"Οι επαίτες δεν μπορούν να επιλέγουν" ισχυρίζονται οι αγγλοσάξωνες.
Κι όμως η Ελλάδα θα μπορούσε να επιλέξει να τεστάρει τις πραγματικές προθέσεις του ΔΝΤ στο θέμα της δημοσιονομικής επιμήκυνσης.
Η τρόικα μπορεί να εμφανίζει ένα κοινό πρόσωπο προς τα έξω, όμως οι διαφωνίες των μελών της σε επιμέρους θέματα που άπτονται του ελληνικού οικονομικού προγράμματος δύσκολα κρύβονται.
Οι επαίοντες έχουν να λένε για την πρόσφατη «γλώσσα του σώματος» του.. επικεφαλής ελεγκτή του ΔΝΤ κ.Τόμσεν και του εκπροσώπου της Ευρωπαικής Επιτροπής κ.Μορς που μαρτυρεί διάσταση απόψεων και ίσως κάποια ψυχρότητα.
Εκτός από τις διαπροσωπικές σχέσεις, εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι οι τοποθετήσεις τους απέναντι στο ελληνικό αίτημα για διετή επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ΔΝΤ ήταν πιο ευνοικά διακείμενο σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο ευθύς εξαρχής, θεωρώντας ότι η διάρκεια του ελληνικού προγράμματος θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερη με δεδομένο το μέγεθος της προσαρμογής για να αυξηθούν οι πιθανότητες επιτυχίας του.
Υπενθυμίζεται ότι η χρηματοδότηση του ΔΝΤ προς την Ελλάδα επεκτείνεται στο σύνολο του 2015.
Οι ελεγκτές της Ευρωπαικής Επιτροπής, εκφράζοντας τις ευρωπαικές χώρες πιστωτές της Ελλάδας, είχαν αντίθετη άποψη.
Η επιπλέον χρηματοδότηση που συνεπάγετο μια τέτοια εξέλιξη εξηγεί εν μέρει τις αντιδράσεις σε συνδιασμό με την μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος κάτω από το 3% του ΑΕΠ το συντομότερο δυνατόν.
Όμως, είναι πλέον φανερό με βάση τις δημόσιες τοποθετήσεις ευρωπαίων υπουργών οικονομικών και άλλων από την μια πλευρά και της επικεφαλής του ΔΝΤ κ.Λαγκάρντ από την άλλη στη συνάντηση της Λευκωσίας την προηγούμενη εβδομάδα ότι υπάρχει σύμπτυξη απόψεων των δυο πλευρών στο θέμα της επιμήκυνσης.
Η επιμήκυνση κατά ένα χρόνο που δόθηκε στη Πορτογαλία για να μειώσει το δημοσιονομικό έλλειμμά της κάτω από το 3% του ΑΕΠ συνιστά καλό οιωνό.
Όμως, από την άλλη προβληματίζει γιατί μπορεί να αποτελέσει τροχοπέδη στη 2ετή παράταση που επιδιώκει η ελληνική πλευρά.
Η επιθυμία των ευρωπαίων πολιτικών να συνεχισθεί η ύφεση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη και κυρίως στην Ισπανία σε συνδιασμό με την διαπίστωση των Βρυξελλών ότι βρήκαν στα πρόσωπα των κ.κ. Σαμαρά και Στουρνάρα αξιόπιστους έλληνες κυβερνητικούς συνομιλητές εξηγεί την στάση τους.
Μαζί φυσικά με την διαπίστωση ότι τυχόν έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα μπορούσε να δημιουργήσει τεράστια προβλήματα καθώς αποτελούσε αχαρτογράφητη περιοχή.
Σε κάθε περίπτωση, το ελληνικό αίτημα για 2ετή επιμήκυνση είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την χρηματοδότησή του κενού που ανέρχεται σε 20 δισ. ευρώ ή ξεπερνά τα 40 δισ. ανάλογα τις εκτιμήσεις.
Μέχρι στιγμής, η ελληνική πλευρά έχει απευθυνθεί στην ΕΚΤ, υποβάλλοντας συγκεκριμένες προτάσεις για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού κατά την σχετικά πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού και κυβερνητικών παραγόντων στη Φρανκφούρτη για την συνάντηση με τον κ.Ντράγκι.
Όμως, η Ελλάδα δεν έχει απευθυνθεί ακόμη στο ποιο ένθερμο υποστηρικτή της επιμήκυνσης στους κόλπους της τρόικας, δηλαδή το ΔΝΤ, για βοήθεια.
Δεν αναφερόμαστε σε φρέσκα δάνεια προς την Ελλάδα γιατί κάτι τέτοιο θα προκαλούσε την μήνη των μεγάλων αναδυόμενων χωρών όπως η Ινδία, η Βραζιλία κ.τ.λ. στο ΔΝΤ.
Αναφερόμαστε στην επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων που έχει χορηγήσει το ΔΝΤ στην Ελλάδα μέχρι τα τέλη του 2011. Πρόκειται για δάνεια ύψους 21 δισ. ευρώ περίπου.
Τα συγκεκριμένα δάνεια έχουν δοθεί με βάση την χρηματοδοτική διευκόλυνση (stand by arrangement ή SBA) έχοντας 3ετή περίοδο χάριτος ακολουθούμενη από 2ετή περίοδο αποπληρωμής σε 8 ίσες τριμηνιαίες δόσεις. Η αποπληρωμή ξεκινά 3 χρόνια και ένα τρίμηνο από την εκταμίευση κάθε ποσού.
Επομένως, όλα τα δάνεια που έδωσε το ΔΝΤ προς την Ελλάδα μέχρι τα τέλη του 2016 θα έχουν εξοφληθεί με βάση την συγκεκριμένη διευκόλυνση.
Αν λοιπόν το ΔΝΤ μετέθετε χρονικά την αποπληρωμή των δανείων που έχει δώσει στην Ελλάδα το ίδιο διάστημα θα μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά στη χρηματοδότηση της παράτασης της δημοσιονομικής προσαρμογής κατά 2 χρόνια.
Ιδανικά, το ΔΝΤ θα μπορούσε να συμφωνήσει να μετατρέψει τα παλιά δάνεια μέσω SBA σε νέα μέσω της νέας χρηματοδοτικής διευκόλυνσης Extended Funds Facility ή EFF στην οποία υπάγονται τα νέα δάνεια του ΔΝΤ προς την χώρα αρχής γενομένης φέτος.
Η αποπληρωμή μέσω του EFF βασίζεται στην ιδέα της 4ετούς περιόδου χάριτος και της καταβολής του κεφαλαίου τα επόμενα 6 χρόνια στη βάση 12 δόσεων εκ των οποίων δύο κάθε έτος.
Επομένως, οι πληρωμές κεφαλαίου των δανείων ύψους 21 δισ. ευρώ περίπου θα ξεκινούσαν μετά το 2016.
Με άλλα λόγια αν το ΔΝΤ συμφωνούσε στην επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων προς την Ελλάδα μέχρι τα τέλη του 2011, ένα σημαντικό μέρος του χρηματοδοτικού κενού που προκύπτει από την επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής θα καλυπτόταν μ’ αυτό τον τρόπο.
Υπο αυτές τις συνθήκες θα περίμενε κανείς ότι η Ελλάδα θα έθετε το συγκεκριμένο θέμα για τα παλαιότερα δάνεια στο ΔΝΤ για να «τσεκάρει» τις πραγματικές προθέσεις του.
Είναι λοιπόν απορίας άξιον που δεν έχει υποβληθεί ακόμη τέτοιο αίτημα της ελληνικής πλευράς προς το Ταμείο παρότι το ΔΝΤ έχει ικανοποιήσει ανάλογα αιτήματα άλλων χωρών στο παρελθόν.
Dr. Money
