Σκαρφίζονται ένα νέο φόρο, τον εξαγγέλλουν πρόχειρα και γρήγορα, διαπιστώνουν εκ των υστέρων το παράλογο που περικλείει η εξαγγελία του ή ότι είναι δύσκολη η εφαρμογή του, τον αναθεωρούν, τον κάνουν πιο βαρύ, τον εξαγγέλλουν πάλι.
Απόψε αυτοσχεδίασαν. Την επόμενη ημέρα ή εβδομάδα, θα δούμε τι θα κάνουν. Κάποια φαεινή ιδέα θα έχουν τα «τσακάλια» του υπουργείου Οικονομικών, την οποία... ασμένως θα υιοθετήσει η πολιτική ηγεσία του και θα ανακοινώσει, για να ξεκινήσει ένα νέος γύρος τραγελαφικών καταστάσεων.
Η ιστορία με τις αποδείξεις χρειάστηκε, ούτε λίγο-ούτε πολύ, τέσσερις διευκρινίσεις από την πλευρά του υπουργείου. Ως ένα σημείο λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως ένα τόσο σοβαρό μέτρο ανακοινώθηκε στο πόδι.
Χωρίς ευαισθησία, για τα χαμηλά τουλάχιστον οικονομικά εισοδήματα, και χωρίς κάποιο ολοκληρωμένο σχέδιο για την πάταξη της φοροδιαφυγής, η κυβέρνηση εξαγγέλλει μέτρα, όχι απλά δυσβάσταχτα, αλλά και χωρίς πολλές πιθανότητες να τα πετύχει. Στην προκειμένη περίπτωση, ισχύει απόλυτα η ρήση «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Γιατί, νέοι φόροι μπορεί να επιβάλλονται σχεδόν καθημερινά, αλλά απευθύνονται σε μια κοινωνία, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας είναι οικονομικά εξοντωμένο. Με άλλα λόγια, δεν έχει να τους δώσει.
Η φοροεισπρακτική λογική της κυβέρνησης μοιάζει ως προς το προσδοκώμενο αποτέλεσμα μ' εκείνη του Μνημονίου.
Οι δανειστές που το επέβαλαν ζητούσαν νέους φόρους όταν η οικονομία κινούνταν σε ρυθμούς βαθιάς ύφεσης.
Γι' αυτό απέτυχε το Μνημόνιο, γι' αυτό θ' αποτύχουν και τα νέα σχέδιά τους...
Γ.Παντελάκης
