Αδικίες και πονηριές εις βάρος μισθωτών και συνταξιούχων

Μία από τις σοβαρότερες κατηγορίες που δέχεται η κυβέρνηση είναι ότι επιβάλλει και νέο πακέτο σκληρών μέτρων σε μισθωτούς και συνταξιούχους επειδή δεν κατάφερε να συλλάβει ένα ποσοστό της φοροδιαφυγής.

Η διαπίστωση είναι αυτονόητα σωστή, άλλωστε ακόμη και η τρόικα έχει επανειλημμένα ζητήσει από τον... υπουργό Οικονομικών να κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση.

Στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, που έχει κατατεθεί στη Βουλή, προβλέπεται αύξηση των τεκμηρίων διαβίωσης. Είναι ένας από τους τρόπους για να συλληφθεί ένα μέρος της φοροδιαφυγής που ανθεί στο χώρο της ελεύθερων επαγγελματιών (εφτά στους δέκα δηλώνουν εισοδήματα κάτω από τα 10.000 ευρώ και δεν πληρώνουν καθόλου φόρο!).

Ιδού η συνέχεια: Εκπρόσωποι διαφόρων επαγγελματικών ομάδων (δικηγόρων, γιατρών, εμπόρων) κατακεραύνωσαν πονηρά το μέτρο, λέγοντας ότι είναι «αντισυνταγματικό», «αντικοινωνικό» κ.λπ. Από την πλευρά τους, καλά κάνουν. Μέσα στο γενικό κλίμα αποδοκιμασίας των μέτρων βρίσκουν την ευκαιρία να ξεσπαθώσουν, σαν αδικημένοι, ακόμη και εκπρόσωποι κλάδων που δεν έχουν καμιά σχέση με τον συνταξιούχο των 500 ευρώ.

Το τριήμερο που πέρασε, λόγω ειδησεογραφικής λειψυδρίας, τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων κατέγραψαν διάφορα παραδείγματα επαγγελματιών που μέχρι τώρα δεν πλήρωναν φόρο και θα κληθούν κάτι να πληρώσουν, αν ισχύσουν τα νέα τεκμήρια. Μετά το παράδειγμα, όμως, ακολουθούσαν σχόλια του τύπου «φοροεπιδρομή επί δικαίους και αδίκους».

Κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε. Γιατί, άραγε, είναι άδικο να πληρώσει, έστω κάτι, ένας επαγγελματίας που μέχρι τώρα δεν πλήρωνε τίποτα, την ώρα που όλοι οι μισθωτοί πληρώνουν ξανά με έκτακτη εισφορά;