Είναι να αναρωτιέται κανείς που βλέπουν τα ενθαρρυντικά σημάδια οι Γ. Παπανδρέου και Γ. Παπακωνσταντίνου και εκπέμπουν σήματα αισιοδοξίας.
Ή αυτοί είναι εκτός τόπου και χρόνου ή εμείς.
Μακάρι να είμαστε εμείς..
Υπεραισιόδοξος εμφανίστηκε χθες -μια μέρα πριν τη σημερινή υποβάθμιση- κατά την συνέντευξή του σε ραδιοφωνικό σταθμό ο Γ. Παπακωνσταντίνου. Βλέπει -λέει- την ανάκαμψη να αρχίζει στο τέλος του 2011, βλέπει το φως να αχνοφαίνεται στην άκρη του τούνελ, προκαλεί όσους... γνωρίζουν να διαβάζουν τα μακροοικονομικά στοιχεία να το κάνουν και αναφέρει για τους σκεπτικιστές την αύξηση των εξαγωγών, που είναι όντως θεαματική, αν και η τσιμεντοβιομηχανία και η χαλυβουργία κτυπιούνται τώρα από τα γεγονότα της Λιβύης. Τα ίδια επανέλαβε προφανώς και στη διϋπουργική επιτροπή που συνεδρίασε χθες και φαίνεται ότι και ο Γ. Παπανδρέου συμμερίζεται την άποψή του.
Μακάρι να αποδειχθεί ότι έχουν δίκιο οι Γ. Παπανδρέου και Γ. Παππακωνσταντίνου, αλλά θα πρέπει να αισθάνονται πολύ μόνοι στο υπουργικό συμβούλιο. Δεν φαίνεται οι συνάδελφοί τους να συμμερίζονται την ίδια αισιοδοξία και γι΄ αυτό ίσως πολλοί από δαύτους έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά, κάνουν ό,τι τους κατέβει ή δεν κάνουν τίποτα. Αλλά ούτε τα στοιχεία δείχνουν ότι τα πράγματα πάνε καλά στην οικονομία, εκτός από τον τομέα των εξαγωγών. Ειδικά αν δούμε την κατάσταση στα έσοδα, είναι δραματική και εντελώς εκτός στόχου.
Ταυτόχρονα, το κράτος εξακολουθεί να λάμπει δια της απουσίας του και να δοξάζεται μέσα από την ανικανότητά του. Το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ άνοιξαν το Σαββατοκύριακο τα διόδια, εμποδίζοντας και αυτούς που ήθελαν να πληρώσουν να το πράξουν, ενώ οι υπάλληλοι ήτνα κλεισμένοι και τρομοκρατημένοι στα κουβούκλιά τους ή τα είχαν παρατήσει. Σε αρκετές στάσεις του μετρό της Αθήνας τα μηχανήματα έκδοσης ή επικύρωσης των εισιτηρίων έχουν καταστραφεί από τους «απελευθερωτές» του «δεν πληρώνω». Το Δημαρχείο της πρωτεύουσας το έχουν καταλάβει οι συμβασιούχοι της καθαριότητας υπό την αιγίδα της Αλέκας Παπαρήγα. Στο ελεύθερο κράτος της Κερατέας οι «αδούλωτοι» κερατεατινοί μπάζωσαν του δρόμους και όπου νάναι θα υψώσουν τη σημαία της ανεξαρτησίας, κάτω από το ακοίμητο, αλλά απλανές βλέμμα των αστυνομικών...
Είναι να αναρωτιέται λοιπόν κανείς που βλέπουν τα ενθαρρυντικά σημάδια οι Γ. Παπανδρέου και Γ. Παπακωνσταντίνου και εκπέμπουν σήματα αισιοδοξίας. Ή αυτοί είναι εκτός τόπου και χρόνου ή εμείς. Εκτός και αν γνωρίζουν και άλλα που δεν φαίνονται ή που δεν μπορούν να τα διακρίνουν οι κοινοί θνητοί. Έστω και έτσι όμως, μακάρι να έχουν δίκιο.
Α.Στάγκος