Γιατί οι Μαγυάροι δεν άντεξαν μακριά από τις "αγκάλες" του ΔΝΤ...
Όταν τον Αύγουστο του 2010 ο με συντριπτική πλειοψηφία νεοεκλεγείς πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, εκπρόσωπος της λαϊκής δεξιάς Βίκτορ Όρμπαν «έδιωχνε» περήφανα το ΔΝΤ μετά από δύο χρόνια..οικονομικής και τεχνικής βοήθειας στα πλαίσια ενός πακέτου στήριξης 20 δις. ευρώ, η κοινή γνώμη είχε σταθεί δίπλα του, συνεπικουρούμενων και των κορονών προστασίας μισθωτών και συνταξιούχων με τις οποίες συνδέθηκε η συγκεκριμένη πράξη.
Δεν πέρασαν πάνω από 15 μήνες πριν η « ανορθόδοξη», αντιμνημονιακή πολιτική που ακολούθησε ο Όρμπαν στα πλαίσια του φιλόδοξου πλάνου ανόρθωσης της οικονομίας που κατήρτισε, που περιελάμβανε δραματικές μειώσεις στη φορολόγηση εισοδημάτων και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ενώ αποφάσισε να επιβάλει για τρία χρόνια έκτακτη εισφορά 0,45% στις τράπεζες, αύξησε τη φορολογία των μεγάλων ξένων επιχειρήσεων και, σε μία αμφιλεγόμενη κίνηση, εθνικοποίησε τους πόρους των ιδιωτικών συνταξιοδοτικών ταμείων.
Η ανάκαμψη όμως της ουγγρικής οικονομίας περιορίστηκε στην αρχική αναλαμπή. Κύριο αίτιο η ιδιωτική κατανάλωση, που παρέμεινε στα ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα που «κληρονόμησε» η επέμβαση του ΔΝΤ, εντείνοντας τις πληθωριστικές πιέσεις. Την ίδια στιγμή οι ξένες επενδύσεις απουσιάζουν παρόλο που η ουγγρική οικονομία παράγει πρωτογενή πλεονάσματα τη φετινή χρονιά, ενώ εκτιμάται σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις της Κομισιόν ότι θα επιτύχει μείωση του δημοσίου χρέους της κατά 5 ολόκληρες μονάδες (στο 75,9% του ΑΕΠ), έστω και μέσα από ad hoc μέτρα.
Ο «λογαριασμός» του δανείου από το ΔΝΤ όμως αναμένεται να φτάσει από το 2012 ανεβάζοντας τις χρηματοδοτικές ανάγκες της ουγγρικής οικονομίας σχεδόν κατά το ήμισυ και με επιπλέον αυξητικές τάσεις μέχρι το 2014. Την ίδια στιγμή το ουγγρικό φιορίνι έχει υποχωρήσει τους τελευταίους έξι μήνες κατά 16,3% σε σχέση με το ευρώ, με την σημερινή ισοτιμία να είναι 1/317.92, ενώ τα spreads των δεκαετών κρατικών ομολόγων άγγιξαν το 9.6%. Με τους οίκους αξιολόγησης έτοιμους λοιπόν να πετάξουν τα ουγγρικά ομόλογα στα...σκουπίδια (junk) -απειλη που έκανε πράξη η Moody's -, η κυβέρνηση Όρμπαν αναγκάστηκε να ζητήσει εκ νέου τη βοήθεια του ΔΝΤ, ξεκαθαρίζοντας πάντως πως δε θα δεχθεί όρους που να συνδέονται με την ενδεχόμενη νέα πίστωση.
Αναλυτές πάντως αποδίδουν την «αποτυχία» της Ουγγαρίας να αποτινάξει τα «δεσμά» του Ταμείου και στην επέκταση της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους στον πυρήνα της Ευρωζώνης τη στιγμή μάλιστα που η Γερμανία, όπου κατευθύνεται ο κύριος όγκος των εξαγωγών της, βρίσκεται στο σκαλοπάτι προ της ύφεσης.
Η Ουγγαρία έπεσε επίσης θύμα της τρελής κούρσας που ακολούθησε το ελβετικό φράγκο τους πρώτους μήνες του έτους. Συγκεκριμένα, το 75% των στεγαστικών δανείων στην Ουγγαρία έχει συναφθεί σε ελβετικό φράγκο, τα περισσότερα σε περίοδο που το ουγγρικό φιορίνι ήταν ισχυρότερο έναντι του ελβετικού νομίσματος.
Συζητήσεις άλλωστε είχε προκαλέσει η απόφαση του Όρμπαν να «κουρέψει» τα στεγαστικά δάνεια, περνώντας νόμο με τον οποίο τα στεγαστικά δάνεια θα αποπληρώνονται στη σταθερή ισοτιμία των 180 φιορινιών ανά ελβετικό φράγκο. Το υπόλοιπο ποσό ήταν υποχρεωμένες να το πληρώσουν εγχώριες και ξένες τράπεζες που χορήγησαν τα εν λόγω δάνεια.
Δημήτρης Κώτσος
Δεν πέρασαν πάνω από 15 μήνες πριν η « ανορθόδοξη», αντιμνημονιακή πολιτική που ακολούθησε ο Όρμπαν στα πλαίσια του φιλόδοξου πλάνου ανόρθωσης της οικονομίας που κατήρτισε, που περιελάμβανε δραματικές μειώσεις στη φορολόγηση εισοδημάτων και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ενώ αποφάσισε να επιβάλει για τρία χρόνια έκτακτη εισφορά 0,45% στις τράπεζες, αύξησε τη φορολογία των μεγάλων ξένων επιχειρήσεων και, σε μία αμφιλεγόμενη κίνηση, εθνικοποίησε τους πόρους των ιδιωτικών συνταξιοδοτικών ταμείων.
Η ανάκαμψη όμως της ουγγρικής οικονομίας περιορίστηκε στην αρχική αναλαμπή. Κύριο αίτιο η ιδιωτική κατανάλωση, που παρέμεινε στα ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα που «κληρονόμησε» η επέμβαση του ΔΝΤ, εντείνοντας τις πληθωριστικές πιέσεις. Την ίδια στιγμή οι ξένες επενδύσεις απουσιάζουν παρόλο που η ουγγρική οικονομία παράγει πρωτογενή πλεονάσματα τη φετινή χρονιά, ενώ εκτιμάται σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις της Κομισιόν ότι θα επιτύχει μείωση του δημοσίου χρέους της κατά 5 ολόκληρες μονάδες (στο 75,9% του ΑΕΠ), έστω και μέσα από ad hoc μέτρα.
Ο «λογαριασμός» του δανείου από το ΔΝΤ όμως αναμένεται να φτάσει από το 2012 ανεβάζοντας τις χρηματοδοτικές ανάγκες της ουγγρικής οικονομίας σχεδόν κατά το ήμισυ και με επιπλέον αυξητικές τάσεις μέχρι το 2014. Την ίδια στιγμή το ουγγρικό φιορίνι έχει υποχωρήσει τους τελευταίους έξι μήνες κατά 16,3% σε σχέση με το ευρώ, με την σημερινή ισοτιμία να είναι 1/317.92, ενώ τα spreads των δεκαετών κρατικών ομολόγων άγγιξαν το 9.6%. Με τους οίκους αξιολόγησης έτοιμους λοιπόν να πετάξουν τα ουγγρικά ομόλογα στα...σκουπίδια (junk) -απειλη που έκανε πράξη η Moody's -, η κυβέρνηση Όρμπαν αναγκάστηκε να ζητήσει εκ νέου τη βοήθεια του ΔΝΤ, ξεκαθαρίζοντας πάντως πως δε θα δεχθεί όρους που να συνδέονται με την ενδεχόμενη νέα πίστωση.
Αναλυτές πάντως αποδίδουν την «αποτυχία» της Ουγγαρίας να αποτινάξει τα «δεσμά» του Ταμείου και στην επέκταση της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους στον πυρήνα της Ευρωζώνης τη στιγμή μάλιστα που η Γερμανία, όπου κατευθύνεται ο κύριος όγκος των εξαγωγών της, βρίσκεται στο σκαλοπάτι προ της ύφεσης.
Η Ουγγαρία έπεσε επίσης θύμα της τρελής κούρσας που ακολούθησε το ελβετικό φράγκο τους πρώτους μήνες του έτους. Συγκεκριμένα, το 75% των στεγαστικών δανείων στην Ουγγαρία έχει συναφθεί σε ελβετικό φράγκο, τα περισσότερα σε περίοδο που το ουγγρικό φιορίνι ήταν ισχυρότερο έναντι του ελβετικού νομίσματος.
Συζητήσεις άλλωστε είχε προκαλέσει η απόφαση του Όρμπαν να «κουρέψει» τα στεγαστικά δάνεια, περνώντας νόμο με τον οποίο τα στεγαστικά δάνεια θα αποπληρώνονται στη σταθερή ισοτιμία των 180 φιορινιών ανά ελβετικό φράγκο. Το υπόλοιπο ποσό ήταν υποχρεωμένες να το πληρώσουν εγχώριες και ξένες τράπεζες που χορήγησαν τα εν λόγω δάνεια.
Δημήτρης Κώτσος
