Γέμισαν πολιτικούς πάλι τα κανάλια.
Οι περισσότεροι, των δύο κομμάτων εξουσίας που ένιωσαν την υποχρέωση να αιτιολογήσουν την ανάγκη συγκυβέρνησης.
..Σχεδόν όλοι εμφάνιζαν αυτή την ιδιότυπη συγκατοίκηση ΠΑΣΟΚ με Ν.Δ. ως μια αναγκαιότητα για τη χώρα, η οποία κινδυνεύει να πεταχτεί από την ευρωζώνη.
Βέβαια, κανένας τους δεν εξηγούσε... με στοιχειωδώς πειστικά επιχειρήματα γιατί η χώρα έφτασε στο χείλος του γκρεμού, με πολλές πιθανότητες να πέσει σ' αυτόν. Ούτε έδιναν ικανοποιητικές εξηγήσεις στο ερώτημα πώς αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία κρίνουν εαυτούς ικανούς να τη βγάλουν από αυτή.
Ακόμα και αυτές τις ώρες, η πλειονότητα των πολιτικών συνέχιζε να παίζει παιχνίδια εξουσίας με στόχο την επόμενη ημέρα. Διαπραγματεύσεις για το σχηματισμό κυβέρνησης με προσχηματικές διαφωνίες για το πρόσωπο του πρωθυπουργού ή των υπουργών. Και αυτό όταν όλοι γνωρίζουμε πως και τα δύο κόμματα έχουν απολύτως τις ίδιες στοχεύσεις και ακολουθούν τον ίδιο ακριβώς δρόμο για να φτάσουν σ' αυτές.
Με αυτή τη λογική, είναι σχεδόν σίγουρο πως η νέα αυτή κυβέρνηση δεν θα έχει καλή συνέχεια.
Και οι δύο υποστηρικτές της θα προσπαθούν να διαχωρίζουν τη θέση τους όταν έρχονται τα δύσκολα.
Θα νομοθετούν με τα μάτια στραμμένα στην ημερομηνία των εκλογών.
Θα πορεύονται με αποκλειστικό γνώμονα ένα καλό αποτέλεσμα στις κάλπες.
Οι άνθρωποι είναι ερωτευμένοι με την εξουσία, δεν μπορούν να κάνουν χωρίς αυτήν...
Γ.Παντελάκης
