...Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί οι έως τώρα στόχοι που είχαν συμφωνηθεί με την τρόικα δεν επιτεύχθηκαν και γιατί δεν εφαρμόστηκαν όλα όσα είχαν συμφωνηθεί.
Οπως όλα δείχνουν, ακόμη για μία φορά η Ε.Ε. και οι ισχυροί της Ευρώπης θα τείνουν χείρα βοηθείας προς την Ελλάδα. Όπως σημείωσε και ο... Γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε, οποιαδήποτε λύση είναι καλύτερη από το να βγει η Ελλάδα από το ευρώ. Αυτή η νέα βοήθεια, για να αποφευχθεί η χρεοκοπία, θα συνοδευθεί αυτή τη φορά με ένα νέο Μνημόνιο με πολύ πιο σκληρούς όρους.
Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί οι έως τώρα στόχοι που είχαν συμφωνηθεί με την τρόικα δεν επιτεύχθηκαν και γιατί δεν εφαρμόστηκαν όλα όσα είχαν συμφωνηθεί.
Το πρόβλημα της αντιμετώπισης του υπέρογκου δημοσίου χρέους, το οποίο η χώρα αδυνατεί να εξυπηρετήσει, είναι πρωτίστως πολιτικό. Το πολιτικό σύστημα συνολικά, και η κυβέρνηση ειδικότερα έχουν βαρύτατες ευθύνες. Η κυβέρνηση με ελάχιστες εξαιρέσεις συμπεριφέρεται με όρους πολιτικού στρουθοκαμηλισμού. Υπουργοί για να «αποφύγουν» το πρόβλημα, για να αποφύγουν τις λύσεις -προφανώς μετρώντας το προσωπικό τους πολιτικό κόστος- έκλεισαν τα μάτια υποκύπτοντας στη «λογική» που λέει ότι αν δεν συμφωνεί η πραγματικότητα με τις απόψεις μας, τόσο χειρότερο για την πραγματικότητα.
Η πλειονότητα των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου συμπεριφερόταν και συνεχίζει να συμπεριφέρεται ωσάν η χώρα δεν είναι ουσιαστικά χρεοκοπημένη. Προφάσεις «ανακαλύπτονται» σχεδόν καθημερινά για να μην υλοποιηθούν δεσμεύσεις, να μην εφαρμόζουν συγκεκριμένες αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου. Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι στη μυστική σύσκεψη του Λουξεμβούργου την περασμένη Παρασκευή, ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου άκουσε από τους ομολόγους του σκληρά λόγια για τη στάση που κρατά η ελληνική κυβέρνηση, πλην δύο τριών υπουργών...
Το δεύτερο ερώτημα που προκύπτει είναι εάν η παρούσα κυβέρνηση μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, εάν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών. Προφανώς δεν μπορεί, όπως δείχνει το έως τώρα έργο της, τουλάχιστον όπως προκύπτει από την αξιολόγηση της τρόικας.
Ο πρωθυπουργός βρίσκεται μπροστά σε ιστορικές ευθύνες. Οφείλει να πάρει εκείνες τις αποφάσεις που θα βγάλουν το κυβερνητικό σχήμα από το τέλμα και την επικίνδυνη αδράνεια. Μόνο έτσι θα διασφαλιστεί η σταθερή πορεία στο δρόμο που ο ίδιος ο κ. Γ. Παπανδρέου έχει χαράξει για την αντιμετώπιση της κρίσης.
