Οι λόγοι που βρεθήκαμε με την πλάτη στον τοίχο έχουν κατ’ επανάληψη αναλυθεί.
Είναι ασφαλώς η παγκόσμια οικονομική ύφεση, αλλά σε ό,τι αφορά τα καθ’ ημάς είναι κυρίως οι γνωστές αμαρτίες του πολιτικού συστήματος.
Αμαρτίες και αδυναμίες που περικλείουν μέσα τους τη διαφθορά, τη σπατάλη και τον κομματισμό, αλλά και την...απουσία οράματος, την έλλειψη σχεδιασμού και την ανικανότητα των διοικούντων.
Αρκεί μια βόλτα στο παραλιακό μέτωπο της πρωτεύουσας, στα πανάκριβα ολυμπιακά έργα για να δείτε να απεικονίζεται όλη αυτή η θλιβερή πραγματικότητα της σύγχρονης Ελλάδας και των διοικούντων της. Είναι ακριβώς η αποτύπωση της πραγματικότητας και η εξήγηση της κακοδαιμονίας μας.
Εικόνα εγκατάλειψης, αθλιότητας και παρακμής παντού. Βρωμεροί χώροι, εγκαταλελειμμένοι, λεηλατημένοι, απροσπέλαστοι. Όλη η παραλιακή ζώνη, με εξαίρεση το Παλαιό Φάληρο όπου ένας ικανός δήμαρχος κατάφερε το ακατόρθωτο, στοιχειώνει με τα λείψανα των ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Έργα άχρηστα, πληρωμένα με δισεκατομμύρια ευρώ, ενδεχομένως αρκετές φορές πάνω από την πραγματική τους αξία, είναι εκεί και χάσκουν σαν σύγχρονα μνημεία της παρακμής μας. Σχεδιάστηκαν, χρυσοπληρώθηκαν, κατασκευάστηκαν και εγκαταλείφτηκαν! Κανείς δεν σκέφτηκε πως εκτός από τις τσέπες που φούσκωσαν από τα εκατομμύρια που μοιράστηκαν ανεξέλεγκτα δεξιά και αριστερά, υπάρχουν η κοινωνία, η πραγματική οικονομία και το δημόσιο συμφέρον.
Η οργή γίνεται μεγαλύτερη για όποιον ζήσει την εμπειρία της Βαρκελώνης και κάνει τις σχετικές συγκρίσεις. Εκεί οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις είναι το σημείο αναφοράς. Πλήρωσε ο ισπανικός λαός έργα που είχαν σχεδιαστεί για να αλλάξουν την εικόνα της πόλης, να αναβαθμίσουν θεαματικά το επίπεδο ζωής των κατοίκων και να προσελκύουν εκατομμύρια τουρίστες.
Είναι τόσο κραυγαλέα η αντίθεση, που προκαλεί θλίψη, οργή και απογοήτευση, αλλά εξηγεί και τα συμβαίνοντα σήμερα. Αντίστοιχα παραδείγματα θα βρει κανείς στο Σίδνεϊ, το Μόναχο, τη Μόσχα, τη Σεούλ.
Μην αναζητάτε αλλού τους λόγους που σήμερα είμαστε εξαρτημένοι από τις διαθέσεις των δανειστών μας και μας επιβάλλονται μέτρα ξανά και ξανά. Οι πολύτιμοι πόροι της χώρας όλα αυτά τα χρόνια, μοιράστηκαν και φαγώθηκαν ανεξέλεγκτα. Και η ολυμπιακή κληρονομιά είναι το «χρυσό» παράδειγμα.
Το επίσης δυσάρεστο είναι πως στην ολυμπιακή κληρονομιά περιλαμβάνεται και όλο το πολιτικό προσωπικό της χώρας, που συνεχίζει να είναι στα πράγματα. Δεξιά κι αριστερά!
T.Σπηλιόπουλος
