Κλιμακώνεται η αντιπαράθεση μεταξύ των μελών της Τρόικας για το ποιος θα χρειαστεί να «βάλει το χέρι στην τσέπη» προκειμένου να αποτραπεί η ελληνική χρεοκοπία.
Αυτή είναι τουλάχιστον η εικόνα από την Αθήνα που παρουσιάζει σε πρωτοσέλιδό της η Wall Street Journal.
Όπως υποστηρίζει η αμερικανική εφημερίδα, επικαλούμενη ευρωπαϊκές πηγές, η απόκλιση της Αθήνας από το πρόγραμμα που έχει... συμφωνηθεί με τους πιστωτές της αναμένεται να είναι τέτοια ώστε η ίδια να μην μπορεί να την καλύψει. «Αυτό σημαίνει», όπως γράφει χαρακτηριστικά, «ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις της ευρωζώνης, όπως η Γερμανία, θα πρέπει να διαπραγματευτούν επώδυνες παραχωρήσεις (sic) προκειμένου να ελαφρύνουν το φορτίο εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους».
«Όπως παραδέχονται Ευρωπαίοι αξιωματούχοι», συνεχίζει η εφημερίδα, «το ελληνικό σχέδιο διάσωσης ύψους 173 δισ. ευρώ, το οποίο συμφωνήθηκε με την Αθήνα τον περασμένο Μάρτιο (το δεύτερο πρόγραμμα στήριξης που συμφωνείται με την Ελλάδα), εμφανίζει ήδη σοβαρές αποκλίσεις».
Από τον περασμένο Ιούνιο, η Αθήνα αναμένει τη δόση από τους πιστωτές της ύψους 31 δισ. ευρώ, η οποία ωστόσο καθυστερεί, καθώς, σύμφωνα με την WSJ, «η πολιτική αστάθεια μηνών είχε ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση των οικονομικών μεταρρυθμίσεων, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι αποκρατικοποιήσεις που είχαν συμφωνηθεί στα χαρτιά αλλά ουδέποτε έγιναν (sic)».
«Επιπλέον, η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά πιέζει να δοθεί διετής παράταση στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων μέτρων λιτότητας». Το συγκεκριμένο αίτημα μεταφράζεται όπως υποστηρίζει η εφημερίδα, επικαλούμενη καλά ενημερωμένη πηγή, σε «τρύπα» ύψους 30 δισ. ευρώ μέχρι το 2014.
«Τους τελευταίους μήνες η Ελλάδα καταβάλει προσπάθεια να πείσει τους δανειστές της ότι η διετής παράταση δεν σημαίνει και περισσότερο χρήμα. Οι πιστωτές όμως δεν τσιμπάνε», γράφει χαρακτηριστικά η WSJ. Όπως άλλωστε αναφέρει στην εφημερίδα ανώτατος Ευρωπαίος αξιωματούχος «όλοι γνωρίζουν ότι περισσότερος χρόνος σημαίνει περισσότερο χρήμα». Και οι βόρειοι πιστωτές της χώρας, Γερμανία, Ολλανδία, Φιλανδία, είναι κάθετοι ότι δεν θα δώσουν περισσότερο χρήμα.
Τα σενάρια για την Αθήνα είναι διάφορα. Κάποιοι αξιωματούχοι της ευρωζώνης τάσσονται υπέρ της παράτασης της λήξης των ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ, ή επιθυμούν να δεσμευτεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ότι θα αγοράσει νέα ομόλογα με τη λήξη των παλαιών. Το συγκεκριμένο σενάριο, ωστόσο, βρίσκει αντίθετους, όπως γράφει η εφημερίδα, αρκετούς αξιωματούχους της ΕΚΤ, αφού θεωρούν ότι ισοδυναμεί με «παράνομη χρηματοδότηση κρατικού χρέους από την Κεντρική Τράπεζα». Οι πιθανότητες να επιδείξει η ΕΚΤ μεγαλύτερη ευελιξία, είναι κατά την WSJ, ελάχιστες, αφού η ευρωπαϊκή τράπεζα ήδη αντιμετωπίζει ισχυρές αντιδράσεις, κυρίως από την Bundesbank εξαιτίας της πρόσφατης απόφασής της να προβεί σε αγορά ισπανικών και ιταλικών ομολόγων.
Η άλλη λύση μπορεί να δοθεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η Ελλάδα, όπως γράφει η αμερικανική εφημερίδα, χρωστάει στο Ταμείο 9,5 δισ. ευρώ για το 2014 και 10,8 δισ. ευρώ για το 2015. Ένα σενάριο που εξετάζεται από την Ευρώπη είναι να πιεστεί το ΔΝΤ να καθυστερήσει η αποπληρωμή των δόσεων, κάτι που ωστόσο δεν επιθυμούν αξιωματούχοι του οργανισμού, οι οποίοι «χάνουν την υπομονή τους με την έκθεση του Ταμείου στο υψηλού ρίσκου ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης».
Ενα τρίτο σενάριο είναι να καλύψει η Αθήνα το κενό μέσα από την πώληση ομολόγων σε ιδιώτες επενδυτές, όπως οι τράπεζες. Σενάριο ωστόσο που απορρίπτεται καθώς σύμφωνα με την εφημερίδα η ζήτηση είναι χαμηλή, λόγω των τσουχτερών επιτοκίων: στον πλειστηριασμό ομολόγων ωρίμανσης 12 εβδομάδων που διεξήχθη αυτή την εβδομάδα, η Αθήνα πλήρωσε επιτόκιο ύψους 4,31%.
Ακόμα και αν κάποιος από τους πιστωτές «σπάσει πρώτος» (sic) τα πράγματα για την Αθήνα δεν παρουσιάζονται ρόδινα κατά την WSJ, αφού, σύμφωνα με την εφημερίδα, μία τέτοια κίνηση θα αύξανε και άλλο το δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδας. Ήδη η έκθεση της Τρόικας αναμένεται να επισημάνει ότι το ποσοστό του ελληνικού χρέους προς το ΑΕΠ δεν θα φτάσει τον στόχο του 120% το 2020- ποσοστό το οποίο θεωρείται «βιώσιμο» από ΕΕ και ΔΝΤ.
«Εκτός από μία ξαφνική ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας», το σενάριο που απομένει είναι μία νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, η οποία ωστόσο «θα κοστίσει στο γερμανό φορολογούμενο και σε άλλους δεκάδες δισ. ευρώ». «Ένα από τα σενάρια που συζητούνται είναι η διαγραφή κάποιων από τα 53 δισ. ευρώ που δόθηκαν με τη μορφή διμερών δανείων από ευρωπαϊκές κυβερνήσεις στην Αθήνα κατά το πρώτο πρόγραμμα διάσωσης τον Μάιο του 2010». «Γερμανία και Γαλλία ωστόσο δεν επιθυμούν να προβούν σε ένα τόσο μεγάλο βήμα», όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά η WSJ.
«Σε κάθε περίπτωση είναι πιθανό ότι οποιαδήποτε τέτοια επώδυνη απόφαση θα μετατεθεί για το μέλλον, καθώς η Ευρώπη προσπαθεί να κρατήσει σε χαμηλούς τόνους την ελληνική κρίση, καθώς προσπαθεί να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών προς μεγαλύτερες χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία», καταλήγει η αμερικανική εφημερίδα.
