Oι τιμές των ομολόγων έχουν διαμορφωθεί σε τέτοια επίπεδα (είναι υπό διαπραγμάτευση σε τιμές από 50,49% μέχρι 72,19% επί της ονομαστικής τους τιμής), που, εάν το Ελληνικό Δημόσιο επιχειρήσει να επαναγοράσει το χρέος του, τότε θα μπορεί να γλιτώσει μέχρι 93,4 δισεκατομμύρια ευρώ.
Αυτό είναι το ποσό που αναλογεί στο 26% του συνολικού χρέους!
Από τις καλύτερες ευκαιρίες που έχουν παρουσιαστεί θεωρούν αρκετοί ειδικοί περί των χρηματοοικονομικών (ανάμεσα σε αυτούς, αναλυτές, επενδυτές αλλά και πρώην... αξιωματούχοι της ελληνικής κυβέρνησης) το επαχθέστατο φαινόμενο της διεύρυνσης των spreads των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου (είναι η επιπλέον απόδοση επί των γερμανικών ομολόγων, που ζητούν οι επενδυτές για να δανείσουν την Ελλάδα) σε πρωτόγνωρα επίπεδα, στις 2.163 μονάδες βάσης ή 21,63% για τα διετούς διάρκειας, 1.408 μονάδες βάσης ή 14,08% για τα πενταετούς διάρκειας και 1.235 μονάδες βάσης ή 12,35% για τα δεκαετούς διάρκειας.
Αυτές οι διαφορές στις αποδόσεις είναι απαγορευτικές για να βγει στις αγορές η Ελλάδα και δείχνουν επίσης το πιστεύω των αγορών για τον χρόνο της αναδιάρθρωσης.
Θεωρούν ότι η ελληνική κυβέρνηση με κάποιον τρόπο πρέπει να αγοράσει στη διεθνή αγορά ομόλογα στις εξαιρετικά χαμηλές τιμές που έχουν διαμορφωθεί. Ετσι, θα μειώσει το συνολικό χρέος χωρίς να κάνει επισήμως αναδιάρθρωση (στην πράξη θα πρόκειται για μια μορφή αναδιάρθρωσης).
Πράγματι, οι τιμές των ομολόγων έχουν διαμορφωθεί σε τέτοια επίπεδα (είναι υπό διαπραγμάτευση σε τιμές από 50,49% μέχρι 72,19% επί της ονομαστικής τους τιμής), που, εάν το Ελληνικό Δημόσιο επιχειρήσει να επαναγοράσει το χρέος του, τότε θα μπορεί να γλιτώσει μέχρι 93,4 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό είναι το ποσό που αναλογεί στο 26% του συνολικού χρέους και το οποίο διαμορφώνεται μαζί με τους τόκους στα 355,263 δισ. ευρώ.
Ενα ακόμα επιχείρημα που στηρίζει αυτή την άποψη είναι ότι η αξία του «στοιχήματος» να ποντάρει κάποιος στη χρεοκοπία της χώρας (ή να προστατευθεί εάν έχει ομόλογα) μέσω των περίφημων CDS, αυξήθηκε σε τέτοιο βαθμό, που δεν είναι πλέον συμφέρον το στοίχημα για ορισμένες χρονικές περιόδους.
Για παράδειγμα, ο κάτοχος 5ετούς ομολόγου ονομαστικής αξίας 10 εκατ. ευρώ με κουπόνι 6% θα πάρει στο τέλος της 5ετίας 13 εκατ. ευρώ (το κεφάλαιο 10 εκατ. ευρώ και τόκους 3 εκατ. ευρώ). Το ίδιο διάστημα, το κόστος προστασίας έναντι χρεοκοπίας (με το CDS στις 1.347 μονάδες βάσης) θα φθάσει τα 16,735 εκατ. ευρώ. Αρα αυτός που έχει παίξει αυτό το στοίχημα θα έχει όφελος μόνο εάν η χώρα αθετήσει τις πληρωμές της εντός διετίας. Ωστόσο η εφαρμογή μιας τέτοιας πολιτικής, ακόμα κι αν υπάρξει σχετική απόφαση, είναι δύσκολη στην πράξη:
*Οι τιμές των ομολόγων έχουν διαμορφωθεί σε αυτά τα επίπεδα γιατί η αγορά των ελληνικών ομολόγων έχει απαξιωθεί. Δεν υπάρχει στην πράξη αγορά. Αρα, εάν κάποιος επιχειρήσει να αγοράσει σε αυτές τις τιμές, δεν σημαίνει ότι οι κάτοχοι των ομολόγων θα δεχθούν να πουλήσουν.
*Εάν υπάρχει αγοραστής, τότε οι τιμές μπορεί να ανέβουν. Ετσι, μειώνεται το όφελος για το Ελληνικό Δημόσιο. Πάντως, δεν πρόκειται να ανέβουν πολύ, καθώς η πιθανότητα αναδιάρθρωσης είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή της μη αναδιάρθρωσης.
*Ποιος θα αγοράσει τα ομόλογα; το Ελληνικό Δημόσιο, που δεν έχει αυτή τη στιγμή λεφτά, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ή το ταμείο που σχηματίστηκε για τέτοιου είδους δράσεις αλλά θα λειτουργήσει το 2013; Αν δεν βρεθεί λύση σ' αυτό το ζήτημα, τότε το όποιο όφελος του ελληνικού Δημοσίου εξατμίζεται. Μια λύση για να εξευρεθούν άμεσα χρήματα για την αγορά ομολόγων είναι οι αποκρατικοποιήσεις, υποστηρίζουν αρκετοί οικονομολόγοι.
Το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους, το έχουν τράπεζες, ελληνικές και ξένες. Εάν δεχθούν να πουλήσουν στις τρέχουσες χαμηλές τιμές τότε θα «γράψουν» ζημιές μεγαλύτερες από τα ίδια τους κεφάλαια. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να κάνουν μεγάλες αυξήσεις κεφαλαίου. Το ζήτημα είναι ποιος θα δεχθεί να βάλει τα λεφτά...
Χρ.Ιωάννου
