Οπως έγραφε προχθές ένα έγκυρο όργανο της υπερεθνικής ελίτ, οι «Financial Times»,
«η ευρωζώνη, όντας αντιμέτωπη με αναταραχή στις επαρχίες, απέστειλε σε αυτές δύο νέους κυβερνήτες: στη θέση του αλλοπρόσαλλου Παπανδρέου τον πρώην αντιπρόεδρο της ΕΚΤ και στη θέση του απείθαρχου Μπερλουσκόνι τον Μόντι, πρώην επικεφαλής της πολιτικής ανταγωνισμού στην Κομισιόν».
Εκείνο που παρέλειψε η εφημερίδα να αναφέρει είναι ότι και οι δύο, μαζί με στελέχη πολυεθνικών κ.λπ., είναι μέλη της Τριμερούς Επιτροπής (Trilateral Commission), δηλαδή της επιτροπής που ίδρυσε ο Ροκφέλερ το 1973, όταν οι πολυεθνικές μορφοποιούσαν την άτυπη... υπερεθνική ελίτ που θα διαχειριζόταν την τότε αναδυόμενη διεθνοποιημένη καπιταλιστική οικονομία της αγοράς.
Η επιτροπή αυτή, υποτίθεται, είχε στόχο την προώθηση της συνεργασίας μεταξύ των τριών κύριων συνιστωσών της υπερεθνικής ελίτ (ΗΠΑ, Ευρώπη, Ιαπωνία) αλλά, στην πραγματικότητα, αποτελούσε βασικό όργανο για την προώθηση μελών της στη διαχείριση της Νέας Τάξης που καθιέρωνε η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Επιπρόσθετα, και οι δύο (μαζί με τον Ντράγκι, τον νέο πρόεδρο της ΕΚΤ) ανήκουν, «σε διάφορους βαθμούς», όπως σημειώνει η έγκυρη «Le Monde», στο ευρωπαϊκό τμήμα της γνωστής Goldman Sachs, κύριου «στελέχους» της υπερεθνικής ελίτ!
Σήμερα, για πρώτη φορά στη μεταπολεμική Ιστορία της, η Ελλάδα κυβερνάται από έναν μη εκλεγμένο από το Λαό τεχνοκράτη που, τυπικά, τον διόρισαν κόμματα χωρίς την παραμικρή λαϊκή εντολή για την καταστροφική πολιτική τους και, ουσιαστικά, η ίδια η υπερεθνική ελίτ. Και όλα αυτά, με τη σύμπραξη ενός εθνικιστικού κόμματος (το μοναδικό σημαντικό ευρωπαϊκό «εθνικιστικό» κόμμα -στην πραγματικότητα, απλά ακροδεξιό- υπέρ της Ε.Ε.!).
Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι η νέα αυτή διακομματική χούντα, που διαδέχθηκε την προηγούμενη μονοκομματική χούντα, η οποία χωρίς την παραμικρή λαϊκή νομιμοποίηση εισήγαγε τα πιο κτηνώδη μέτρα κατά των λαϊκών στρωμάτων στην Ιστορία μας (μέχρι την εγκληματική διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος, ενός βασικού για την επιβίωση αγαθού, σε όποιον δεν πληρώνει το χαράτσι υπέρ των ελίτ!), δεν έχει βέβαια στόχο τη «σωτηρία της Πατρίδας» όπως ισχυρίζεται.
Απλά έχει στόχο να σώσει τις τσέπες των τραπεζιτών δανειστών μας στο εξωτερικό, μέσα από την ελαχιστοποίηση των ζημιών τους, καθώς και να προωθήσει γενικότερα τα συμφέροντα της «απάτριδος» υπερεθνικής ελίτ του κεφαλαίου και των ντόπιων ελίτ και προνομιούχων στρωμάτων, δηλαδή μιας μικρής μειοψηφίας του ελληνικού λαού, σε βάρος βέβαια των λαϊκών στρωμάτων.
Ετσι ο «διαπρεπής τεχνοκράτης και ακαδημαϊκός πρωθυπουργός», που καλείται να μας «σώσει», στην πραγματικότητα ψεύδεται ασύστολα όταν καταστροφολογεί για τις συνέπειες της εξόδου από την Ε.Ε., τη στιγμή που άλλοι, απείρως σημαντικότεροι από αυτόν (αλλά και από παρόμοια με αυτόν πανεπιστημιακά παπαγαλάκια στην Ελλάδα) διεθνείς οικονομολόγοι, που δεν λειτουργούν όμως ως «άνθρωποι της υπερεθνικής ελίτ στην Αθήνα», δείχνουν ότι δεν υπάρχει διέξοδος από την καταστροφική κρίση της Ελλάδος μέσα στην ευρωζώνη - ή θα έλεγα σωστότερα μέσα στην Ε.Ε., εφ'όσον η ένταξή μας σε αυτή είναι η απώτερη αιτία της έντασης της χρόνιας κρίσης μας.
Και όλα αυτά, βέβαια, με προφανή στόχο να τρομοκρατήσει την «πλειοψηφία των νοικοκυραίων», οι οποίοι φτωχοποιούνται ραγδαία, ότι δήθεν δεν υπάρχει εναλλακτική λύση από την αποικιοκρατική δανειακή σύμβαση που μας καταδικάζει σε θέση τυπικού προτεκτοράτου της υπερεθνικής ελίτ, με μόνιμη ανεργία πάνω από 20% του πληθυσμού και διπλάσια ανεργία ανάμεσα στους νέους.
Δηλαδή, από τα Μνημόνια που μας καταδικάζουν να γίνουμε ένα Μεξικό της ευρωπαϊκής περιφέρειας, συνεχώς χρεωμένο και απόλυτα εξαρτημένο, το οποίο θα έχει στο μεταξύ ξεπουλήσει και κάθε κοινωνικό πλούτο στις εξευτελιστικές τιμές που επιβάλλουν οι «αγορές».
Τώρα, που σύσσωμη η πολιτική και οικονομική ελίτ, καθώς και η πανεπιστημιακή και η μιντιακή ελίτ και οι περισσότεροι από την ελληνική «κουλτούρα», ρητά ή σιωπηρά επιδοκιμάζουν τη χούντα της υπερεθνικής ελίτ («για να μην καταστραφούμε»!) και συμπαρατάσσονται σε ένα Μαύρο Μέτωπο, η διάκριση «αυτοί» ή «εμείς» γίνεται περισσότερο φανερή παρά ποτέ. «Αυτοί», οι ελίτ και τα προνομιούχα κοινωνικά στρώματα, και «εμείς», η μεγάλη πλειονότητα του λαού, κυρίως στα λαϊκά στρώματα, που θα πληρώσουν πολύ ακριβά τη μετατροπή της χώρας και σε τυπικό προτεκτοράτο.
Αυτονόητη, επομένως, και η μοναδική διέξοδος από τον ολοκληρωτικό εξανδραποδισμό μας ως λαού στα χέρια της υπερεθνικής ελίτ και των «ανθρώπων της» στην Ελλάδα: η δημιουργία ενός παλλαϊκού Μετώπου Εθνικής και Κοινωνικής Απελευθέρωσης που θα ενώσει όλους, ανένταχτους ή οργανωμένους, κάτω από ένα ελάχιστο πρόγραμμα με κοινούς στόχους τη μονομερή έξοδο από την Ε.Ε. (όχι απλά το ευρώ), την άρνηση πληρωμής του Χρέους και την άμεση απαλλοτρίωση του ιδιωτικοποιημένου κοινωνικού πλούτου, μαζί με τα απαραίτητα συμπληρωματικά μέτρα.
Αλλά θα επανέλθω...
Τάκης Φωτόπουλος
