Το πακέτο του τριμήνου είναι εξαιρετικά «βαρύ».
Θα αντέξουν να το «σηκώσουν» τα τρία κόμματα;
Πάντως μέχρι τώρα κάνουν σαν να μην έχουν καταλάβει τίποτα...
«Με το καλημέρα» του 2012, η χώρα εισέρχεται στο «κολασμένο» τρίμηνο Ιανουάριος - Μάρτιος που θα κριθούν πολλά για το μέλλον της χώρας.
Η κυβέρνηση θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις «αποκλίσεις» του 2011 που, αν είναι τελικά πάνω από ένα όριο, η αντιμετώπισή τους με νέα... μέτρα κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση θα είναι. Υπάρχουν τα τρέχοντα θέματα (επικουρικές, εφεδρεία - απολύσεις, απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων κ.λπ.). Και κυρίως η νέα δανειακή σύμβαση των 130 δισ. που θα συνοδευθεί από ένα «δεύτερο μνημόνιο» και η δύσκολη ανταλλαγή ομολόγων (PSI).
Ολο το «πακέτο», για να μην υπάρχουν αυταπάτες, είναι εξαιρετικά «βαρύ» και από κοινωνική άποψη και από πολιτική. Θα αντέξουν τα τρία κόμματα (και εν όψει μάλιστα εκλογικών και εσωκομματικών σχεδιασμών) που στηρίζουν την κυβέρνηση Παπαδήμου να προωθήσουν μέτρα, αλλαγές και νέες δεσμεύσεις (της τάξης των 25 δισ. ως το 2015) που κάθε άλλο παρά δημοφιλείς θα είναι σε κοινωνικό επίπεδο; Δεν είναι τόσο απλό... Πάντως μέχρι στιγμής δεν βλέπουμε καμία προετοιμασία και σοβαρή συμμετοχή από πλευράς των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση. O,τι θα συμβεί αυτό το τρίμηνο δεν είναι δουλειά μόνο ή αποκλειστικά του Παπαδήμου. Και το αποτέλεσμα που θα δεσμεύσει τη χώρα μέχρι το 2015 δεν μπορεί να είναι αγνώστου πολιτικά «πατρός και μητρός».
Η διαπραγμάτευση για να «κλείσουν» τα κρίσιμα αυτά θέματα τώρα θα γίνει, πριν από τις εκλογές (αν δεν έχουμε ανατροπή όλου του σεναρίου των εξελίξεων) και όχι μετά τις εκλογές του Πάσχα... Φοβούμαι ότι τα τρία κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση κάνουν σαν να μην έχουν καταλάβει περί τίνος πρόκειται! Διαφορετικά, αντί να «νίπτουν τας χείρας τους» θα έπρεπε σε συνεργασία με την κυβέρνηση, να όριζαν και να ενίσχυαν το ελληνικό διαπραγματευτικό πλαίσιο, σε όντως δύσκολες συνθήκες, δημιουργώντας αξιόπιστο εσωτερικό μέτωπο. Ιδίως όταν πρέπει να «διορθωθούν» πολλά σε σχέση και με τη «λάθος δοσολογία» και τη «θεραπευτική αγωγή» της τρόικας.
Στον βαθμό που αυτό δεν γίνεται, ο κίνδυνος την «κρίσιμη στιγμή», που σχεδόν έφθασε, να αρνηθούν κάποια κόμματα να αναλάβουν τις σχετικές ευθύνες και να οδηγηθούμε τελικά τον... Φεβρουάριο σε εκλογές, με ό,τι σημαίνει αυτό για τη χώρα, δεν αποκλείεται καθόλου! Ισως ο πρωθυπουργός εν όψει της κρισιμότητας της κατάστασης, θα έπρεπε να συζητήσει καθαρά και με δεσμευτικό χαρακτήρα τρόπους συμμετοχής των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνησή του στις πιο κρίσιμες διαπραγματεύσεις.
Εν πάση περιπτώσει, γι' αυτή τη «δουλειά» συγκροτήθηκε η κυβέρνηση με τη στήριξη των τριών κομμάτων...
Π.Παναγιώτου
