Μερικά ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα συμπεράσματα προκύπτουν από τη μελέτη που έχει γίνει αναφορικά με τη μισθοδοτική δαπάνη ανά υπουργείο, ενόψει του νέου κύματος περικοπών τους, που επίκειται.
Κατ αρχήν, οι υπάλληλοι του υπουργείου...Οικονομικών, πλέον, δεν καταλαμβάνουν την πρώτη θέση, όπως παραδοσιακά (πιστεύονταν ότι) συνέβαινε. Αντιθέτως, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, δείχνουν να έχουν κατρακυλήσει αρκετές βαθμίδες παρακάτω, αν πιστέψει κανείς στην πληροφορία ότι στην πρώτη θέση βρίσκονται σταθερά εκείνοι του υπουργείου Εξωτερικών.
Υπό μία έννοια, ωστόσο, η εξέλιξη αυτή θα πρέπει να είναι αναμενόμενη. Κι αυτό γιατί εκεί το κόστος της δαπάνης για τη μισθοδοσία σηκώνεται πολύ εξαιτίας κυρίως των επιπλέον επιδομάτων που λαμβάνουν οι διπλωματικοί υπάλληλοι που υπηρετούν σε διάφορες θέσεις στο εξωτερικό. Αν όμως για το ΥΠΕΞ υπάρχει κάποια «λογική» εξήγηση του φαινομένου, αναζητείται μια εξίσου λογικοφανής για την περίπτωση των υπαλλήλων του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, όπου επίσης οι δαπάνες μισθοδοσίας είναι αναπάντεχα υψηλές.
Δεν αποκλείεται πάντως τις απαντήσεις να τις δώσει το κλιμάκιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο ανέλαβε να εντοπίσει και να εισηγηθεί την περικοπή του «λίπους», όπου αυτό εξακολουθεί να υπάρχει στο δημόσιο, σε επίπεδο δαπανών. Τα μέλη του έπιασαν ήδη δουλειά, η οποία αναμένεται να φέρει αποτελέσματα μέσα στο αμέσως προσεχές διάστημα, καθώς από αυτές τις περικοπές θα εξοικονομηθεί ένα μεγάλο ποσοστό των κεφαλαίων που θα πρέπει να ανακοινωθεί τον Ιούνιο.
Υπενθυμίζεται ότι ο τελικός λογαριασμός θα πρέπει να φτάσει στα 11 δις ευρώ, δηλαδή κοντά στο 7% του ΑΕΠ. Κι αυτά τα λεφτά για να διασφαλισθούν απαιτούνται γενναίες περικοπές, οι οποίες ήδη προετοιμάζονται.
