Οταν χαθεί η αίσθηση δικαίου ανοίγει ο δρόμος προς την κόλαση.
Στην Ελλάδα μπορεί να μη φτάσαμε ακόμα εκεί, αλλά σίγουρα βαδίζουμε προς αυτή την κατεύθυνση.
..και θα βρεθούμε πιο κοντά αν τα... φορολογικά μέτρα που πλήττουν εκείνους που έχουν πληγεί προηγουμένως γίνουν νόμος του κράτους και εφαρμοστούν.
Θα είναι ένας άδικος νόμος που ενδεχομένως (αν και δεν είναι καθόλου σίγουρο) θα φέρει έσοδα στα δημόσια ταμεία, όμως θα επιτείνει το έλλειμμα της αίσθησης δικαίου που σήμερα είναι διάχυτο στην ελληνική κοινωνία. Και χωρίς την αίσθηση δικαίου δεν είναι δυνατή η συναίνεση και προπαντός η κοινωνική συναίνεση.
Στη σημερινή κρίσιμη συγκυρία ή κυβέρνηση οφείλει να κατανοήσει πως αίσθηση δικαίου σημαίνει:
-Να επωμιστούν τα νέα βάρη οι φοροφυγάδες και όχι οι συνεπείς φορολογούμενοι που πάντα σηκώνουν το άχθος των λανθασμένων πολιτικών των κυβερνήσεων.
-Να πληρώσουν περισσότερα οι έχοντες και όχι οι βιοπαλαιστές.
-Να μην θεωρηθούν ιδιοκτήτες μεγάλης ακίνητης περιουσίας όσοι έχουν ένα διαμέρισμα 80 ή 100 τετραγωνικών μέτρων.
-Οι διεφθαρμένοι να τιμωρηθούν και όσοι καταχράστηκαν δημόσιο χρήμα να το επιστρέψουν.
Οι γραφειοκράτες να πάψουν να ταλαιπωρούν τους πολίτες και να γίνουν δημόσιοι λειτουργοί που τους εξυπηρετούν.
-Το κράτος να δημιουργήσει δίχτυ προστασίας για τους αδύνατους πολίτες.
Και να μη ξεχνάμε πως όσο περισσότερο αδυνατίζει η αίσθηση δικαίου τόσο θα γεμίζουν οι πλατείες από αγανακτισμένους πολίτες.
Η κλεψύδρα έχει σχεδόν αδειάσει και η αγανάκτηση διογκώνεται...
Θ.Λupτσoγιάvvης
