Οι προσδοκίες τους για κέρδη δεν έχουν όρια και είναι σε θέση να αντιπαραταχθούν έναντι των ισχυρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης...
Στοιχήματα ύψους 739,5 δισ. δολαρίων στο ενδεχόμενο πτώχευσης της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας παίζονται στην αγορά των CDS.
Τα κερδοσκοπικά funds με την κωδική ονομασία... «γύπες» (Vulture Funds) έβαλαν στο περιθώριο την Ελλάδα και σήμερα χτυπούν την καρδιά της Ευρωζώνης.
Οι προσδοκίες τους για κέρδη δεν έχουν όρια και είναι σε θέση να αντιπαραταχθούν έναντι των ισχυρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μπήκαν στο ευρωπαϊκό σύστημα από την «κερκόπορτα» της ασυνεννοησίας και της αναποφασιστικότητας που επικρατεί στα ανώτατα κλιμάκια της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι ηγέτες της Γηραιάς Ηπείρου δεν έχουν πάρει ακόμη εκείνες τις αποφάσεις που θα σφραγίσουν την κερκόπορτα εισόδου των κερδοσκόπων.
Ετσι, η Γαλλία μπήκε στο στόχαστρο.
Τα CDS πενταετίας για το ενδεχόμενο ασφάλισης κινδύνου πτώχευσης αυξήθηκε κατά 44% από την σύνοδο κορυφής της 26ης Οκτωβρίου. Από τις 157,9 μονάδες βάσης, σήμερα κινείται στις 228,75 μονάδες. Ο αριθμός των ανοικτών συμβολαίων ανέρχεται σε 738. Τα κεφάλαια που θα μοιραστούν οι επενδυτές «γύπες» ανέρχονται σε 23,3 δισ. δολάρια και ο συνολικός τζίρος που παίζεται κατά της Γαλλίας φθάνει τα 137,3 δισ. δολάρια. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ανάγκες χρηματοδότησης του ισχυρού πυλώνα της Ευρωζώνης φθάνουν τα 53,3 δισ. και αφορούν κυρίως λήξεις εντόκων γραμματίων.
Η Ιταλία έχει «αλωθεί» από τους κερδοσκόπους, αφού κατάφεραν να εκτοξεύσουν τις αποδόσεις των δεκαετών ομολόγων πάνω από το 7%. Τα συμβόλαια CDS που ποντάρουν σε πτώχευση της χώρας (η οποία ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του G7) φθάνουν τα 9.881.
Γαϊτανάκι τρόμου
Οι κερδοσκοπικές «ζαριές» που ρίχνονται στην αγορά των CDS αξίζουν 20,5 δισ. δολάρια και ο συνολικός τζίρος των συμβολαίων πλησιάζει τα 311,7 δισ. Οι δανειακές της ανάγκες ανέρχονται στα 31,2 δισ. δολάρια μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου του 2011. Το CDS πενταετίας αυξήθηκε κατά 45% από τη Σύνοδο Κορυφής μέχρι σήμερα. Από τις 400,96 μονάδες ανέβηκε στις 583,92 μονάδες βάσης.
Το τρενάκι του τρόμου συνεχίζει τη διαδρομή περνώντας από την Ισπανία, μια ακόμη ευάλωτη χώρα της Ευρωζώνης. Την περασμένη Πέμπτη έκανε έκδοση δεκαετούς ομολόγου ύψους 3,56 δισ. ευρώ. Το επιτόκιο που κατέβαλε στους δανειστές της ανήλθε στο 6,975%, όταν η προηγούμενη έκδοση είχε πραγματοποιηθεί με επιτόκιο στο 5,43%.
Δηλαδή το κόστος δανεισμού ανεβαίνει ταχύτατα για τη χώρα του Νότου και είναι αμφίβολο αν μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της με επιτόκια που φθάνουν το 7%. Οι δανειακές ανάγκες της Ισπανίας ανέρχονται σε 18,38 δισ. ευρώ για το 2011. Στα χέρια των κερδοσκόπων βρίσκονται 7.764 συμβόλαια και επιθυμούν να εισπράξουν 16,1 δισ. δολάρια, ενώ ο κερδοσκοπικός τζόγος κατά της Ισπανίας ανέρχεται στα 170,6 δισ. δολάρια. Το CDS της χώρας είχε άνοδο 50% τις τελευταίες είκοσι μέρες. Από τις 316,5 μονάδες ανέβηκε στις 471 μονάδες την περασμένη Πέμπτη.
Οι κερδοσκόποι όμως δεν κάνουν διακρίσεις και έβαλαν στο «μάτι» και τη Γερμανία, η οποία θεωρείται η χώρα «κλειδοκράτορας» της Ευρωζώνης. Το CDS της πιο ισχυρής χώρας της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι σε διαρκή άνοδο. Το 2010 ήταν στις 50 μονάδες βάσης, τον Οκτώβριο του 2011 στις 71 μονάδες και προχθές ανέβηκε στις 94 μονάδες. Οι κερδοσκόποι τζιράρουν 120 δισ. δολάρια για να εισπράξουν 19,7 δισ. σε περίπτωση πτώχευσης.
Οι παίχτες των CDS δεν επιθυμούν να κρατούν το συμβόλαιο «θανάτου» στα χέρια τους για μεγάλο χρονικό διάστημα. Προτιμούν να το μεταπωλούν στον επόμενο επενδυτή που θέλει να «παίξει» ή να προφυλαχθεί από τον κίνδυνο, αν είναι κάτοχος ευρωπαϊκών ομολόγων. Ετσι δημιουργείται μία κερδοσκοπική πυραμίδα, που μπορεί να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Οι πρόσφατες αποκαλύψεις της Goldman Sachs και της JP Morgan λένε ότι η αξία των ασφαλίστρων κινδύνου που έχουν πουλήσει ανέρχεται σε 5 τρισ. δολ. Η είδηση για τους ειδικούς χαρακτηρίστηκε ως μια βόμβα που, αν σκάσει, θα καταστρέψει ό,τι έχει χτίσει ο σύγχρονος οικονομικός κόσμος.
Τα ασφάλιστρα κινδύνου CDS είναι ουσιαστικά μια «πυραμίδα», όπου ο τελευταίος πληρώνει τον προηγούμενο επενδυτή, με την αλυσίδα των πληρωμών να καταλήγει στον αρχικό εκδότη του συμβολαίου (κάποιον χρηματοπιστωτικό οργανισμό), ο οποίος θα καταβάλει το 100% της αξίας τους όταν πτωχεύσει η χώρα για την οποία έχει εκδοθεί. Η αξία του συμβολαίου έχει ξεκινήσει από χαμηλά, αλλά όσο ενισχύεται (από δυσμενείς εξελίξεις ή προβλέψεις), τότε ο κάτοχός του σπεύδει να το πουλήσει στον επόμενο ενδιαφερόμενο με ένα κέρδος. Και βέβαια το μεγάλο κέρδος είναι όταν επέλθει χρεοκοπία μιας χώρας, όπου οι τελευταίοι κάτοχοι θα πολλαπλασιάσουν τις αποδόσεις τους.
Στην αγορά των CDS υπάρχει ένας κίνδυνος για τους συμμετέχοντες και αυτός είναι στην περίπτωση που «σπάσει» ένας τραπεζικός κρίκος της αλυσίδας. Οι αγοραπωλησίες γίνονται διότι υπάρχει η τράπεζα-εκδότης, η τράπεζα που το αγοράζει και στη συνέχεια το πουλά σε μια άλλη. Οι μεταξύ τους συναλλαγές έχουν διαμορφώσει τζίρο ύψους 311,7 δισ. δολαρίων για το πενταετές συμβόλαιο CDS της Ιταλίας. Στην περίπτωση που μια τράπεζα που συμμετέχει στην αλυσίδα «σκάσει», θα καταρρεύσει η πυραμίδα χωρίς να πληρωθεί το CDS.
Ν.Θεωδοροπουλος
