Πρέπει να το αποφασίσουμε οι πολίτες που ζούμε στην Ελλάδα, ημεδαποί ή αλλοδαποί, ότι η χώρα ανήκει στην κατηγορία των χωρών που θεωρούνται υπανάπτυκτες.
Σίγουρα κάποιοι θα ενοχληθούν από τον χαρακτηρισμό αυτό. Δεν είναι τιμητικός. Πιθανόν να ενοχλεί και το γράφοντα, αλλά δυστυχώς αυτή είναι η εκτίμηση στην οποία καταλήγει κάθε... λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος, ο οποίος παρακολουθεί αποσβολωμένος τις εξελίξεις στην υπόθεση Βερνίκου.
Ο κ. Βερνίκος, λοιπόν, οδηγήθηκε σε παραίτηση εξαιτίας της συμμετοχής του, ως επιχειρηματίας – ιδιότητα που διατηρούσε ως την περασμένη Παρασκευή που υπουργοποιήθηκε – σε ΝΟΜΙΜΗ offshore εταιρεία. Σύμφωνα με σχετικό νόμο, κανένα ΠΟΛΙΤΙΚΟ πρόσωπο δεν θα πρέπει να συμμετέχει σε offshore εταιρεία. Λεπτομέρεια πρώτη: ο κ. Βερνίκος δεν είναι πολιτικό πρόσωπο. Είναι ένας πολίτης, με πλούσια επιχειρηματική δραστηριότητα και βαθιά γνώση του τομέα που κλήθηκε να υπηρετήσει από τη θέση του υφυπουργού Ναυτιλίας.
Ένα είναι σίγουρο: το πολιτικό σύστημα της χώρας, στην περίπτωση Βερνίκου, δείλιασε, γιατί θα μπορούσε να το πάρει πάνω του και το θέμα να τελειώσει εν τη γενέσει του, επικρατώντας απλά η λογική η οποία ωστόσο φαίνεται ότι απουσιάζει από αυτή την δύσμοιρη χώρα.
Λεπτομέρεια δεύτερη: ο κ. Βερνίκος διατηρούσε τη θέση του προέδρου, έως και την Παρασκευή, στην Greenpeace, θέση από την οποία παραιτήθηκε για να αναλάβει θέση στην κυβέρνηση.
Συμπερασματικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι δηλώσεις των πολιτικών της χώρας, ιδιαίτερα αυτών που στηρίζουν την κυβέρνηση Σαμαρά, αναφορικά με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα, μάλλον δεν ισχύουν. Γιατί δεν μπορεί μια χώρα που "βρίσκεται σε πόλεμο" να κοιτά πως θα εφαρμόσει τους τύπους όπως την περίπτωση Βερνίκου, όπως βεβαίως και το γεγονός ότι ο νέος υπουργός Οικονομικών της χώρας, Γ. Στουρνάρας, δεν θα μεταβεί στις Βρυξέλλες γιατί δεν έχει ορκισθεί (;). Ε, και;
Μέχρι, λοιπόν, το πολιτικό προσωπικό να σοβαρευθεί και να καταφέρει να σταθεί στο ύψος των – κρίσιμων – περιστάσεων, φαντάζει όλο και πιο "ελκυστική" η λύση ενός "κλεισίματος" των συνόρων, προκειμένου τουλάχιστον η κωμικοτραγική αυτή κατάσταση να είναι εσωτερικής και όχι πανευρωπαϊκής "κατανάλωσης".
Γ.Διονατoς
