Ο πιο ξεφτιλισμένος χώρος στην Ελλάδα σήμερα είναι του ποδοσφαίρου.
Αν μάλιστα τον συγκρίνουμε με τους αντίστοιχους χώρους άλλων χωρών, είναι πάρα πολύ πιθανό να ανακηρυχθούμε πρωταθλητές κόσμου με συνοπτικές διαδικασίες.
Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς ότι κάποια άλλη χώρα του κόσμου επικρατούν πιο άθλιες συνθήκες τέλεσης πρωταθλήματος και γενικότερα ποδοσφαιρικών αγώνων, απ΄ ότι εδώ.
Και είναι απορίας άξιο γιατί η πολιτεία, δηλαδή η κυβέρνηση, δεν....διακόπτει αμέσως όλες τις οργανώσεις αγώνων για φέτος. Να τελειώσουν εδώ που βρίσκονται και με την σειρά που έχουν οι ομάδες σήμερα στον βαθμολογικό πίνακα.
Θα πει κάποιος ότι εύκολα λέγονται αυτά και δύσκολα γίνονται. Υπάρχουν συμφέροντα, κυκλοφορεί χρήμα, έχουν αναληφθεί υποχρεώσεις και όλα τα συναφή. Σύμφωνοι. Από την άλλη πλευρά είναι πια πασίγνωστο ότι ο χώρος του ποδοσφαίρου είναι παμβρώμικος, ότι παιχνίδια στήνονται, ότι τα στοιχήματα, νόμιμα και παράνομα έχουν διαβρώσει όλο το κύκλωμα, ότι τα αποτελέσματα των παιχνιδιών δεν κρίνονται στα γήπεδα, αλλά σε μυστηριώδεις συναντήσεις και με τηλεφωνήματα, ότι οι πάντες είναι καλωδιωμένοι και μαγνητοφωνούν εαυτούς και αλλήλους, ότι η βία βασιλεύει, ότι την υποθάλπει ανοιχτά ο οπαδικός τύπος, ότι οι σύνδεσμοι των οργανωμένων οπαδών είναι στην ουσία εγκληματικές οργανώσεις, ότι η μετριότητα των παραγόντων (διοικούντων, διαιτητών, παικτών ) είναι οφθαλμοφανής και το θέαμα συνήθως πανάθλιο. Τι άλλο δηλαδή χρειάζεται για να προκαλεί απέχθεια τέτοιο προϊόν;
Τελευταίο δείγμα είναι φυσικά τα γεγονότα βίας στο γήπεδο της Τούμπας στη Θεσσαλονίκη, μεταξύ ΠΑΟΚ και ΑΕΚ για το Κύπελλο Ελλάδας. Για άλλη μία φορά κάποιοι τα έκαναν γυαλιά, καρφιά και επειδή οι αθλητικοί συντάκτες συνεχίζουν να τους χαρακτηρίζουν λίγους και ανεγκέφαλους, ας μας πουν πως οι πολλοί και σώφρονες βρέθηκαν με τόσες φωτοβολίδες και πυροτεχνήματα για να κάνουν τη νύχτα μέρα. Και ποια επιτέλους είναι η χρησιμότητα των λεγόμενων σεκιουριτάδων όταν προσλαμβάνονται από τους συνδέσμους των οργανωμένων και συμμετέχουν με παραδειγματική προθυμία στα επεισόδια;
Το πιο βασικό ερώτημα όμως είναι πως είναι δυνατόν να υπάρχουν κανονικοί άνθρωποι που θέλουν να ασχολούνται διοικητικά με το ποδόσφαιρο στην κατάσταση που βρίσκεται. Η μόνη απάντηση είναι ή ότι δεν πρόκειται για κανονικούς ανθρώπους, αλλά για ολιγοφρενείς, ή ότι προσδοκούν κάποιο όφελος. Το όφελος αυτό στην πιο αγνή του μορφή είναι η ματαιοδοξία. Στην πιο σκοτεινή του μορφή όμως είναι το κέρδος και επειδή όπως είπαμε ο χώρος είναι αποδεδειγμένα βρώμικος, το όφελος προέρχεται από το βρώμικο κέρδος. Ή όχι; Όποιος πάντως έχει άλλη άποψη, παρακαλείται να την καταθέσει…
Άγ. Στάγκος
Αν μάλιστα τον συγκρίνουμε με τους αντίστοιχους χώρους άλλων χωρών, είναι πάρα πολύ πιθανό να ανακηρυχθούμε πρωταθλητές κόσμου με συνοπτικές διαδικασίες.
Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς ότι κάποια άλλη χώρα του κόσμου επικρατούν πιο άθλιες συνθήκες τέλεσης πρωταθλήματος και γενικότερα ποδοσφαιρικών αγώνων, απ΄ ότι εδώ.
Και είναι απορίας άξιο γιατί η πολιτεία, δηλαδή η κυβέρνηση, δεν....διακόπτει αμέσως όλες τις οργανώσεις αγώνων για φέτος. Να τελειώσουν εδώ που βρίσκονται και με την σειρά που έχουν οι ομάδες σήμερα στον βαθμολογικό πίνακα.
Θα πει κάποιος ότι εύκολα λέγονται αυτά και δύσκολα γίνονται. Υπάρχουν συμφέροντα, κυκλοφορεί χρήμα, έχουν αναληφθεί υποχρεώσεις και όλα τα συναφή. Σύμφωνοι. Από την άλλη πλευρά είναι πια πασίγνωστο ότι ο χώρος του ποδοσφαίρου είναι παμβρώμικος, ότι παιχνίδια στήνονται, ότι τα στοιχήματα, νόμιμα και παράνομα έχουν διαβρώσει όλο το κύκλωμα, ότι τα αποτελέσματα των παιχνιδιών δεν κρίνονται στα γήπεδα, αλλά σε μυστηριώδεις συναντήσεις και με τηλεφωνήματα, ότι οι πάντες είναι καλωδιωμένοι και μαγνητοφωνούν εαυτούς και αλλήλους, ότι η βία βασιλεύει, ότι την υποθάλπει ανοιχτά ο οπαδικός τύπος, ότι οι σύνδεσμοι των οργανωμένων οπαδών είναι στην ουσία εγκληματικές οργανώσεις, ότι η μετριότητα των παραγόντων (διοικούντων, διαιτητών, παικτών ) είναι οφθαλμοφανής και το θέαμα συνήθως πανάθλιο. Τι άλλο δηλαδή χρειάζεται για να προκαλεί απέχθεια τέτοιο προϊόν;
Τελευταίο δείγμα είναι φυσικά τα γεγονότα βίας στο γήπεδο της Τούμπας στη Θεσσαλονίκη, μεταξύ ΠΑΟΚ και ΑΕΚ για το Κύπελλο Ελλάδας. Για άλλη μία φορά κάποιοι τα έκαναν γυαλιά, καρφιά και επειδή οι αθλητικοί συντάκτες συνεχίζουν να τους χαρακτηρίζουν λίγους και ανεγκέφαλους, ας μας πουν πως οι πολλοί και σώφρονες βρέθηκαν με τόσες φωτοβολίδες και πυροτεχνήματα για να κάνουν τη νύχτα μέρα. Και ποια επιτέλους είναι η χρησιμότητα των λεγόμενων σεκιουριτάδων όταν προσλαμβάνονται από τους συνδέσμους των οργανωμένων και συμμετέχουν με παραδειγματική προθυμία στα επεισόδια;
Το πιο βασικό ερώτημα όμως είναι πως είναι δυνατόν να υπάρχουν κανονικοί άνθρωποι που θέλουν να ασχολούνται διοικητικά με το ποδόσφαιρο στην κατάσταση που βρίσκεται. Η μόνη απάντηση είναι ή ότι δεν πρόκειται για κανονικούς ανθρώπους, αλλά για ολιγοφρενείς, ή ότι προσδοκούν κάποιο όφελος. Το όφελος αυτό στην πιο αγνή του μορφή είναι η ματαιοδοξία. Στην πιο σκοτεινή του μορφή όμως είναι το κέρδος και επειδή όπως είπαμε ο χώρος είναι αποδεδειγμένα βρώμικος, το όφελος προέρχεται από το βρώμικο κέρδος. Ή όχι; Όποιος πάντως έχει άλλη άποψη, παρακαλείται να την καταθέσει…
Άγ. Στάγκος
