Σε… ημέρα κρίσης για τις αµοιβές του ιδιωτικού τοµέα έχει µετατραπεί n 14η Μαΐου 2012 µε βάση τα -προβλεπόμενα από το Μνημόνιο 2- µέτρα.
Μετά την παρέλευση της ηµεροµηνίας αυτής, θα πάψουν, οριστικά, να ισχύουν οι τελευταίες για τους εργαζοµένους ασφαλιστικές... δικλίδες και θα ανοίξει ο δρόµος για την περαιτέρω µείωση των µισθών στα επίπεδα της νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύµβασης Εργασίας των 510,9 έως 820,5 ευρώ, το µήνα, µικτά.
Χιλιάδες απασχολούµενοι, µόλις 8 ηµέρες µετά τις εκλογές, θα δουν -είτε άµεσα είτε σταδιακά- τις µηνιαίες αµοιβές τους να µειώνονται ακόµη και πάνω από 50%.
Από τις 14 Μαΐου και µετά (σύµφωνα µε την Πράξη Νοµοθετικού Περιεχοµένου της κυβέρνησης Παπαδήµου) µπαίνουν οι τελευταίες «µνηµονιακές πινελιές» στον ξεφτισµένο καµβά της ελληνικής αγοράς εργασίας, n οποία, πλέον, θα διέπεται -σχεδόν καθολικά- από το ατοµικό και όχι από το πάλαι ποτέ ισχυρό συλλογικό Δίκαιο.
Ατοµικές συµφωνίες
Από τα µέσα του επόµενου µήνα και µετά, οι ατοµικές συµβάσεις εργασίας θα αποτελέσουν το κυρίαρχο µέσο πρόσληψης και διαµόρφωσης µισθών-«λάστιχο» που θα τείνουν στα επίπεδα των χωρών του πρώην ανατολικού µπλοκ.
Η αιτία της οριστικής ανατροπής που προκαλείται στο Εργατικό ∆ίκαιο «κρύβεται» στο Μνηµόνιο 2 Και στην Πράξη Νοµοθετικού Περιεχοµένου (ΠΝΠ), την οποία συναποφάσισε µε την Τρόικα και επέβαλε n κυβέρνηση. Συγκεκριµένα, από τις 14 Μαΐου του '12 και µετά, ουσιαστικά «καταργούνται» οι κλαδικές συµβάσεις, µέσω των οποίων χιλιάδες εργαζόµενοι λάµβαναν µισθούς µεγαλύτερους από αυτούς που προβλέπονταν στην προ Μνηµονίου ΕΓΣΣΕ.
Στην εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι οι κανονιστικοί όροι των Συλλογικών Συµβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ) που έχουν λήξει ή καταγγελθεί µέχρι τη 14" Φεβρουαρίου 2012 παύουν να ισχύουν από τις 14 Μαΐου και µετά.
Ετσι, όσοι εργαζόµενοι δεν έχουν ακόµη υπογράψει ατοµικές συµβάσεις και εξακολουθούν να διέπονται από την πάλαι ποτέ σε ισχύ ΣΣΕ θα δουν αυτόµατα, µε µονοµερή απόφαση του εργοδότη τους, να περιορίζονται στο βασικό μισθό (της σύμβασης που έληξε ή καταγγέλθηκε) και στα επιδόµατα ωρίµανσης, τέκνων, σπουδών και επικινδύνου εργασίας (εφόσον αυτά προβλέπονται από την προηγούµενη σύµβασή τους).
Παράδειγμα
Για παράδειγµα, ένας έγγαµος υπάλληλος σε φαρµακευτική εταιρία, µε βάση την πάλαι ποτέ ισχυρή κλαδική του σύµβαση, λαµβάνει µετά από 20 έτη προϋπηρεσίας συνολικά έως και 1.806 ευρώ το µήνα, µικτά (1.124,32 ευρώ βασικό µισθό και 101,19 ευρώ επίδοµα πρώτης τριετίας και 44,97 ευρώ επίδοµα δεύτερης τριετίας και 112,43 επίδοµα γάμου και 202,38 ευρώ για την κατοχή πτυχίου ΑΕΙ και 73,08 ευρώ για την κατοχή πτυχίου ξένης γλώσσας και 33,73 ευρώ για επίδοµα διαχείρισης και 57,04 ευρώ για επικίνδυνη εργασία και 57,04 ευρώ για χειρισµό ηλεκτρονικού υπολογιστή).
Μετά τις 14 Μαΐου, µε µονοµερή απόφαση της, επιχείρησης, ο ίδιος εργαζόµενος δύναται να δει το µηνιάτικό του να πέφτει στα 1.383 ευρώ, µικτά, δηλαδή µπορεί να υποστεί µείωση 23,5% αφού n αµοιβή του θα περιοριστεί µόνο στο βασικό µισθό και στα επιδόµατα κατοχής πτυχίου και επικινδυνότητας (ΒΑΕ), εάν φυσικά το δικαιούται µε βάση την ειδικότητά του. Η συνέχεια, τόσο για τον υπάλληλο του εν λόγω παραδείγµατος όσο και για το σύνολο των µισθωτών του ιδιωτικού τοµέα, θα είναι ακόμη πιο οδυνηρή. Μετά την περικοπή των επιδοµάτων µε µονοµερή απόφαση του κάθε εργοδότη, οι επιχειρήσεις µπορούν µε βάση το Μνηµόνιο 2 να ζητήσουν από τους εργαζοµένους τη σύναψη συμβάσεων «αλά καρτ» (ατοµικών), όπως άλλωστε γίνεται εδώ και δύο χρόνια. Αυτή τη φορά, όµως, µέσα από µια ατοµική συµφωνία οι αµοιβές µπορούν να πέσουν στα νέα, µειωµένα κατώτατα επίπεδα της «µεταµνηµονιακής ΕΓΣΣΕ».
Άρα, ο υπάλληλος σε φαρµακευτική εταιρία του προηγούµενου, υποθετικού παραδείγµατος, µετά το µονοµερή περιορισµό του µισθού του, µπορεί -εάν του ζητηθεί και συµφωνήσει σε ατοµική σύµβαση εργασίας- να δει το µηνιάτικό του να περιορίζεται στο επίπεδο των 820,51 ευρώ, µικτά! Αυτό θα σηµάνει µια µείωση της τάξης του 55% σε σχέση µε το µισθό που λάµβανε πριν από τις 14 Μαΐου
