Την αύξηση των επιδοτήσεων εξετάζουν να ζητήσουν οι εταιρείες.
Να αυξηθούν οι επιδοτούμενες γραμμές στην ακτοπλοΐα προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο επερχόμενος κίνδυνος να μείνουν νησιά χωρίς ακτοπλοϊκή σύνδεση μετά τον ερχόμενο Οκτώβριο φέρεται, κατά πληροφορίες, να εξετάζουν να... προτείνουν στο υπουργείο Ναυτιλίας οι ακτοπλοϊκές εταιρείες.
Αυτό σημαίνει,ότι εν μέσω οικονομικής κρίσης το υπουργείο θα πρέπει να αυξήσει το ύψος των επιδοτήσεων κατά 25% - 30%, ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις απρόσκοπτης συνέχισης της ακτοπλοϊκής σύνδεσης της ηπειρωτικής χώρας με όλα τα νησιά του Αιγαίου, μικρά και μεγάλα. Να σημειωθεί ότι για την περίοδο Οκτώβριος 2011 – Νοέμβριος 2012 για την επιδότηση των «άγονων» γραμμών είχε προβλεφθεί κονδύλι ύψους 90 εκατ. ευρώ.
Κύκλοι της ακτοπλοΐας σημειώνουν ότι εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα ελλοχεύει ο κίνδυνος οι εταιρείες εξαιτίας των σημαντικών οικονομικών προβλημάτων που έχουν να αναγκασθούν να «δέσουν» πλοία τους ή κάποια άλλα να τα πωλήσουν για να εξασφαλισθεί ρευστότητα προκειμένου να καλυφθούν βασικές λειτουργικές ανάγκες.
Τρία «αγκάθια»
Οι εκπρόσωποι των εταιρειών υποστηρίζουν ότι οι ακτοπλοϊκές εταιρείες έχουν χτυπήσει «κόκκινο» εξαιτίας:
1. Της μείωσης της διακίνησης επιβατών και οχημάτων που από τις αρχές του έτους κινείται σε επίπεδα 15% και 25%, αντιστοίχως, σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2011. Αυτό σημαίνει ότι έχει μειωθεί η πληρότητα των πλοίων ανά δρομολόγιο, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις, κυρίως την περίοδο Νοεμβρίου – Μαΐου, ο αριθμός των επιβατών είναι πολύ μικρότερος από αυτόν του πληρώματος!
2. Της σημαντικής αύξησης του κόστους των καυσίμων κατά 40% σε σχέση με πέρσι. Είναι χαρακτηριστικό ότι το κόστος καυσίμων αγγίζει το 60% για τα συμβατικά σκάφη και το 70% για τα ταχύπλοα, καθιστώντας την\ λειτουργία τους προβληματική. Κατά τους ακτοπλόους η αύξηση του ναύλου, που ήδη θεωρείται ακριβός, δεν αποτελεί λύση διότι κατά πρώτον, θα μειώσει τον αριθμό των επιβατών και κατά δεύτερον δεν θα βοηθήσει στην αύξηση των εσόδων. «Επιλέξαμε να μειώσουμε τις ταχύτητες των πλοίων, κερδίζοντας ένα 8% από τις ζημίες μας και εξοικονομώντας καύσιμα όμως το πρόβλημα δεν λύθηκε, αντιθέτως αντιμετωπίσουμε τις διαμαρτυρίες, δικαίως, των επιβατών».
3. Της έλλειψης ρευστότητας. Οι τράπεζες δεν χορηγούν δάνεια στις ακτοπλοϊκές εταιρείες ενώ εδώ και μήνες σταμάτησαν να δέχονται ως εγγύηση παροχής ρευστότητας τη σύμβαση εκτέλεσης δρομολογίων στις «άγονες» γραμμές.
Παράλληλα αρκετές τράπεζες, ελληνικές και ξένες, αναζητούν, εναγωνίως, αγοραστές των ακτοπλοϊκών χαρτοφυλακίων που διαθέτουν ή μέρους τους χωρίς όμως επιτυχία, παρά το γεγονός ότι προσφέρονται σε πολύ προσιτές τιμές...
