Όπως και να έχει το πράγμα, φαίνεται οτι ο γεωπολιτικός ρόλος μας αλλάζει και φτάνει η ώρα που πρέπει να επιλέξουμε μεταξύ συμμάχων.Δύσκολη στιγμή και επικίνδυνη..
Τα πράγματα δείχνουν να αγριεύουν πολύ στην περιοχή μας καθώς η ένταση δεκαετιών μοιάζει να φτάνει στην κορύφωση της, με τη Μέση Ανατολή και τον Αραβικό κόσμο σε αναβρασμό, τους δυτικούς αποφασισμένους να...παρέμβουν στρατιωτικά και την οικονομική κρίση να βαθαίνει.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε δυσάρεστη θέση για πολλούς λόγους. Καταρχήν, η οικονομία μας βρίσκεται στο ναδίρ και είμαστε απόλυτα εξαρτημένοι απο τα δάνεια που παίρνουμε απο την Ευρωπαική Ένωση και το ΔΝΤ. Αν δεν τα πάρουμε θα πτωχεύσουμε, συνεπώς είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε ότι ακριβώς μας υπαγορεύουν οι ευρωπαικές ηγεσίες.
Στο πλάισιο αυτό η θέση μας απέναντι στα γεωπολιτικά ζητήματα της περιοχής δεν θα μπορεί να διαφοροποιηθεί απο τις αποφάσεις των δυτικών μας συμμάχων και η χώρα μας θα χρησιμοποιηθεί σε κάποιο βαθμό ώς ορμητήριο για τις ευρωπαικές και αμερικανικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην περιοχή. Θα αναγκαστούμε να εγκαταλείψουμε παλιούς μας φίλους, όπως πχ τον Καντάφι και άλλους άραβες ηγέτες – ανεξάρτητα του αν ήταν ή δεν ήταν «καλές ή κακές παρέες» και να συμβάλουμε στρατιωτικά στην εξόντωση τους. Αυτό θα οδηγήσει στην απώλεια της ιδιότυπης «ουδετερότητας» που είχε η Ελλάδα με τους Άραβες και η οποία μας προστάτευε μέχρι τώρα απο τρομοκρατικές επιθέσεις.
Ενδεχομένως θα πρέπει να δεχτούμε μεγάλο κύμα μεταναστών ιδίως αν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της Δύσης επεκταθούν σε άλλες αραβικές χώρες, αλλά και αυτό να μη γίνει, πάλι θα υπάρξει κύμα μεταναστών λόγω των τοπικών επαναστάσεων και των πολιτικών εκκαθαρίσεων στις χώρες αυτές.
Το τι θα γίνει με την Τουρκία η οποία σήμερα διαφοροποιείται απο τη Δύση αντιδρώντας –φραστικά προς το παρόν- στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, είναι άγνωστο, αλλά πάντως μας αφορά άμεσα και περισσότερο απο οποιονδήποτε άλλον. Το τι θα κάνει επίσης το Ισραήλ που ενδιαφέρεται περισσότερο απο όλους για την κατάσταση της περιοχής, είναι επίσης άγνωστο, ενώ μεγάλο ρόλο στις εξελίξεις θα παίξει και η σχέση Ισραήλ – Ιράν αλλά και η σχέση Ισραήλ – Τουρκίας.
Σε όλες αυτές τις τεταμένες και σε κάθε περίπτωση εχθρικές σχέσεις, η Ελλάδα δεν θα μπορεί εύκολα να παίξει το ρόλο του ισορροπιστή και να κρατήσει την ουδετερότητα και τις φιλικές σχέσεις που είχε με όλους μέχρι σήμερα.
Όπως και να έχει το πράγμα, φαίνεται οτι ο γεωπολιτικός ρόλος μας αλλάζει και φτάνει η ώρα που πρέπει να επιλέξουμε μεταξύ συμμάχων. Δύσκολη στιγμή και επικίνδυνη.
Υπο αυτές τις συνθήκες, οι κίνδυνοι για την οικονομία μας μεγαλώνουν και οι προοπτικές οικονομικής ανάπτυξης περιορίζονται – απο το σχεδόν μηδέν στο ακόμη λιγότερο. Η αναταραχή στην περιοχή και ακόμη περισσότερο ο πόλεμος, δεν ευνοούν ούτε ξένες επενδύσεις, ούτε αύξηση του διεθνούς εμπορίου, ούτε αύξηση της απασχόλησης ούτε βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης.
Με λίγα λόγια, «ήταν στραβό το κλίμα, το έφαγε κι ο γάιδαρος».
Τι κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις; Δεν έχουμε και πολλές επιλογές. Ουσιαστικά έχουμε μόνο μία. «Keep Calm and Carry On” που λένε οι Άγγλοι. Το σύνθημα αυτό, που μας καλεί «να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας και να να συνεχίσουμε την προσπάθεια μας», είχε τυπωθεί σε αφίσσες απο το υπουργείο εσωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν φοβόντουσαν εισβολή των γερμανών στο Λονδίνο.
Η εισβολή δεν έγινε ποτέ, αλλά το σύνθημα έμεινε στην ιστορία ώς η πλέον πετυχημένη «εμψυχωτική προπαγάνδα».
Πολύ φοβάμαι οτι ήρθε η ώρα να την υιοθετήσουμε...
Γ.Νικολόπουλος
