Τα κομματικά κατεστημένα δεν ανέχονται διαφορετικά μοντέλα διακυβέρνησης, με την υποψία ότι κάποιος «εκτός περιοχής» μπορεί να κάνει καλύτερα τη δουλειά από τους «συνήθεις υπόπτους» ...γιατί τότε οι συγκρίσεις θα είναι καταλυτικές.Πότε είπαμε θα λήξει η θητεία αυτής της κυβέρνησης; Ένα μήνα μετά το σχηματισμό της, οι θεωρίες ποικίλλουν. Κάποιοι θέλουν να πέσει... χτες.
Ο πρόεδρος της...Ν.Δ. τη μια δηλώνει πως δεν είναι αγκαλιά με το ημερολόγιο και μόλις προχτές δήλωσε «δύο μήνες και τέλος». Ο υπουργός Οικονομικών φαίνεται να υιοθετεί την άποψη για «ξαφνικό θάνατο» του σημερινού σχήματος, εφόσον κληθεί να λάβει έκτακτα μέτρα.
Άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ βλέπουν την κυβέρνηση να διαρκεί μέχρι τον Ιούνιο ή ακόμα και το Σεπτέμβριο, ενώ ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας διατύπωσε την άποψη να εξαντλήσει η κυβέρνηση Παπαδήμου τη διετία.
Το παιχνίδι με το χρόνο βεβαίως είναι παράγωγο του τι θέλουν τα κόμματα -ή, για την ακρίβεια, τι δεν θέλουν- να εκπληρώσει αυτή η κυβέρνηση. Κι ακόμα γνωρίζουμε πως τα πολιτικά κόμματα επιδιώκουν να αυξομειώνουν τη διάρκεια της θητείας του κ. Παπαδήμου με βάση τις κομματικές τους επιδιώξεις - ή επιβιώσεις...
Υπάρχουν τρόποι και τρόποι για να (μη) στηρίξεις τη σημερινή κυβέρνηση. Ο πρόεδρος της Ν.Δ., για παράδειγμα, προχτές είπε ότι η θέση για το συντομότερο δυνατό λήξης της «μεταβατικής κυβέρνησης» είναι και ο καλύτερος τρόπος να την υποστηρίξει.
Ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγ. Βενιζέλος δήλωσε κατάκοπος και εξουθενωμένος από τις παρενέργειες του «πειραγμένου» DNA του Μνημονίου και είπε πως αν είναι να ληφθούν νέα μέτρα, αυτό να το κάνει μια άλλη κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή.
Ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ βρίσκει καλό τον πρωθυπουργό, προτείνει ανασχηματισμό της κυβέρνησης, αλλά ο υφυπουργός του κόμματός του δηλώνει ότι δεν βρίσκονται εκεί για να ψηφίσουν έκτακτα μέτρα, που θα καλύψουν τα ελλείμματα του 2011.
Και πάει λέγοντας.
Καθημερινά παίζεται ένα άσχημο παιχνίδι μικροκομματικών επιδιώξεων στην πιο κρίσιμη στιγμή για τη χώρα. Μην πείτε ότι δεν έχετε ακούσει τα σενάρια που κυκλοφορούν!
Αρκετά υπουργικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ συσχετίζουν την παράταση της θητείας του κ. Παπαδήμου όχι για λόγους εθνικού συμφέροντος, αλλά για να βρουν το χρόνο να επιλύσουν με σχετική άνεση τα εσωκομματικά τους. Η Ν.Δ., που το βλέπει αυτό, θεωρεί πως όσο πιο γρήγορα γίνουν οι εκλογές τόσο πιο ανέτοιμο θα είναι το ΠΑΣΟΚ για την αναμέτρηση και, άρα, τόσο πιο κοντά στην αυτοδυναμία θα βρεθεί.
Εξάλλου η απροθυμία της να συναινέσει σε μέτρα έκτακτης ανάγκης εξυπηρετείται από την αρχική της θέση για την κυβέρνηση αυτή ότι είναι μόνο για την έκτη δόση -την πήραμε...- και το PSI.
Υπερβολές;
Δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη για την αγνότητα των όποιων προθέσεων από το καθημερινό δράμα στην αγορά, στους φορολογούμενους, τους ανέργους. Είναι εκκωφαντική η ολιγωρία των κομμάτων στην εξεύρεση λύσεων εδώ και τώρα για τη ρευστότητα στην αγορά που στενάζει, για την εξεύρεση λύσεων έκτακτης ανάγκης για την ανάπτυξη -σήμερα όχι αύριο- για τη μείωση της σπατάλης στο κράτος - παρακαταθήκη για όποια κυβέρνηση θα προκύψει αύριο.
Για κόμματα εξουσίας, που καλούνται να δείξουν ευθύνη τούτες τις ώρες είναι ενδεικτική της αναλγησίας τους η «παράλειψη» να κυβερνηθεί η χώρα σήμερα, όχι τον... άλλο μήνα ή την Ανοιξη. Είναι πρωτοφανής πολιτική αναλγησία αυτή η ιδιότυπη «κομματική αδράνεια» από το σήμερα είτε γιατί υπάρχει εσωκομματικός καβγάς είτε γιατί κάποιος πιστεύει ότι αν εκλεγεί θα κυβερνήσει καλύτερα.
Υπάρχει ίσως και άλλος ένας ανομολόγητος στόχος για το «πριόνισμα» της σημερινής κυβέρνησης με πρόσχημα τη λήξη της θητείας της: ο σημερινός πρωθυπουργός πρέπει να «κοντύνει» πολιτικά το συντομότερο. Τα κομματικά κατεστημένα δεν ανέχονται διαφορετικά μοντέλα διακυβέρνησης, με την υποψία ότι κάποιος «εκτός περιοχής» μπορεί να κάνει καλύτερα τη δουλειά από τους «συνήθεις υπόπτους».
Γιατί τότε οι συγκρίσεις θα είναι καταλυτικές.
Γι' αυτό και το πραγματικό ερώτημα τελικά για όλους όσοι μαδούν τη μαργαρίτα δεν είναι το πότε θα πέσει η κυβέρνηση, αλλά το αν και πώς θα κάνει τη δουλειά της, με φόντο μια σκληρή διεθνή πραγματικότητα και ένα θλιβερό οικονομικό τοπίο ερειπίων.
Ευτ.Παλληκάρης
Άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ βλέπουν την κυβέρνηση να διαρκεί μέχρι τον Ιούνιο ή ακόμα και το Σεπτέμβριο, ενώ ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας διατύπωσε την άποψη να εξαντλήσει η κυβέρνηση Παπαδήμου τη διετία.
Το παιχνίδι με το χρόνο βεβαίως είναι παράγωγο του τι θέλουν τα κόμματα -ή, για την ακρίβεια, τι δεν θέλουν- να εκπληρώσει αυτή η κυβέρνηση. Κι ακόμα γνωρίζουμε πως τα πολιτικά κόμματα επιδιώκουν να αυξομειώνουν τη διάρκεια της θητείας του κ. Παπαδήμου με βάση τις κομματικές τους επιδιώξεις - ή επιβιώσεις...
Υπάρχουν τρόποι και τρόποι για να (μη) στηρίξεις τη σημερινή κυβέρνηση. Ο πρόεδρος της Ν.Δ., για παράδειγμα, προχτές είπε ότι η θέση για το συντομότερο δυνατό λήξης της «μεταβατικής κυβέρνησης» είναι και ο καλύτερος τρόπος να την υποστηρίξει.
Ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγ. Βενιζέλος δήλωσε κατάκοπος και εξουθενωμένος από τις παρενέργειες του «πειραγμένου» DNA του Μνημονίου και είπε πως αν είναι να ληφθούν νέα μέτρα, αυτό να το κάνει μια άλλη κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή.
Ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ βρίσκει καλό τον πρωθυπουργό, προτείνει ανασχηματισμό της κυβέρνησης, αλλά ο υφυπουργός του κόμματός του δηλώνει ότι δεν βρίσκονται εκεί για να ψηφίσουν έκτακτα μέτρα, που θα καλύψουν τα ελλείμματα του 2011.
Και πάει λέγοντας.
Καθημερινά παίζεται ένα άσχημο παιχνίδι μικροκομματικών επιδιώξεων στην πιο κρίσιμη στιγμή για τη χώρα. Μην πείτε ότι δεν έχετε ακούσει τα σενάρια που κυκλοφορούν!
Αρκετά υπουργικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ συσχετίζουν την παράταση της θητείας του κ. Παπαδήμου όχι για λόγους εθνικού συμφέροντος, αλλά για να βρουν το χρόνο να επιλύσουν με σχετική άνεση τα εσωκομματικά τους. Η Ν.Δ., που το βλέπει αυτό, θεωρεί πως όσο πιο γρήγορα γίνουν οι εκλογές τόσο πιο ανέτοιμο θα είναι το ΠΑΣΟΚ για την αναμέτρηση και, άρα, τόσο πιο κοντά στην αυτοδυναμία θα βρεθεί.
Εξάλλου η απροθυμία της να συναινέσει σε μέτρα έκτακτης ανάγκης εξυπηρετείται από την αρχική της θέση για την κυβέρνηση αυτή ότι είναι μόνο για την έκτη δόση -την πήραμε...- και το PSI.
Υπερβολές;
Δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη για την αγνότητα των όποιων προθέσεων από το καθημερινό δράμα στην αγορά, στους φορολογούμενους, τους ανέργους. Είναι εκκωφαντική η ολιγωρία των κομμάτων στην εξεύρεση λύσεων εδώ και τώρα για τη ρευστότητα στην αγορά που στενάζει, για την εξεύρεση λύσεων έκτακτης ανάγκης για την ανάπτυξη -σήμερα όχι αύριο- για τη μείωση της σπατάλης στο κράτος - παρακαταθήκη για όποια κυβέρνηση θα προκύψει αύριο.
Για κόμματα εξουσίας, που καλούνται να δείξουν ευθύνη τούτες τις ώρες είναι ενδεικτική της αναλγησίας τους η «παράλειψη» να κυβερνηθεί η χώρα σήμερα, όχι τον... άλλο μήνα ή την Ανοιξη. Είναι πρωτοφανής πολιτική αναλγησία αυτή η ιδιότυπη «κομματική αδράνεια» από το σήμερα είτε γιατί υπάρχει εσωκομματικός καβγάς είτε γιατί κάποιος πιστεύει ότι αν εκλεγεί θα κυβερνήσει καλύτερα.
Υπάρχει ίσως και άλλος ένας ανομολόγητος στόχος για το «πριόνισμα» της σημερινής κυβέρνησης με πρόσχημα τη λήξη της θητείας της: ο σημερινός πρωθυπουργός πρέπει να «κοντύνει» πολιτικά το συντομότερο. Τα κομματικά κατεστημένα δεν ανέχονται διαφορετικά μοντέλα διακυβέρνησης, με την υποψία ότι κάποιος «εκτός περιοχής» μπορεί να κάνει καλύτερα τη δουλειά από τους «συνήθεις υπόπτους».
Γιατί τότε οι συγκρίσεις θα είναι καταλυτικές.
Γι' αυτό και το πραγματικό ερώτημα τελικά για όλους όσοι μαδούν τη μαργαρίτα δεν είναι το πότε θα πέσει η κυβέρνηση, αλλά το αν και πώς θα κάνει τη δουλειά της, με φόντο μια σκληρή διεθνή πραγματικότητα και ένα θλιβερό οικονομικό τοπίο ερειπίων.
Ευτ.Παλληκάρης
