Θέλουν να μας βοηθήσουν ή να μας γονατίσουν; Είναι το ερώτημα που πλανάται ύστερα από τις τελευταίες εξωφρενικές απαιτήσεις της τρόικας.
Γιατί δεν μπορεί να μην ξέρουν ή να μην καταλαβαίνουν ότι η μεγαλύτερη περικοπή μισθών και αμοιβών προκαλεί βάθεμα της ύφεσης, μείωση των εσόδων του προϋπολογισμού και των ταμείων, νέο γύρο μέτρων, νέο γύρο ύφεσης και ούτω καθεξής.
Η θεωρία ότι η οικονομία θα... γίνει ανταγωνιστική μέσω εσωτερικής υποτίμησης αφού δεν μπορεί να γίνει υποτίμηση του νομίσματος μπορεί να έχει λογική βάση, αλλά όταν υπερβάλλει οδηγεί σε σπιράλ θανάτου.
Η ελληνική οικονομία δεν έχει εξαντλήσει τις δυνατότητες (ούτε καν άρχισε) να γίνει ανταγωνιστική με την πάταξη της γραφειοκρατίας του Δημοσίου, την ορθολογική φορολογία, τη μείωση των εισφορών εφόσον παταχθεί η εισφοροδιαφυγή και εξαλειφθούν οι μαϊμού συνταξιούχοι, τη δημιουργία ευνοϊκού και σταθερού επιχειρηματικού περιβάλλοντος, την αναβάθμιση των υποδομών, την αύξηση της παραγωγικότητας μέσω επενδύσεων σε τεχνολογία και τεχνογνωσία, τη βελτίωση της παιδείας...
Ας εξαντλήσουν λοιπόν όλα αυτά οι κύριοι της τρόικας οι οποίοι ούτε ένα σχέδιο για την ανάπτυξη της χώρας δεν έχουν απαιτήσει να εφαρμοστεί.
Θα το πούμε άλλη μία φορά.
Η χώρα έχει τεράστιες δυνατότητες, δεν είναι ψωροκώσταινα, αρκεί βεβαίως το πολιτικοσυνδικαλιστικό σύστημα να λειτουργήσει όπως απαιτούν οι καιροί και όχι να χρησιμοποιεί το κράτος σαν εργαλείο για τους δικούς του σκοπούς.
Εδώ βρίσκεται η λύση και καμία τρόικα δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
Η ευθύνη ανήκει σε εμάς τους πολίτες αποκλειστικά..
Θ.Λυρτσογιάννης