Μας κουνούν το δάχτυλο, μας λοιδορούν και μας καταλογίζουν πως απειλούμε την παγκόσμια οικονομία.
Οι Γερμανοί είναι οι πιο επιθετικοί, όμως στην περίπτωση που υπάρξει πρόβλημα με το ευρώ και στην ακραία περίπτωση διάλυσης της Ευρωζώνης, την ευθύνη δεν θα έχουμε εμείς οι Ελληνες (παρότι το εγχώριο πολιτικό σύστημα αποδείχτηκε κατώτερο των περιστάσεων και αυτό έχει ανάγκη από τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση) αλλά οι Γερμανοί.
Ναι, οι πιο ισχυροί της Ευρώπης είναι αυτοί που τορπιλίζουν στην ουσία το ευρώ.
Η ψύχωση των Γερμανών με τον... πληθωρισμό, που προέρχεται από το τραύμα που δημιούργησαν η κατάρρευση της δημοκρατίας της Βαϊμάρης και η άνοδος του ναζισμού, εμποδίζει τις ριζικές λύσεις, εμποδίζει να εφαρμοστούν επιτυχημένα μοντέλα.
Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα είναι ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αν οι Γερμανοί αποδέχονταν να λειτουργήσει η ΕΚΤ σαν την Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα, τότε οι αγορές θα δίσταζαν πάρα πολύ να εκδηλώσουν οποιαδήποτε επίθεση κατά του ευρώ ή χώρας τού ευρώ. Γιατί τότε θα έκαιγαν τα δάχτυλά τους.
Αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δάνειζε τα κράτη απευθείας με το επιτόκιο που δανείζει τις τράπεζες (1,25% τώρα) ή και λίγο υψηλότερο, ακόμα και με προϋποθέσεις και υποχρεώσεις εφαρμογής κάποιων πολιτικών όπως γίνεται με την τρόικα, τότε το πρόβλημα του χρέους θα έπαιρνε άλλη τροπή, θα έπαυε η κρίση χρέους να είναι τόσο έντονη και οι αγορές θα δυσκολεύονταν στον υπερθετικό βαθμό στην επίθεσή τους κατά του ευρώ. Οπως γίνεται στις ΗΠΑ των οποίων η οικονομία έχει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από την ευρωπαίκή οικονομία συνολικά.
Ομως, εκεί οι θεσμοί επιτρέπουν γρήγορες και αποφασιστικές σντιδράσεις, που σημαίνει ότι το πρόβλημα στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι πρωτίστως πολιτικό και αν χειροτερεύει η κατάσταση στην οικονομία τη μεγάλη ευθύνη έχουν οι πολιτικοί (κυρίως Μέρκελ και Σαρκοζί) και η θεσμική οργάνωση της Ευρώπης. Στην εποχή της ταχύτητας του φωτός εκείνοι κινούνται με ρυθμούς χελώνας
Ομως θυμηθείτε: αν οι Γερμανοί θέλουν πραγματικά να επιβιώσει η Ευρωζώνη, θα βάλουν πολύ νερό στο κρασί τους. Μόνο που η καθυστέρηση κοστίζει πολύ ακριβά.
Θ.Λυρτσογιάννης
