Πέφτουν οι μισθοί, αλλά οι τιμές στο ύψος τους..

Στο ύψος τους παραμένουν οι τιμές στην Ελλάδα, παρά τη μείωση του εργατικού κόστους, λόγω της μηδαμινής προόδου στις μεταρρυθμίσεις και στη βελτίωση των συνθηκών ανταγωνισμού.

Σαν αποτέλεσμα, η μείωση των μισθών απορροφάται από τα περιθώρια κέρδους, και επιτυγχάνεται ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Τα λόγια ανήκουν σε στέλεχος του...ΙΟΒΕ, που μιλώντας για τις επενδύσεις, την ανάπτυξη και την ανεργία σε ανοικτή συζήτηση του ΕΛΙΑΜΕΠ με τίτλο «Ελλάδα: Μεταρρυθμίσεις, Ρήξεις, Τομές», επισήμανε μεταξύ άλλων ότι το κεντρικό ερώτημα στο γρίφο της χαμηλής ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, είναι το κατά πόσο περνάει η μείωση των μισθών στις τιμές.

«Τη διετία 2010-2011 είχαμε σε πραγματικούς όρους σωρευτική μείωση μισθών πάνω από 14%. Σε αυτές τις συνθήκες, το επίπεδο τιμών θα έπρεπε να έχει υποχωρήσει αισθητά, ώστε να μπορέσει να εξισορροπήσει τη συνολική προσφορά και ζήτηση της οικονομίας. Όμως αυτό δεν έγινε. Οι τιμές αντιστέκονται στη πτώση, ο πληθωρισμός το 2011 έκλεισε στο 3,3% και οι τιμές των εξαγόμενων προϊόντων αυξήθηκαν κατά 5% το 2010 και θα βρίσκονταν στο συν 7% για το εννεάμηνο του 2011», ανέφερε χαρακτηριστικά ο επιστημονικός σύμβουλος του ΙΟΒΕ, Νίκος Ζόνζηλος. Για να προσθέσει ότι τα στοιχεία δείχνουν πως η μείωση των μισθών βοήθησε από λίγο ως καθόλου τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των τιμών, πιθανόν να ευνόησε λίγο την υποκατάσταση των εισαγωγών, αλλά τελικά απορροφήθηκε κατά κύριο λόγο από τα περιθώρια κέρδους.

Μείωση μισθών, άνοδο της ανεργίας

Που οδηγεί λοιπόν η μείωση των μισθών ; Σε άνοδο της ανεργίας, απαντά το στέλεχος του ΙΟΒΕ. «Σε μια οικονομία με αγκυλώσεις και δυσκαμψίες, όπως η ελληνική, μια μείωση των μισθών οδηγεί σε άνοδο της ανεργίας και σε υποχώρηση της οικονομικής δραστηριότητας, αφού περιορίζει τη ζήτηση». Επιτυγχάνεται, δηλαδή κατά τον ίδιο, ακριβώς το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, διότι το κύριο πρόβλημα της οικονομίας μας είναι η έλλειψη διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας, που περιλαμβάνει ένα σύνολο παραγόντων. Τέτοια είναι η ποιότητα, η άρση εμποδίων και αντικινήτρων στην ίδρυση επιχειρήσεων, η αναποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης, η γραφειοκρατία, η απονομή της δικαιοσύνης, η πάταξη της διαφθοράς. «Κατεύθυνση προς την οποία ελάχιστα έγιναν, ενώ με την πολιτική που εστιάζει στη μείωση των μισθών είναι βέβαιο ότι η οικονομία δεν πρόκειται να βγει από την παγίδα της αυτοτροφοδοτούμενης ύφεσης», κατέληξε ο κ. Ζόνζηλος, προτείνοντας μεταξύ άλλων αυξήσεις στους πραγματικούς μισθούς, στα όρια ή λίγο κάτω από την αύξηση της παραγωγικότητας για να συντηρηθεί μεταξύ άλλων και το εισόδημα των νοικοκυριών.

Ελάχιστα έχουν γίνει…

Πολύ μικρή πρόοδος στην άρση των αναρίθμητων εμποδίων στις επενδύσεις και την επιχειρηματική δραστηριότητα «είδαν» και οι υπόλοιποι ομιλητές. «Από τα 250 εμπόδια που έχουμε καταγράψει, και παρουσιάσει στην κυβέρνηση, λιγότερο του 10% έχουν επιλυθεί», επεσήμανε ο πρόεδρος του συμβουλίου του ΣΕΒ για τη βιώσιμη ανάπτυξης Ευ. Βιδάλης. Για παράδειγμα στο θέμα της ίδρυσης εταιρείας, το σύστημα λειτουργεί κάπως καλύτερα, χωρίς να έχει μειωθεί αισθητά η χαρτούρα, ενώ σημαντική αλλά ανολοκλήρωτη είναι η πρόοδος στην αδειοδότηση νέων δραστηριοτήτων. Όσο για το μέσο χρόνο περιβαλλοντικής αδειοδότησης, στην Ελλάδα ξεπερνά τους 20 μήνες, έναντι περίπου 10 μηνών του μέσου ευρωπαϊκού. Κάθε χρόνο στην Ελλάδα κατατίθενται 1.902 μελέτες/ εκατομμύριο κατοίκους, όταν στη Γαλλία που έχει τον υψηλότερο όρο στην ΕΕ, μόλις 60 μελέτες/ εκατ. κατοίκους !
Γιώργος Φιντικάκης