Ακόμη κι αν η «χρεοκοπία» απαγορεύεται ως λέξη», θα τη νιώσουν ως έννοια όλοι, ακόμη κι αυτοί που θα αρνούνται να την εκφέρουν
Αυτό ήταν!
Βρέθηκε η λύση στην ελληνική κρίση χρέους!
Όπως όλες οι μεγάλες ιδέες, έτσι κι αυτή είναι απλή στη σύλληψή της και αντιμετωπίζει μια και καλή το...πρόβλημα.
Την είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, «διορθώνοντας» άλλη ριζοσπαστική λύση που προτείνουν ορισμένοι αριστεροί που βγαίνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα και επαναστατικά προτείνουν απλά κι αυτοί το «δεν πληρώνω».
Αλλωστε, αυτή η δεύτερη λύση περικλείει ως ιδέα λίγο μυστικισμό, λίγο θρησκευτικό συναίσθημα καλογερισμού που για να μην αμαρτήσεις βαφτίζεις το κρέας ψάρι και τελειώνεις
Βρήκαμε λοιπόν το «κλειδί». «Η λέξη χρεοκοπία απαγορεύεται στο λεξιλόγιό μας. δεν τη χρησιμοποιούμε».
Ετσι μπορεί όλοι να μας θεωρούν χρεοκοπημένους, αλλά εμείς θα παριστάνουμε σαν να μη συνέβη τίποτα.
Σωθήκαμε. Κρίμα που αργήσαμε, αφού ήταν τόσο απλή... η λύση. Αλλωστε, το ίδιο κάναμε χρόνια τώρα.
Η Ελλάδα ήταν χρεοκοπημένη και πέρσι και πρόπερσι και το 2007 ή το 1997 και το 1987.
Αλλά και τότε κανένας δεν το ομολογούσε δημοσίως, ουδείς το παραδεχόταν.
Μόνο που τώρα υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα. Το κακό παράγινε, οι δανειστές μας πήραν είδηση και έκοψαν τη χρηματοδότηση τη στιγμή που τα έσοδα υπολείπονται των εξόδων.
Είτε παραδεχθούμε τη χρεοκοπία είτε όχι, ελάχιστη σημασία έχει. Εκτός κι αν συνεχίσουμε να ζούμε στον κόσμο της φαντασίας, σε μια εικονική πραγματικότητα.
Αλλά αυτή η κατάσταση συνήθως διαρκεί λίγο. όσο ένα καλό όνειρο. Μέχρις ότου οι δανειστές πιστοποιήσουν τη χρεοκοπία, το Δημόσιο θα διακόψει τη μισθοδοσία και τα Ταμεία την παροχή συντάξεων.
Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, ακόμη κι αν η «χρεοκοπία» απαγορεύεται ως λέξη», θα τη νιώσουν ως έννοια όλοι, ακόμη κι αυτοί που θα αρνούνται να την εκφέρουν.
Επομένως, όπως θα έλεγε και ο Αριστοτέλης, το θέμα είναι όχι να διαγράψουμε από το λεξιλόγιο τη λέξη χρεοκοπία, αλλά να την αποτρέψουμε με κάθε μέσο.
Ευτυχώς, δύο φορές στο τελευταίο 15μηνο η χρεοκοπία αποφεύχθηκε. Μία το Μάιο του 2010 με το δυσβάσταχτο Μνημόνιο και μία τον περασμένο Ιούνιο με το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και τη χορήγηση της 5ης δόσης του δανείου.
Και στις δύο περιπτώσεις, αντί να «απαγορευθεί» η χρεοκοπία, η αντιπολίτευση προτίμησε να «απαγορεύσει» το «ναι».
Το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» απετράπη, γιατί οι περισσότεροι βουλευτές είχαν στο νου τους τη λέξη «χρεοκοπία». Και «απαγόρευσαν» στους εαυτούς τους να ενδώσουν στις δημοφιλείς σειρήνες του «όχι».
Α.Δαλίπης
