Βρετανοί επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι μόρια, που πρόσφατα ανακαλύφθηκαν στην ατμόσφαιρα της Γης, έχουν τη δυνατότητα να παίξουν σημαντικό αντισταθμιστικό ρόλο στην κλιματική αλλαγή, ρίχνοντας την θερμοκρασία του πλανήτη μας και "φρενάροντας" την υπερθέρμανση. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι οι συγκεκριμένες αόρατες ενδιάμεσες οργανικές χημικές ουσίες, που..περιέχουν δύο ελεύθερες ρίζες (Criegee intermediates ή biradicals), μπορούν να έχουν εν δυνάμει επαναστατικές επιπτώσεις στο κλίμα: επειδή αποτελούν ισχυρούς "οξειδωτές" (δηλαδή παράγουν ταχύτατες χημικές αντιδράσεις οξείδωσης, όταν έλθουν σε επαφή με ρυπογόνες ουσίες, όπως τα διοξείδια του θείου και του αζώτου που παράγονται από τις καύσεις}, έχουν τη δυνατότητα να καθαρίζουν την ατμόσφαιρα με φυσικό τρόπο.
Τα μόρια αυτά -που φαίνεται να δημιουργούνται στην ατμόσφαιρα όταν το όζον αντιδρά με τα αλκένια (μορφή ακόρεστων υδρογονανθράκων) που παράγουν τα φυτά- είχαν προταθεί θεωρητικά το 1949 από τον γερμανό χημικό Ρούντολφ Κρίγκι, από όπου πήραν και το όνομά τους, αλλά μόνο πρόσφατα ανιχνεύθηκαν στην ατμόσφαιρα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι, με περαιτέρω έρευνες, θα μπορούσαν ίσως να τα "χειραγωγήσουν", ώστε να παίξουν το ρόλο αντίβαρου στην κλιματική αλλαγή.
Οι ερευνητές -χρησιμοποιώντας μια πηγή φωτός λέιζερ 100 εκατ. φορές ισχυρότερη από τον ήλιο- δημιούργησαν στο εργαστήριο τέτοιες ουσίες και διαπίστωσαν πειραματικά πόσο αστραπιαία αντιδρούν αυτά τα μόρια με μερικά από τα "αέρια του θερμοκηπίου".
Από αυτές τις αντιδράσεις (που είναι τόσο γρήγορες, ώστε ως τώρα δεν είχε καταστεί δυνατό να γίνουν αντιληπτές από τους επιστήμονες), δημιουργούνται άλλες ουσίες και μικροσκοπικά σωματίδια, τα αερολύματα, τα οποία τελικά διευκολύνουν το σχηματισμό νεφών στον ουρανό. Η αυξημένη νεφοκάλυψη -που εμποδίζει τις ακτίνες του ήλιου- έχει τη δυνατότητα σταδιακά να ρίξει τον κλιματικό "πυρετό" του πλανήτη. Αυτό όμως είναι κάτι που θα πρέπει να αποδειχτεί στην πράξη μελλοντικά.
Παραμένει, προς το παρόν, άγνωστο πόσα τέτοια μόρια πρέπει να υπάρξουν στη γήινη ατμόσφαιρα για να έχουν αισθητό αποτέλεσμα στην κλιματική αλλαγή, καθώς επίσης εάν είναι απολύτως ασφαλή σε μεγάλες ποσότητες
Τα μόρια αυτά -που φαίνεται να δημιουργούνται στην ατμόσφαιρα όταν το όζον αντιδρά με τα αλκένια (μορφή ακόρεστων υδρογονανθράκων) που παράγουν τα φυτά- είχαν προταθεί θεωρητικά το 1949 από τον γερμανό χημικό Ρούντολφ Κρίγκι, από όπου πήραν και το όνομά τους, αλλά μόνο πρόσφατα ανιχνεύθηκαν στην ατμόσφαιρα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι, με περαιτέρω έρευνες, θα μπορούσαν ίσως να τα "χειραγωγήσουν", ώστε να παίξουν το ρόλο αντίβαρου στην κλιματική αλλαγή.
Οι ερευνητές -χρησιμοποιώντας μια πηγή φωτός λέιζερ 100 εκατ. φορές ισχυρότερη από τον ήλιο- δημιούργησαν στο εργαστήριο τέτοιες ουσίες και διαπίστωσαν πειραματικά πόσο αστραπιαία αντιδρούν αυτά τα μόρια με μερικά από τα "αέρια του θερμοκηπίου".
Από αυτές τις αντιδράσεις (που είναι τόσο γρήγορες, ώστε ως τώρα δεν είχε καταστεί δυνατό να γίνουν αντιληπτές από τους επιστήμονες), δημιουργούνται άλλες ουσίες και μικροσκοπικά σωματίδια, τα αερολύματα, τα οποία τελικά διευκολύνουν το σχηματισμό νεφών στον ουρανό. Η αυξημένη νεφοκάλυψη -που εμποδίζει τις ακτίνες του ήλιου- έχει τη δυνατότητα σταδιακά να ρίξει τον κλιματικό "πυρετό" του πλανήτη. Αυτό όμως είναι κάτι που θα πρέπει να αποδειχτεί στην πράξη μελλοντικά.
Παραμένει, προς το παρόν, άγνωστο πόσα τέτοια μόρια πρέπει να υπάρξουν στη γήινη ατμόσφαιρα για να έχουν αισθητό αποτέλεσμα στην κλιματική αλλαγή, καθώς επίσης εάν είναι απολύτως ασφαλή σε μεγάλες ποσότητες
