί τον Αθανάσιο Διάκο και τον Λεωνίδα από τη Σπάρτη ο ίδιος παρομοίασε τον εαυτό του με ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η ιστορία μας.
Τι χρειάζεται για να γίνει κανείς ήρωας στη νεότερη αλλά σάπια Ελλάδα; λίγα πράγματα... μία κάμερα, ένα μπουζόκλειδο και ένα σύνθημα «δεν πληρώνω δεν πληρώνω». Αυτά έκανε ο κ. Γκλέτσος και σήμερα όλη η σύγχρονη σάπια Ελλάδα έχει τον δικό της ήρωα. Δεν υπολόγισε κανένα νόμο και τους καταπάτησε με μεγάλη ευκολία, για... το καλό των συμπολιτών του. Τα «φτωχά» παιδιά του λαού προτάσσουν τα στήθη τους για την... παρέα.
Από την άλλη πλευρά το 60% των φορολογουμένων αυτής της χώρας δεν πλήρωσαν ούτε ένα ευρώ ως φόρο. Δηλαδή, το 60% των Ελλήνων ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Έτσι λένε τα στοιχεία. Πολλοί εξ αυτών τα έχουν βάλει με την κυβέρνηση και λένε... «δεν πάει άλλο αυτοί θέλουν να πιουν το αίμα». Έχετε δει αγανακτισμένο φοροφυγά; εκεί να δείτε επαναστατική διάθεση...
Και πάμε και στο τελευταίο αλλά ωραίο παράδειγμα. Οι εργαζόμενοι στην εν πολλαίς αμαρτίαις ΕΡΤ, ετοιμάζουν «επανάσταση» γιατί η διοίκηση θέλει -άκουσον άκουσον- να τους καταργήσει το δικαίωμα που αποκτήθηκε με «αίμα» να διορίζονται στην επιχείρηση, αδέρφια, ξαδέρφια και κουνιάδοι των εργαζομένων. Μήπως να κάνουν μετεγγραφή τον Γκλέτσο να τους λύσει το πρόβλημα; Ολα τα παραπάνω συμβαίνουν στην Ελλάδα, μία χώρα που η παράνοια βασιλεύει και επιβραβεύεται.
Θ. Παπαδής
