«Δυστυχώς», δεν καταφέραμε ούτε φέτος να ξεπεράσουμε την Κολομβία στους δείκτες διαφθοράς και έτσι μοιραζόμαστε μαζί της την 80η θέση στην παγκόσμια κατάταξη, σύμφωνα με την έκθεση της οργάνωσης «Διεθνής Διαφάνεια».
..Τουλάχιστον, οι συμπαθείς Λατινοαμερικάνοι βγάζουν και κάνα φράγκο από την παραγωγή και μεταπώληση υψηλής ποιότητας ...κοκαΐνης.
Στη δική μας περίπτωση, η... διαφθορά μόνο κακό κάνει στην οικονομία.
Μαζί με τη γραφειοκρατία, η διαφθορά αποτελεί το βασικό εμπόδιο για άμεσες ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα και συνεπώς για την επιστροφή της οικονομίας σε αναπτυξιακούς ρυθμούς. Η μείωση των φορολογικών συντελεστών δεν θα έχει καμία θετική επίδραση, αν οι υποψήφιοι επενδυτές δεν πειστούν ότι θα έχουμε καταφέρει προηγουμένως να σκοτώσουμε το δικέφαλο τέρας που φυλάει τις πύλες της χώρας μας. Εξ ου και ακόμη και όταν δεν ήμασταν σε καθεστώς δημοσιονομικής εκτροπής, η ανάπτυξη δεν στηριζόταν σε επενδύσεις, αλλά στην ιδιωτική κατανάλωση. Διότι όποιος έχει προσπαθήσει να μπλέξει με τον ελληνικό Λεβιάθαν, γνωρίζει πολύ καλά ότι μόνο μοιράζοντας αφειδώς μίζες θα ξεμπλέξει. Οπότε, είτε υπερτιμολογεί τα προϊόντα που μας προσφέρει, ώστε να βγάλει τη χασούρα από το λάδωμα, είτε πάει αλλού να επενδύσει.
Τα προηγούμενα δύο χρόνια έγιναν πράγματι κάποια βήματα για την καταπολέμηση της διαφθοράς, όπως το σύστημα «diavgeia», το opengov, η επαναδραστηριοποίηση του ΑΣΕΠ, η αλλαγή του τρόπου επιλογής διευθυντών στο δημόσιο, η ηλεκτρονική συνταγογράφηση και η ενιαία ηλεκτρονική βάση προμηθειών για τα νοσοκομεία. Τα βήματα αυτά όμως ωχριούν μπροστά στο μέγεθος του προβλήματος. Ειδικά όταν τα περισσότερα, όπως η συνταγογράφηση και οι προμήθειες, παραμένουν σε εμβρυακό στάδιο και δεν έχουν ακόμη γενικευθεί, ενώ το opengov εκφυλίστηκε σχεδόν αμέσως.
Πέραν αυτών όμως, προκειμένου να ξεπεράσουμε επιτέλους την Κολομβία σε Διαφάνεια, είναι απολύτως αναγκαίο να αλλάξει ο εκλογικός νόμος και να σπάσουν οι μεγάλες εκλογικές περιφερειες. Όλοι ξέρουν ότι μια αξιοπρεπής προεκλογική εκστρατεία στη Β' Αθηνών χρειάζεται ένα εκατομμύριο ευρώ και ότι τα χρήματα αυτά δεν μπορούν να συγκεντρωθούν από τις βουλευτικές αποζημιώσεις. Όλοι επίσης γνωρίζουμε ότι μία καλή θέση στην κατάταξη των σταυρών στη Β' Αθήνας εξασφαλίζει καλό χαρτοφυλάκιο στο επόμενο υπουργικό συμβούλιο. Εν ολίγοις, αν δεν καταπολεμηθεί ο καρκίνος των μεγάλων περιφερειών, δεν θα σπάσει και το σπυρί της διαφθοράς στην Ελλάδα.
Και πάλι όμως, αυτό δεν φτάνει. Όπως έχω γράψει και σε παλαιότερη ανάρτηση, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα του κόσμου στην οποία είναι απαραίτητο να ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα. Διότι το κράτος είναι απολύτως κομματικοποιημένο, άρα οι επιχειρήσεις που διαχειρίζεται το κράτος βρίσκονται επί της ουσίας όχι στα χέρια του «δημοσίου» αλλά των κομμάτων. Έτσι, αν για παράδειγμα πρόκειται για τράπεζες, τα κόμματα τις βάζουν να δανειοδοτούν τα κόμματα χωρίς εγγυήσεις. Αν πρόκειται για δημόσιους οργανισμούς, τα κόμματα βάζουν τους πελάτες τους να τους διοικούν και συνήθως να τους ρίχνουν έξω. Αν πρόκειται για άλλου είδους φορείς του δημοσίου, τα κόμματα τους χρησιμοποιούν για ρουσφετολογικές προσλήψεις. Χρειάζονται επομένως δραστικές ιδιωτικοποιήσεις παντού, ώστε να αποδυναμωθούν με αυτόν τον τρόπο και τα κόμματα. Αν δεν υπάρχουν κρατικές επιχειρήσεις, η διαφθορά θα μειωθεί άμεσα στο μισό.
Ένα τρίτο βήμα που πρέπει να γίνει είναι να μειωθεί δραστικά ο αριθμός των μετακλητών υπαλλήλων, των παιδιών του κομματικού σωλήνα δηλαδή που δεν έχουν βγάλει ποτέ ένα μεροκάματο στη ζωή τους και, με ελάχιστες εξαιρέσεις, παρασιτοζωούν ως παρατρεχάμενοι της εξουσίας, σε βάρος ημών των υπόλοιπων. Σε όλες τις κανονικές δημοκρατίες του κόσμου, το κάθε υπουργείο έχει μόνιμο ανώτατο προσωπικό, τόσο στον πολιτικό, όσο και στον επικοινωνιακό σχεδιασμό. Στη Βρετανία, ο κάθε υπουργός έχει δύο συμβούλους δικούς του ως μετακλητούς και τέρμα. Ακόμη και ο εκπρόσωπος τύπου του Υπουργείου είναι μόνιμος υπάλληλος. Αυτό δεν διασφαλίζει μόνο τη θεσμική μνήμη και την αποτελεσματικότητα του δημοσίου. Σημαίνει επίσης ότι το προσωπικό (το οποίο επιλέγεται μέσω Βρετανικού ΑΣΕΠ), υπηρετεί το υπουργείο και το δημόσιο συμφέρον, όχι τον εκάστοτε υπουργό. Στην Αμερική, τα ανώτερα μετακλητά στελέχη της Ομοσπονδιακής κυβέρνησης δεν ξεπερνούν τα 3.500, τα μισά δηλαδή απ' ό,τι στην Ελλάδα. Θα μου πείτε υπάρχουν και μετακλητά στελέχη στις Πολιτείες και του Δήμους. Αλλά και πάλι, ολόκληρη ομοσπονδιακή κυβέρνηση είναι αυτή...
Και τέλος, η διαφθορά δεν θα εξαλειφθεί στην Ελλάδα αν δεν γίνει και το τέταρτο και τελευταιο βήμα, δηλαδή μία συνταγματική αναθεώρηση που θα εξαλείφει την απόλυτη ασυλία των πολιτικών προσώπων, την προστασία των πολιτικών κομμάτων από τον θεσμικό έλεγχο και από τον ανταγωνισμό με νέα κόμματα, που θα διασφαλίζει την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και θα προβλέπει το χωρισμό κράτους εκκλησίας.
Μέχρι να γίνουν όλα τα παραπάνω, εμείς θα κάνουμε παρέα στους Κολομβιανούς.
Ν.Μαλεβίτης
