Μεγάλος πονοκέφαλος τι θα γίνει με το πλεονάζον προσωπικό που θα προκύψει.
Γόρδιος δεσμός για τις διοικήσεις των τραπεζών που συγχωνεύονται είναι το θέμα των εργαζομένων.
Από τη μια, η διπλοκάλυψη των καταστημάτων και των διοικητικών υπηρεσιών δημιουργεί πλεονάζον προσωπικό και, από την άλλη, οι τραπεζίτες γνωρίζουν ότι αν διαταραχθούν οι σχέσεις τους με τους εργαζόμενους, κινδυνεύουν να... ξεκινήσουν «με το αριστερό» την κοινή τους πορεία.
Την ίδια στιγμή, έντονη είναι η ανησυχία των εργαζομένων, ενώ επί ποδός πολέμου βρίσκονται οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που περιμένουν να μάθουν το σχέδιο δράσης των διοικήσεων.
Το μεγάλο αγκάθι στις συγχωνεύσεις είναι η διπλοκάλυψη που παρατηρείται σε δεκάδες ή και εκατοντάδες καταστήματα, κυρίως στα αστικά κέντρα.
«Υπάρχουν δρόμοι και πλατείες όπου τα καταστήματά μας είναι κυριολεκτικά δίπλα δίπλα», εξηγεί υψηλόβαθμος τραπεζίτης.
Το κόστος λειτουργίας αυτών των καταστημάτων, αλλά και το γεγονός ότι οι τραπεζικές εργασίες βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στο ναδίρ είναι ίσως ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος των διοικήσεων.
«Οταν τα πράγματα πήγαιναν καλά, ανοίγαμε νέα καταστήματα σχεδόν κάθε μέρα.
Τότε δίναμε δάνεια και ο κόσμος ερχόταν στις τράπεζες.
Τώρα, ακόμα και αν μέναμε μόνοι μας, θα έπρεπε να μειώσουμε τα καταστήματα», εξηγούν τραπεζίτες.
Με βάση τις τρέχουσες εκτιμήσεις, από τα περίπου 2.500 καταστήματα που θα έχουν σε ολόκληρη την Ελλάδα οι τρεις μεγάλες τράπεζες (Εθνική, Alpha Bank και Πειραιώς), όταν ολοκληρωθούν οι συγχωνεύσεις, υπολογίζεται ότι δεν χρειάζονται περίπου 350-400. Και αυτό, ενώ το συνολικό ποσοστό διπλοκάλυψης φτάνει ακόμη και το 40% στα αστικά κέντρα.
Τα εν λόγω καταστήματα στελεχώνονται σήμερα από περίπου 3.500-4.000 εργαζομένους.
Παράλληλα, σε μια συγχώνευση μεγάλων τραπεζών υπάρχουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες εργαζόμενοι σε διοικητικές θέσεις που επηρεάζονται από τις εξελίξεις.
Με αυτά τα δεδομένα, τα επιτελεία των τραπεζών έχουν ήδη στο πίσω μέρος του μυαλού τους σχέδια προκειμένου να αντεπεξέλθουν στην πρόκληση.
Με βάση τις μέχρι στιγμής πληροφορίες, εξετάζονται δύο βασικοί τρόποι δράσης: ο πρώτος είναι να περιμένουν τη συνταξιοδοτική ωρίμαση μέρους του προσωπικού ώστε να μειωθεί το επόμενο διάστημα ο αριθμός των εργαζομένων.
Με βάση όσα έχουν ανακοινώσει, οι συνέργειες θα ολοκληρωθούν σε ορίζοντα τριετίας, που σημαίνει ότι ένα τμήμα των εργαζομένων θα έχει συνταξιοδοτηθεί μέχρι τότε.
Επιπλέον, οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις θα ωθήσουν στη σύνταξη αρκετούς που έχουν θεμελιώσει δικαίωμα.
Παράλληλα, σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάζονται προγράμματα στοχευμένης εθελουσίας εξόδου με οικονομικά κίνητρα για συγκεκριμένα τμήματα του προσωπικού, όπου προκύπτει διπλοκάλυψη, χωρίς να διαταραχθεί η εργασιακή ισορροπία.
Επί ποδός η ΟΤΟΕ.
Οι καταιγιστικές εξελίξεις στις τράπεζες προκαλούν ανησυχία και στην ΟΤΟΕ, καθώς το συνδικαλιστικό όργανο των τραπεζοϋπαλλήλων ήδη έχει αποστείλει επιστολές στις διοικήσεις, ζητώντας να αποσαφηνίσουν τις προθέσεις τους.
Οπως αναφέρει ο πρόεδρος της ΟΤΟΕ Σταύρος Κούκος, η Ομοσπονδία θα ζητήσει συναντήσεις με τις τράπεζες που συγχωνεύονται για να διαπιστώσει αν υπάρχει κοινωνικό σχέδιο που προβλέπει τι θα γίνει με τους εργαζόμενους.
Σύμφωνα με την ΟΤΟΕ, το γεγονός ότι οι συγχωνεύσεις πραγματοποιούνται σε συνθήκες οικονομικής ύφεσης αποτελεί πολύ άσχημη εξέλιξη.
«Αν υπήρχε ανάπτυξη, θα μπορούσε να απορροφήσει τους κραδασμούς», αναφέρει ο κ. Κούκος, εκφράζοντας τις επιφυλάξεις της ΟΤΟΕ που φρονεί ότι οι συγχωνεύσεις δεν έχουν νόημα αν δεν αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της πραγματικής οικονομίας.
