Η 17η Ιουνίου είναι μια σημαντική ημέρα λόγω των εκλογών.
Η 20ή Αυγούστου όμως θα είναι η επόμενη πιο σημαντική αν η επιθυμία της χώρας για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου δεν ικανοποιηθεί...Το... ποσό των 4,2 δισ. ευρώ που δόθηκε από το EFSF πριν από λίγο καιρό επαρκούσε για να πληρωθεί το ομόλογο του ελληνικού δημοσίου που διακρατούσε η ΕΚΤ και έληγε στις 18 Μαΐου.
Το ομόλογο ήταν ονομαστικής αξίας ύψους 3,33 δισ. ευρώ και μαζί με το παλαιό ομόλογο ονομαστικής αξίας 4,67 δισ. ευρώ που έληγε στις 20 Μαρτίου περιόρισαν την έκθεση της ΕΚΤ και των εθνικών κεντρικών τραπεζών σε ελληνικά χρεόγραφα κατά 8 δισ. ευρώ.
Πλέον, το ευρωσύστημα εκτιμάται ότι κατέχει ελληνικά κρατικά ομόλογα που πλησιάζουν τα 35 δισ. ευρώ σε συνολική ονομαστική αξία από 40 δισ. ευρώ και πλέον προηγουμένως.
Υπενθυμίζεται ότι η ΕΚΤ δεν συμμετείχε στην αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου χρέους (PSI), επικαλούμενη τις συνθήκες που δεν της επιτρέπουν να χρηματοδοτεί τα ελλείμματα των χωρών-μελών.
Κοινώς, η ΕΚΤ ερμήνευσε το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων ως χρηματοδότηση του ελλείμματος του προϋπολογισμού.
Είναι γνωστό ότι η βασική επιδίωξη της νέας κυβέρνησης που θα προέλθει από τις εκλογές της 17ης Ιουνίου είναι η επαναδιαπραγμάτευση αρκετών από τους όρους του μνημονίου ΙΙ.
Αν θα υπάρξει ανταπόκριση ή όχι από την πλευρά των δανειστών απομένει να το δούμε, παρότι η μέχρι στιγμής στάση τους, κυρίως της Γερμανίας, δεν δικαιολογεί μεγάλη αισιοδοξία.
Πάντως, το πιθανότερο είναι οι δύο πλευρές να καθίσουν στο τραπέζι για να διαπραγματευθούν.
Δύο πράγματα μπορούν να συμβούν σε μια τέτοια περίπτωση:
Πρώτον, να τα βρουν οπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά αφού η χρηματοδότηση του κράτους και των πιστωτικών ιδρυμάτων θα συνεχιστεί.
Δεύτερον, να μην τα βρουν μεταξύ τους.
Σε αυτήν την απευκταία περίπτωση, δύο τινά θα μπορούσαν να συμβούν.
Είτε το EFSF θα σταματούσε τη χρηματοδότηση της χώρας εντελώς, είτε θα συνέχιζε να δίνει όσα χρήματα χρειάζονταν για την εξυπηρέτηση του χρέους, αλλά όχι για τη χρηματοδότηση των πρωτογενών δαπανών, για αποπληρωμές εντόκων κ.τ.λ.
Στην περίπτωση όπου η χρηματοδότηση σταματούσε εντελώς θα ήταν σχεδόν απίθανο για την Ελλάδα να αποπληρώσει το ομόλογο των 3,13 δισ. ευρώ που λήγει στις 20 Αυγούστου και βρίσκεται στα χέρια του ευρωσυστήματος και της ΕΚΤ.
Η μη αποπληρωμή του συγκεκριμένου ομολόγου θα ισοδυναμούσε με τη χρηματοδότηση του ελληνικού ελλείμματος από την ΕΚΤ, σύμφωνα με τη λογική της τελευταίας.
Είναι προφανές ότι η ΕΚΤ δεν θα μπορούσε να στηρίξει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, παρέχοντας ρευστότητα για θεσμικούς λόγους σε μια τέτοια περίπτωση.
Το ίδιο θα ίσχυε αν η Ελλάδα κήρυττε μορατόριουμ στις πληρωμές τοκοχρεολυσίων.
Από την άλλη πλευρά, αν το EFSF συνέχιζε να τροφοδοτεί μόνο τον ειδικό λογαριασμό για τις αποπληρωμές ομολόγων, η χώρα θα μπορούσε να αποπληρώσει στην ΕΚΤ το ομόλογο της 20ής Αυγούστου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη αποπληρωμή ομολόγου είναι η μεγαλύτερη μέχρι τα τέλη της χρονιάς, με βάση τις εκτιμήσεις της Credit Suisse.
Υπό αυτήν την έννοια, η μεγαλύτερη και πιο καθοριστική δοκιμή για τη χώρα, αν οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές δεν καρποφορήσουν μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, θα είναι η 20ή Αυγούστου.
Dr. Money
