Αλλάζει η φύση του πολέμου από τη στιγμή που η Λιβύη δέχεται αμερικανοΝΑΤΟϊκή επίθεση.Ο εμφύλιος πόλεμος παραχωρεί τη θέση του σε εθνικό αμυντικό πόλεμο, με τον "αιμοσταγή" Καντάφι να ηγείται των λιβυκών δυνάμεων που αντιστέκονται στους ξένους επιδρομείς και τους αντικανταφικούς να μετατρέπονται σε δωσίλογους συνεργάτες των ξένων που επιτίθενται κατά της πατρίδας τους!Άρθρο του κ.Γ.Δελαστίκ,
αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα "Έθνος".
Οι αεροπορικές επιθέσεις της Γαλλίας, της Αγγλίας, των ΗΠΑ και των αραβικών ανδρεικέλων τους εναντίον της Λιβύης, με στόχο τη βίαιη ανατροπή ή και τη δολοφονία του Μουαμάρ Καντάφι δεν είχαν..αρχίσει ακόμη όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές, αλλά όλα έδειχναν ότι η έναρξή τους ήταν ζήτημα ωρών. «ΗΠΑ και ΝΑΤΟ θα επιτεθούν εναντίον της Λιβύης μόνο αν βεβαιωθούν ότι ο Καντάφι οδεύει προς νίκη επί των αντιπάλων του», γράφαμε στη σελίδα αυτή προ δύο εβδομάδων. Οντως, έτσι έγινε. Μετά το σάρωμα στα πεδία των μαχών των δυνάμεων της οργανωμένης ένοπλης αντικανταφικής εξέγερσης και με την πτώση της Βεγγάζης επικείμενη και μάλιστα πιθανότατα αμαχητί, οι Αμερικανοί και οι Αγγλογάλλοι αποφάσισαν να ρίξουν αυτοί τον Καντάφι με στρατιωτική βία και πήραν και το σχετικό ψήφισμα του ΟΗΕ.
Αλλάζει η φύση του πολέμου από τη στιγμή που η Λιβύη θα δεχτεί αμερικανοΝΑΤΟϊκή επίθεση. Ο εμφύλιος πόλεμος παραχωρεί τη θέση του σε εθνικό αμυντικό πόλεμο, με τον αιμοσταγή Καντάφι να ηγείται των λιβυκών δυνάμεων που αντιστέκονται στους ξένους επιδρομείς και τους αντικανταφικούς να μετατρέπονται σε δωσίλογους συνεργάτες των ξένων που επιτίθενται κατά της πατρίδας τους!
Την τύχη του Μιλόσεβιτς θα έχει πιθανότατα ο Καντάφι και μάλιστα σε σκληρότερη εκδοχή. Ο Σέρβος ηγέτης «εκτελέστηκε» ιατρικά στο κελί του από τους Δυτικούς που τον δίκαζαν, αλλά προηγουμένως είχε χάσει μετά τον πόλεμο τις εκλογές και η κυβέρνηση της χώρας του τον παρέδωσε στους επιδρομείς. Ο Καντάφι δεν πρόκειται, βεβαίως, να χάσει εκλογές. Θα τον σκοτώσουν ή θα τον συλλάβουν ενδεχομένως οι ίδιοι οι αμερικανοΝΑΤΟϊκοί επιδρομείς ή κάποιοι Λίβυοι συνεργάτες τους, αν φυσικά δεν επιλέξει τον ατιμωτικό δρόμο της παράδοσης.
Η υποκρισία ΗΠΑ - ΕΕ είναι απύθμενη. Αποφάσισαν να επιτεθούν κατά του Καντάφι δήθεν για να προστατεύσουν τους ένοπλους αντιπάλους του, αλλά την ίδια στιγμή σφυρίζουν αδιάφορα για το γεγονός ότι η Σαουδική Αραβία εισέβαλε με τανκς και στρατό στο Μπαχρέιν και εξοντώνει τους πραγματικά άοπλους διαδηλωτές που είναι όλοι συγκεντρωμένοι σε μια πλατεία! Οι σκοταδιστές μονάρχες της Σαουδαραβίας και του Μπαχρέιν είναι όργανα των ΗΠΑ, οπότε κανένας δεν εξανίσταται για τη συμπεριφορά τους. Εχουν το ελεύθερο από την Ουάσιγκτον, το Λονδίνο ή το Παρίσι να σφάζουν με την άνεσή τους τους υπηκόους τους.
Καθεστώς ανδρεικέλων της Δύσης και επομένως και του Ισραήλ επιδιώκουν να εγκαταστήσουν στη Λιβύη οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Στόχος, φυσικά, η λεηλασία των πετρελαίων της. Οπως και αν ξεκίνησαν οι αντικανταφικοί, από τη στιγμή που στην εξουσία θα τους τοποθετήσουν οι ξένοι επιδρομείς εναντίον της πατρίδας τους, αντικειμενικά δεν θα είναι τίποτα λιγότερο από τυφλά όργανα των ΗΠΑ και των Αγγλογάλλων. Και ο Καντάφι είχε πλήρως συμβιβαστεί την τελευταία δεκαετία με τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους, αλλά φυσικά οι αντικανταφικοί εγκάθετοι θα εξυπηρετήσουν πολύ πιο αποτελεσματικά τα συμφέροντα των ξένων επικυρίαρχων.
Ριζική στροφή στην αμερικανική πολιτική απέναντι στις εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο σηματοδοτεί η συνδυασμένη στάση της Ουάσιγκτον απέναντι στη Λιβύη και στο Μπαχρέιν. Σε φραστικό επίπεδο η κυβέρνηση Ομπάμα καλεί όλα τα αραβικά καθεστώτα να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις σεβόμενα την επιθυμία των λαών τους. Στην πράξη, όμως, αφήνει τα φιλικά της καθεστώτα στο Μπαχρέιν, στην Υεμένη, στο Μαρόκο, στην Ιορδανία κ.α. να χρησιμοποιούν όση βία χρειάζεται για να ελέγξουν την κατάσταση, εγκαταλείποντας ουσιαστικά τη στάση που είχε υιοθετήσει στις εξεγέρσεις της Τυνησίας και της Αιγύπτου.
Την εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο εναντίον της Λιβύης αποφάσισε η κυβέρνηση Παπανδρέου. Πρόκειται για πολιτική επιλογή εξαιρετικής βαρύτητας που δίνει τέλος στη φιλοαραβική πολιτική της χώρας μας επί έναν σχεδόν αιώνα. Η Ελλάδα με τη Δύση και με το Ισραήλ εναντίον των Αράβων από εδώ και πέρα, λοιπόν. Οι συνέπειες θα είναι πολύ σοβαρές.
Ο Ερντογάν με τους Αραβες σταθερά και αμετακίνητα. Κατηγορηματικά αντίθετος σε επίθεση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ κατά της Λιβύης, θα κερδίσει και πρόσθετο κύρος στην αραβική κοινή γνώμη. Ηρθαν τα πάνω - κάτω: οι προαιώνιοι εχθροί των Αράβων έγιναν φίλοι τους και εμείς εχθροί των Αράβων!
