Άρθρο του κ.Αλ.Παπαχελά,
αναδημοσιεύεται από την "Καθημερινή".
Η Αγκυρα πρέπει να αποφασίσει τι την ενδιαφέρει: μια έντιμη λύση στα προβλήματα του Αιγαίου ή μια ψυχολογική και στρατηγική επιβεβαίωσή της με διάφορες ενέργειες που προκαλούν βαθύτατα την ελληνική κοινή γνώμη;
Αν πράγματι ενδιαφέρεται για την εξεύρεση...μιας λογικής λύσης, δεν μπορεί να συνεχίσει την προκλητική διέλευση πολεμικών σκαφών σε πολύ μικρή απόσταση από τις ελληνικές ακτές. Μπορεί τα τουρκικά σκάφη να ακολουθούν όλους τους κανόνες της αβλαβούς διέλευσης κ.λπ. Γεγονός όμως αποτελεί ότι πρόκειται για φαινόμενο των τελευταίων ετών το οποίο εντείνει, δικαιολογημένα, τη δυσπιστία της ελληνικής κοινής γνώμης.
Παλαιότερα, οι Eλληνες διπλωμάτες και στρατιωτικοί πίστευαν ότι η συμπεριφορά αυτή αποτελούσε μια «παραχώρηση» της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας έναντι του Ναυτικού. Οτι, δηλαδή, για να έχει το Ναυτικό μαζί του ο κ. Ερντογάν, επιτρέπει στην ηγεσία του να κλιμακώνει την παρουσία του στο Αιγαίο και να αγνοεί τις ελληνικές διαμαρτυρίες.
Τελευταία, όμως, είναι σαφές πως πρόκειται για μόνιμη και καλά μελετημένη πολιτική της κυβέρνησης Ερντογάν. Οταν ο κ. Παπανδρέου έθεσε το θέμα στον Τούρκο ομόλογό του, η απάντηση ήταν ξεκάθαρη, πως δηλαδή δεν πρόκειται να σταματήσει σε καμιά περίπτωση αυτή η συμπεριφορά. Το ίδιο επανέλαβε χωρίς περιστροφές ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών κ. Νταβούτογλου κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, εξηγώντας μάλιστα πως έχει σημασία για την τουρκική γνώμη να μη νιώθει «καταπιεσμένη» σε ό,τι αφορά το Αιγαίο. Ας μην ξεχνάμε, βέβαια, ότι ο κ. Νταβούτογλου έχει αναγάγει σε δόγμα την προβολή στρατηγικής ισχύος της Τουρκίας, όπου αυτό είναι εφικτό.
Εν πάση περιπτώσει, γεγονός είναι ότι στο Αιγαίο έχουν κάπως μειωθεί οι κίνδυνοι θερμού επεισοδίου λόγω των κανόνων που τηρούνται στον αέρα, αλλά και της άτυπης κόκκινης γραμμής που ενώνει τις δύο πρωτεύουσες σε πολλά επίπεδα. Η διέλευση όμως των τουρκικών πλοίων κοντά στην Εύβοια ή και στο Σούνιο δεν αφήνει πολλά περιθώρια πραγματικής επίλυσης των προβλημάτων των δύο χωρών.
Ισως οι Τούρκοι να θέλουν να μας δώσουν ένα σήμα με αυτό τον τρόπο και να μας υπενθυμίσουν πόσο έχει αλλάξει, κατά τη δική τους άποψη, η ισορροπία δυνάμεων μεταξύ των δύο κρατών.
Σε αυτή την περίπτωση, πρόκειται για έναν «ψυχολογικό πόλεμο» που μπορεί να κάνει κάποιους Τούρκους να νοιώθουν «καλά», σίγουρα όμως δεν βοηθάει στο ελάχιστο τις ελληνοτουρκικές σχέσεις...
