Ο κύβος ερρίφθη. Η Γερμανία έχει ήδη αποφασίσει για την τύχη της Ελλάδας.
Το Βερολίνο θα οδηγήσει τη χώρα μας σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας και μάλιστα πολύ σύντομα.
Η επίσημη ανακοίνωση της απόφασης μέσω μιας έκτακτης συνόδου κορυφής της Ευρωζώνης είναι πλέον ζήτημα ημερών, όχι μηνών.
Ενδέχεται να γίνει και... μέσα στην εβδομάδα, χωρίς πάντως αυτό να είναι σίγουρο. Δεν έχουν ακόμη προσδιοριστεί οι όροι και η ακριβής μορφή της επιλεκτικής χρεοκοπίας.
Περί αυτού υφίστανται ακόμη ενδογερμανικές διαφορές. Γερμανικοί τραπεζικοί κύκλοι, που συμπεριλαμβάνουν και μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Μπούντεσμπανκ, προβάλλουν σθεναρή αντίσταση και ισχυρές αντιρρήσεις στο να δώσει η ΕΕ δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ στην Ελλάδα για την επαναγορά ελληνικών ομολόγων από την Αθήνα και σε τιμές αγοράς - δηλαδή με έκπτωση περίπου 50%.
Σύντομα θα λήξει αυτή η υπόθεση, πιθανότατα προς την κατεύθυνση που προαναφέρθηκε. Πληρούται ήδη η θεμελιώδης προϋπόθεση: οι γερμανικές τράπεζες έχουν ξεφορτωθεί από πάνω τους ελληνικά ομόλογα αξίας πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ που κατείχαν όταν ξέσπασε η κρίση.
Ο Ολι Ρεν επιβεβαίωσε το γεγονός αυτό. Πάνω από 50 δισ. ευρώ άξιζαν τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που είχαν γερμανικές τράπεζες το φθινόπωρο του 2009. Στις 31 Μαρτίου 2011 όμως τα "συνολικά ελληνικά κρατικά ανοίγματα δεκατεσσάρων συμμετεχουσών γερμανικών τραπεζών ανέρχονταν σε 14,6 δισεκατομμύρια ευρώ" μόνο όπως τονίζει ο Ολι Ρεν σε απάντηση ερωτήματος του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Χουντή. Εκτοτε, βάσει δημοσιευμάτων του γερμανικού Τύπου, το ποσό αυτό έχει μειωθεί ακόμη περισσότερο και αυτή τη στιγμή είναι κάτω από 10 δισ. ευρώ.
Εχουν μειώσει οι πάντες την έκθεσή τους σε ελληνικά ομόλογα. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά στην απάντησή του ο Ολι Ρεν, "σύμφωνα με τα δεδομένα της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών η έκθεση όλων των ξένων τραπεζών στο χρέος του ελληνικού δημόσιου τομέα (ήτοι κυρίως σε κρατικό χρέος) μειώθηκε από 66,9 δισεκατομμύρια ευρώ τον Μάρτιο του 2010 σε 39,5 δισεκατομμύρια ευρώ τον Δεκέμβριο του 2010". Σε εννέα μήνες του 2010 ξεφορτώθηκαν δηλαδή σχεδόν τα μισά ελληνικά ομόλογα που κατείχαν οι ξένες τράπεζες, ενώ η τάση αυτή ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο το πρώτο εξάμηνο του 2011. Είναι προφανές ότι οι ξένες τράπεζες θα υποστούν μηδαμινές ζημιές από οποιαδήποτε μορφή επιλεκτικής χρεοκοπίας αποφασιστεί από το Βερολίνο.
Δεν θίγονται οι καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών στις ελληνικές τράπεζες σε περίπτωση επιλεκτικής χρεοκοπίας. Ούτε υπάρχει κίνδυνος να μην καταβληθούν μισθοί και συντάξεις. Οι φόβοι του κόσμου γύρω από αυτά τα θέματα δεν είναι δικαιολογημένοι. Το πράγμα φυσικά αλλάζει για τους κατόχους ελληνικών ομολόγων ή αμοιβαίων κεφαλαίων που συμπεριλαμβάνουν και ομόλογα του ελληνικού κράτους.
Σοβαρές ζημιές θα υποστούν οι ελληνικές τράπεζες, καθώς θα υποχρεωθούν εκούσες - άκουσες να πουλήσουν κρατικά ομόλογα στη μισή τιμή (αν τελικά επιλεγεί η χρηματοδότηση της επαναγοράς κρατικών ομολόγων από την Ελλάδα με λεφτά της ΕΕ) ή να παρακρατήσουν ομόλογα και μετά τη λήξη τους, αν επικρατήσουν σενάρια βασιζόμενα στην επιμήκυνση. Σε άλλη περίπτωση, οι τράπεζες θα είχαν προβλήματα ρευστότητας και ενδεχομένως σοβαρά. Επειδή όμως τώρα την επιλεκτική χρεοκοπία θα την αποφασίσουν και θα τη μεθοδεύσουν οι Γερμανοί και τυπικά η ΕΕ, οι ελληνικές τράπεζες θα έχουν λεφτά για να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους.
Τα χρήματα θα τα δίνει στις ελληνικές τράπεζες η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οπότε δεν θα υπάρξει πρόβλημα - τουλάχιστον αρχικά. Από εκεί και πέρα όμως εγείρονται άλλα ζητήματα. Επί πόσο χρονικό διάστημα θα παρέχει ρευστότητα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα η ΕΚΤ; Με ποιους όρους; Με ποια προοπτική; Στα ερωτήματα αυτά κανένας δεν είναι σε θέση να απαντήσει, αν προηγουμένως δεν ανακοινωθεί το πλήρες περιεχόμενο της επιλεκτικής χρεοκοπίας που θα αποφασιστεί για την Ελλάδα.
Νέο κύμα λιτότητας είναι πάντως βέβαιο ότι θα ακολουθήσει την επισημοποίηση των εξελίξεων, όποιας μορφής επιλεκτική χρεοκοπία και αν επιβληθεί. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Τα πάθη του ελληνικού λαού δεν θα έχουν τέλος.
Γ.Δελαστικ
