Ας κάνουμε μία απλή άσκηση ανάκτησης της ψυχραιμίας.Ας ξεχάσουμε για λίγο το μπαράζ των επιθέσεων αγορών, ΜΜΕ, τραπεζιτών, αναλυτών, πολιτικών και γραφειοκρατών των Βρυξελλών, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και όλων όσοι ξοδεύουν δυσανάλογα πολύ μελάνι και φαιά ουσία για να επιτεθούν στην Ελλάδα..
Ας παγώσουμε λίγο το χρόνο και ας κάνουμε μία στάση εμείς -όχι η κυβέρνηση γιατί δεν έχει αυτή την πολυτέλεια- για να αναλογιστούμε τα... μεγάλα προβλήματα και κυρίως τις ρίζες τους και τις γενεσιουργές αιτίες.
Γιατί τα ελλείμματα και το χρέος μπορεί να είναι τεράστια προβλήματα που έπρεπε να αντιμετωπιστούν χθες, αλλά είναι παράγωγα προβλήματα.
Ας ανακτήσουμε την ψυχραιμία μας για να αποφύγουμε τα λάθη.
Το μέγιστο πρόβλημα της χώρας είναι η ανταγωνιστικότητα. Οσο η οικονομία δεν είναι ανταγωνιστική, όσο το κράτος εμποδίζει αντί να διευκολύνει τον πολίτη και τον επιχειρηματία, όσο δεν είναι παραγωγικό και αποδοτικό, όσο οι ιδιωτικές επιχειρήσεις και το Δημόσιο δεν εισάγουν τεχνολογία, σύγχρονες μεθόδους μάνατζμεντ, όσο η παιδεία είναι σε μεγάλη αναντιστοιχία με τις ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας, όσο η έρευνα και η δημιουργία γνώσης είναι άγνωστες, η χώρα δεν έχει μέλλον ακόμα και αν καταφέρει να μηδενίσει το έλλειμμα και να περιορίσει το χρέος σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
Αφήστε που αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την ανταγωνιστικότητα, γιατί η διαρκής λιτότητα και οι περικοπές μπορεί να πετύχουν αποτελέσματα, αλλά είναι προσωρινά, ενώ ταυτοχρόνως δημιουργούν τις αντικειμενικές συνθήκες για κοινωνικές εκρήξεις..θ/λ.
