Ελλάδα: Αργεντινή ή Ουρουγουάη;

Σε αντίθεση με την Ουρουγουάη, η Αργεντινή ακολουθεί διαφορετική πολιτική όπως δείχνει η κρατικοποίηση της πετρελαϊκής εταιρίας YPF.
Δύο διαφορετικά μοντέλα που προσφέρονται για συμπεράσματα στην ελληνική πλευρά.


Η κρατικοποίηση της πετρελαϊκής εταιρίας YPF από την κυβέρνηση της Αργεντινής επανέφερε στο διεθνές προσκήνιο τη χώρα της Λατινικής Αμερικής, που έγινε σημείο αναφοράς μετά την άτακτη χρεοκοπία της την περίοδο 2001-2002.
Η απόφαση της προέδρου Χριστίνας Φερνάντεζ... χήρας του αποθανόντος προέδρου Νέστορ Κίρσνερ, ο οποίος ηγήθηκε της χώρας από το 2003 μέχρι τον θάνατό του, το φθινόπωρο του 2010, να κρατικοποιήσει την YPF έχει ήδη «κερδίσει» αρκετό χρόνο αρνητικής διαφήμισης για την Αργεντινή σε παγκόσμιο επίπεδο.

Οι επιπτώσεις στην οικονομία της χώρας θα γίνουν αισθητές αργά ή γρήγορα, παρότι δεν δανείζεται από τις διεθνείς αγορές για να χρηματοδοτήσει το δημοσιονομικό έλλειμμα που ήταν σχεδόν μηδενικό ως ποσοστό του ΑΕΠ το 2011.

Τα πλεονάσματα και τα μικρά ελλείμματα της γενικής κυβέρνησης έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη συμπίεση του δημοσίου χρέους κάτω από το 50% του ΑΕΠ το 2011, υποβοηθούμενα από την αναδιάρθρωση του χρέους που είχε προηγηθεί.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Αργεντινή ανήλθε στα 10.700 δολάρια το 2011 έναντι 6.400 δολαρίων περίπου το 2003, μετά τη μεγάλη υποτίμηση του αργεντίνικου πέσο.

Παρά τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του 8% κατά μέσο όρο την περίοδο 2003-2011 και το μικρό έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, η Αργεντινή δεν μπόρεσε να ξορκίσει το φάντασμα της χρεοκοπίας.

Οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης συνεχίζουν να την τοποθετούν στο κλαμπ των αφερέγγυων κρατών.

Όμως, δεν συμβαίνει το ίδιο με τη γειτονική Ουρουγουάη.

Πρίν από λίγο καιρό, στις 3 Απριλίου, η αυστηρή S&P αναβάθμισε την οικονομία της σε «ΒΒΒ-», δηλαδή στο κλαμπ των χωρών χαμηλού ρίσκου.

Η Moody’s και η Fitch αναμένεται να ακολουθήσουν.

Για την ιστορία να υπενθυμίσουμε ότι η Ουρουγουάη προχώρησε επίσης σε αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους της το 2002 για να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις από την κρίση στη γειτονική Αργεντινή και τις δικές της αδυναμίες.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η Ουρουγουάη των 3,4 εκατ. κατοίκων είχε σχεδόν ολόκληρο το δημόσιο χρέος της σε δολάρια, ενώ το 90% των καταθέσεων και το 70% των δανείων ήταν επίσης στο αμερικανικό νόμισμα.

Επίσης, πάνω από το 40% των καταθέσεων ανήκε σε μη κατοίκους, π.χ. Αργεντινούς.

Η χώρα είχε γερασμένο πληθυσμό και δεν ήταν φιλική στις μεταρρυθμίσεις, ενώ ο λαός απέρριψε σε δύο διαφορετικά δημοψηφίσματα την ιδιωτικοποίηση του τοπικού ΟΤΕ και το άνοιγμα του πετρελαϊκού μονοπωλίου σε ξένες άμεσες επενδύσεις.

Όμως, αυτά έχουν αλλάξει πλέον, σύμφωνα με την S&P και αναλυτές ξένων οίκων.

Σε αντίθεση με την Αργεντινή των 41 εκατ. κατοίκων, η Ουρουγουάη είναι πολύ πιο φιλική απέναντι στην επιχειρηματικότητα.

Το καλό επιχειρηματικό περιβάλλον, οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης επί σειρά ετών, το μικρό δημοσιονομικό έλλειμμα, που δεν έχει υπερβεί το 1,5% του ΑΕΠ επί χρόνια και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που καταγράφει έλλειμμα μικρότερο του 1% του ΑΕΠ τα τελευταία χρόνια εξηγούν τη θετική στάση των τρίτων απέναντι στην Ουρουγουάη.

Μερικοί μάλιστα δεν παραλείπουν να αναφέρουν ότι η μικρή αυτή χώρα έχει περισσότερες αγελάδες από όσες η Αργεντινή, που έχει υπερδεκαπλάσιο πληθυσμό.

Αναμφισβήτητα, η υποτίμηση του ουρουγουανικού πέσο έχει παίξει ρόλο στη βελτίωση των οικονομικών επιδόσεων της χώρας.

Όμως, το ίδιο ισχύει και για την άνοδο των διεθνών τιμών των εμπορευμάτων που εξάγει και για τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης των κυριότερων εμπορικών εταίρων της, δηλαδή της Βραζιλίας και της Αργεντινής.

Για την Ελλάδα, η οποία μόλις ολοκλήρωσε τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους στην Ιστορία και της οποίας η οικονομία συνεχίζει να συρρικνώνεται συναγωνιζόμενη σε λίγο την αντίστοιχη της Αργεντινής, την περίοδο 1998-2002, η πορεία της Ουρουγουάης και της Αργεντινής προσφέρεται για την εξαγωγή συμπερασμάτων.

Φυσικά, δεν έχει το πλεονέκτημα ούτε της υποτίμησης του εθνικού νομίσματος, ούτε την τύχη να διαθέτει εμπορεύματα των οποίων οι τιμές διεθνώς ανεβαίνουν.

Όμως, διαθέτει άλλα πλεονεκτήματα, όπως πρόσβαση σε κοινοτικά κονδύλια πολλών δισ. ευρώ για επενδύσεις, ένα τεράστιο δημόσιο τομέα που μπορεί να αποφέρει σημαντικές οικονομίες αν εξορθολογιστεί κάπως και κλάδους όπως ο τουρισμός, η ναυτιλία και η ενέργεια, που μπορούν να κάνουν τη διαφορά.

Για να τα αξιοποιήσει όμως η Ελλάδα θα ήταν καλύτερα να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ουρουγουάης και όχι της Αργεντινής στο μέτωπο της επιχειρηματικότητας.

Dr. Money